As Tears Go By...

Marianne Faithfull

Περί Σαμαρά…

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 κάθε άλλο παρά νεοδημοκράτης ήμουν. Το αντίθετο μάλιστα, και άλλο τόσο. Εκείνα τα χρόνια αντιπαθούσα τον «εφιάλτη» Μητσοτάκη, τα είχα με τους πρασινοφρουρούς του  Πασόκ και την θλιβερή κατάντια του, και ήμουν  πυρ και μανία με την αεροσυνοδό φιλόσοφο που αργότερα  (1993) μάλιστα έγινε η«αόρατη πρωθυπουργός» της χώρας, με σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο του καταβεβλημένου και σκιά του άλλοτε εαυτού του Ανδρέα να την προσκυνάει και να την γλείφει πατόκορφα.

Ακόμη θυμάμαι εμβριθή άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά να αιτιολογούν τις φήμες ότι η Μιμή θα αναλάβει οσονούπω την προεδρία του Πασόκ, αφού είναι ιδιαίτερα μορφωμένη και έχει σπουδάσει και δίπλα στον Κούντερα!!!! Μιλάω για τις εποχές της Βαγγέλως, της Πόπης Κοτοπούλη Τουρλουμπούση, και του Κοσκωτά. Τέλος πάντων…

Ο «γρήγορος» Σπύρος, ο αγωνιστής!

Στα μέσα του 1970, μετά την «επαναδημοκράτιση», είδα τον Σπύρο να σουλατσάρει από καφενείο σε καφενείο με δυο τρεις εφημερίδες στη μασχάλη. Όλες στο πρωτοσέλιδο είχαν τη φωτογραφία του «εθνάρχη» με τα ατάσθαλα φρύδια. Ο Σπύρος με κοτλέ καμπάνα παντελόνι, πουκαμισάκι ξεκούμπωτο με την τρίχα βιτρίνα και τον παχύ σταυρό απ' τα βαφτίσια του.

Έλεγε ιστορίες στους θαμώνες για την εξορία που τον έστειλε η χούντα. «Αυτοεξορισμένος»κι αυτός στη Σουηδία. Δεν ήταν κι άσχημα τελικά. Έλεγε και ξανάλεγε την ιστορία για τα κορόιδα τους Σουηδούς, που του αγοράσανε αμάξι επειδή είχε κάνει δήλωση πως το δικό του… κάηκε. Κρατική ασφάλεια, κοινωνικό κράτος, κλπ. Ένα πλαστό χαρτί απώλειας και να σου ο λαζός με το καινούριο Volvo!
Mε αυτό το Volvo ήρθε στην Ελλάδα το 1976, και με την ιδιότητα του αντιστασιακού, του αυτοεξόριστου, του  κατατρεγμένου αντιφρονούντα, κι αμέσως έπιασε δουλειά…

Προφητικό βιβλίο;

Διαβάσαμε ένα άρθρο και μας έκανε τεράστια εντύπωση. Το τελευταίο καιρό πολλοί ανακαλύπτουν τη διαχρονική γραφή ποιημάτων και άρθρων, όμως όταν έπεσε το συγκεκριμένο στην αντίληψή μας δε το πιστεύαμε το πόσο «μέσα» έπεσε στις προβλέψεις του ένας άνθρωπος το 1952.

Ήταν Γενάρης του 1952, όταν ο Ισίδωρος Πόσδαγλης ολοκλήρωνε το πόνημά του «Πατριωτική Οικονομική Πολιτική», ένα μικρό βιβλιαράκι που «κάποιοι» φρόντισαν να εξαφανιστεί. Αντίτυπά του μοιράζονταν από χέρι σε χέρι μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1980, περίπου τρεις δεκαετίες μετά την πρώτη του έκδοση από τις οικονομικές εκδόσεις «Μπιστιρλή», το γνωστό στους μυημένους εξειδικευμένο εκδοτικό οίκο που από τις αρχές του αιώνα εξέδιδε τα πλέον προχωρημένα επιστημονικά συγγράμματα για λίγους και εκλεκτούς…

Η... αριστερά του Κυρίου!

Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί... Από την Δεξιά του Κυρίου του μακαριστού Χριστόδουλου στις εκλογές του 2004 φτάσαμε σήμερα στην... αριστερά του Κυρίου, όπως προκύπτει από τη νέα συνάντηση Τσίπρα - Ιερώνυμου.

Μία συνάντηση που ακολούθησε μετά την ενημέρωση του πρωθυπουργού από τον υπουργό εξωτερικών για τις λεπτομέρειες της συνάντησης των διαπραγματευτών με τον κύριο Νίμιτς για το Σκοπιανό. Τι θα περίμενε κανείς να συμβεί αμέσως μετά; Πού θα πήγαινε το μυαλό, σε ποια συνάντηση, σε ποια ενημέρωση; Τι θα έπρεπε προφανώς να πράξει ο πρωθυπουργός; Μήπως να ενημερώσει τους αρχηγούς των κομμάτων; Σεβόμενος την Δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό; Για ένα τόσο μεγάλης σημασίας εθνικό ζήτημα...