Έχει να πέσει πολύ γέλιο….

Να που επιτέλους γίναμε Αμερική στα θέματα της δημοκρατίας.

Όπως εκεί, ο οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει πρόεδρος, ακόμη κι ένας δευτεροκλασάτος ηθοποιός (Ρέιγκαν), έτσι και δω, ο οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει υπουργός… ακόμη κι ο Χαϊκάλης.

Και μάλιστα με κυβέρνηση Αριστεράς!

Αλέκος Φραπεδιάρης: Συντονίζοντας το κυβερνητικό έργο.

Θα μου πείτε τι Αριστερά είναι αυτή που έχει εκτός υπουργικού συμβουλίου την «βασανισθείσα» επί χούντας Νάντια, και εντός την … Κουντουρά!

Που έδιωξε τον λαϊκό αγωνιστή Στρατούλη, τον σταυραετό της ελπίδας, και αγκάλιασε τον… Τέρενς Σπένσερ Κουίκ;

Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια.

Εδώ που φτάσαμε, μπερεκέτ να λέμε…

Αριστερά λαμόγια…

Εάν ισχύουν αυτά που γράφει ο “Βηματοδότης” (και σήμερα) πραγματικά είναι απορίας άξιον γιατί ακόμη δεν έχει παρέμβει η Δικαισούνη!

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εφημερίδας, 3 ακόμη πολύ στενοί συγγενείς υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ (αδέρφια, ξαδέρφια) “σήκωσαν” λίγο πριν ανακοινωθούν τα capital controls εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από Τραπεζικούς τους λογαριασμούς!

Δηλαδή τι άλλο πρέπει να συμβεί για να κινηθεί αυτεπάγγελτα η Δικαιοσύνη;

Δείτε το νέο δημοσίευμα του “Βηματοδότη”:

Χίτσκοκ και Ιονέσκο…

Η χειρότερη κληρονομιά αυτής της κυβέρνησης δεν θα είναι η εκτίναξη του χρέους, μετά τους βαρουφακισμούς στην εξάμηνη «διαπραγμάτευση».

Σαράντα δισ. είναι ο λογαριασμός των σηκωμένων γιακάδων στα Eurogroup, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΔΝΤ...

Ομως φουσκωμένο χρέος μάς άφησαν κι άλλοι.

Το μεγαλύτερο έλλειμμα είναι λογικής, χάσμα που πρέπει γρήγορα να κλείσουμε για να αποφύγουμε τον όλεθρο της χρεοκοπίας...

Η κυβέρνηση του βουνού και του λόγγου…

Αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο κρίσιμη, θα είχαμε φτιάξει το ανέκδοτο της δεκαετίας.

Ντου στην κεντρική τράπεζα, στο νομισματοκοπείο, συλλήψεις, λαϊκά δικαστήρια, εθνικοποιήσεις τραπεζών και δημοσίων οργανισμών, απαλλοτριώσεις περιουσιών και λιώσιμο των τιμαλφών, θα στήριζαν την επιστροφή του περήφανου εθνικού νομίσματος που μετά από μια λαϊκή συνέλευση θα αποφασίζαμε αν θα το λέγαμε δραχμή ή γρόσι.

Πρώτη Φορά Αριστερά!

Και όλοι μαζί μετά θα αναφωνούσαμε ότι είμαστε οι πρώτοι στ’ άρματα στα γρόσια και στα γράμματα (αν και για το τελευταίο κρατώ πολλές επιφυλάξεις).

Μετά αρχίσαμε να ξυπνάμε, άλλοι κάθιδροι σαν από εφιάλτη κι άλλοι έτοιμοι να ζωστούν τα φυσεκλίκια του πολέμου κατά της αστικής διεφθαρμένης (και κατ’ επίφαση) δημοκρατίας. 

Με τις υγείες μας λοιπόν…