Where is my Mind?

Pixies

Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια…

Παραδοσιακά η Δεξιά στη χώρα μας ακολουθούσε το τρίπτυχο «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια». Δεν ήταν και δεν είναι απλά τρεις λέξεις. Ήταν τρεις λέξεις που σηματοδοτούσαν μια ολόκληρη λογική, μια ιδεολογική προσέγγιση, μια κουλτούρα.

Σε αυτές τις αξίες κινήθηκε η Δεξιά για πολλά χρόνια.

Μάλιστα ακόμα και όταν αυτά θεωρήθηκαν παρωχημένα, ένα κομμάτι της παράταξης, ειδικά υπό τον Σαμαρά, τα διατήρησε στην προμετωπίδα. Αυτό προσδιορίστηκε και ως η «λαϊκή Δεξιά».

Υπήρξαν βέβαια και οι λεγόμενες φιλελεύθερες δυνάμεις της συντηρητικής παράταξης, που δεν ακολούθησαν...

Οι αναλήθειες του κου Τσίπρα…

Τα πάντα για την εξουσία. Ψέματα που παρατίθενται ως επιχειρήματα. Αλήθειες που παραχαράσσονται. Δεδομένα που παραποιούνται.

Ας πάρουμε τις αναλήθειες του κου Τσίπρα με κάποια σειρά.

"Το χρέος κακώς είχε αναγγελθεί ως βιώσιμο από την προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, και καλώς ως μη βιώσιμο, από τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ".

Η βιωσιμότητα του χρέους συναρτάται με τις προοπτικές ανάπτυξης μιας οικονομίας και τη δυνατότητα της να αποπληρώνει τις εκάστοτε δόσεις.

Όπως ακριβώς συμβαίνει με το δάνειο ενός νοικοκυριού ή ενός επιχειρηματία.  Έτσι, όταν η οικονομία είχε προοπτικές ανάκαμψης το χρέος ήταν βιώσιμο και έπαψε να είναι όταν οι προοπτικές εξελίχθηκαν σε ύφεση της τάξης του -2,3% και -1,6%, όπως προβλέπεται για το 2015 και το 2016 αντίστοιχα, λόγω του δημοσιονομικού εκτροχιασμού που οικοδόμησε η εξουσία των κκ Τσίπρα και Βαρουφάκη και το συνεπαγόμενο 3ο μνημόνιο.

Νέα Δημοκρατία: Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών…

Παρακολουθώ εδώ και μέρες τον εμφύλιο «σπαραγμό» που έχει προκύψει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κι από τη μία θλίβομαι, αλλά από την άλλη… το περίμενα.

Θλίβομαι διότι σε αυτή τη κρίσιμη καμπή για την χώρα, με την καταστροφική κυβέρνηση που έχουμε, η Νέα Δημοκρατία αποτελεί, θέλουμε δεν θέλουμε (ως αξιωματική αντιπολίτευση), το μοναδικό θεσμικό ανάχωμα απέναντι στο τσουνάμι του εθνολαϊκισμού που απειλεί να μας καταπιεί όλους μαζί, και μάλιστα αμάσητους.

Αν δεν μπει αυτή μπροστά, κοινοβουλευτικά, τότε ο μόνος εναλλακτικός τρόπος για να αποφύγουμε την επερχόμενη διάλυση είναι πολύ επικίνδυνος ακόμη και για να τον σκεφτόμαστε. Οι λύκοι και οι ουρακοτάγκοι καραδοκούν…

Ο γόρδιος δεσμός του δημοψηφίσματος…

Η μόνιμη θεματική την οποία αναδεικνύουν όλοι οι απογοητευμένοι αντιμνημονιακοί είναι η «προδοσία» του Τσίπρα απέναντι στο «αντιστασιακό» ΟΧΙ του δημοψηφίσματος.

Κόμματα, ομαδούλες, άτομα, γενικότερα όλος ο χώρος της αριστεράς, εκτός της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ –ακόμα και στο ίδιο το εσωτερικό του , από ένα μέρος των «53»–, επιμένει από το πρωί μέχρι το βράδυ σε αυτό το επιχείρημα.

Έτσι όμως, ακόμα και όταν δεν πρόκειται απλώς για άλλοθι, αυτοεγκλωβίζονται σε ένα πλήρες αδιέξοδο ενώ εμποδίζουν και τους λοιπούς πολίτες, που παρασύρθηκαν από την αντιστασιακή ρητορεία, να ξεφύγουν από αυτή. Διότι, η συμμετοχή στο δημοψήφισμα και η επιλογή του ΟΧΙ, οδηγούν εν τέλει την πλειοψηφία στην αποδοχή των πεπραγμένων της κυβέρνησης, από τον Γενάρη του 2015, και ταυτόχρονα εξηγούν και την επικράτηση του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου…

Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα!

Φίλοι μου,  καλή σας μέρα,

η εβδομάδα που μας πέρασε, “με δυσκόλεψε” αρκετά και με θύμωσε, ταυτόχρονα. Σε αυτή την έρμη χώρα, μετά από πέντε χρόνια μνημόνια, πρέπει να μιλάς και να τηλεφωνείς, για να διεκδικήσεις το αυτονόητο. 

Σταματώ εδώ, γιατί εάν συνεχίσω, θα βγω από τα ρούχα μου, ο ευσωμούλης θα είναι γυμνούλης, και τότε …  θα αδειάσει η οδός Μητροπόλεως! 

Για περισσότερες πληροφορίες, στα γνωστά καφέ της πόλης!

Που λέτε, λοιπόν φίλοι μου, μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένας μπούφος αυτοκράτορας, που το μόνο που τον ενδιέφερε, ήταν η εμφάνισή του…