Θεματογραφια
Πολιτική
Πυρ κατά βούληση
Μουσικογραφίες
Οικονομία
Επικαιρότητα
Κόσμος
Ελλάδα
Άνθρωποι
Εξωτερικές Πηγές
Ιστορία
Επιστήμη
Νεολαία
Τεχνολογία
Βιβλιοφάγος
Αθλητισμός
Κινηματογράφος
Διαχείριση
Επιχειρηματικότητα
Εκλογές 2014
Ανεκδοτολογίες
Παράδοση
Διηγήματα
Καταγγελίες
Ορθομαγειρέματα
Ποίηση
Σύντομο ανέκδοτο
Εθελοντισμός
Racing
Αγροτική Ζωή
Videogames
Εκλογές 2019
15.11.12
Μετατόπιση του κέντρου βάρους προς τα αριστερά
Ε ρε πλάκες!!!!!!!
Ότι και να λέμε, έχει μεγάλη πλάκα να ζεις στην Ελλάδα.
Μια Ελλάδα, που κρίση ξεκρίση, το γέλιο βγαίνει αβίαστα.
Και κυρίως βγαίνει, όχι από θεατρικές επιθεωρήσεις, ή από
τα δήθεν κωμικά σήριαλ της τιβί, ή από τον Λαζόπουλο, αλλά από τους ίδιους τους
πολιτικούς μας.
Μιλάμε για σουρεαλιστικές καταστάσεις κλαυσίγελου, που αν
δεν ήταν η λιτότητα, αν δεν ήταν η ανεργία, και αν δεν είχαμε μέχρι και
αυτοκτονίες συνανθρώπων μας, θα μιλούσαμε για την πιο χαβαλέ κατάσταση όλων των
εποχών.
Ποιος Αριστοφάνης, και ποιος Γκιωνάκης…
Έτσι, μια σημερινή περιοδεία στα μπλογκς και στα ΜΜΕ, βγάζει
μια πανσπερμία γέλιου, και μάλιστα πολυκομματική (όπως είναι και η σημερινή γενικότερη
πολιτική τάση, της συναινετικής συγκυβέρνησης).
Τα καλά της τηλεόρασης.
Δεν πάνε και πολλά χρόνια
από την εποχή που οι πολιτικοί «ταγοί» μας αποτελούσαν αξιοσέβαστα πρόσωπα.
Λίγο το κορδωμένο στήσιμό
τους, λίγο η ελλιπής και απόλυτα κατευθυνόμενη πληροφόρησή του λαού, λίγο η
δύναμη της εξουσίας, η ρουσφετολογία, ο κομματισμός και άλλα πολλά ων ουκ έστιν
αριθμός… είχαν σαν αποτέλεσμα οι πολιτικοί να φαντάζουν στα μάτια του μέσου
Έλληνα ως παντοδύναμοι άρχοντες.
Σπίτι με κήπον.
Σπίτι με κήπον.
Ήθελα να`χω ένα σπίτι εξοχικό,
μ`έναν πολύ μεγάλον κήπον.
Όχι τόσο για τα λουλούδια, για τα δένδρα, και τες πρασινάδες
(βέβαια, να βρίσκονται κι αυτά, είναι ευμορφότατα).
Αλλά, για να`χω ζώα.
Α, να`χω ζώα!
Τουλάχιστον επτά γάτες, οι δυο κατάμαυρες,
και δυο σαν χιόνι κάτασπρες,
για την αντίθεση…
Ένα σπουδαίο παπαγάλο, να τον αγρικώ,
να λέγει πράγματα με έμφαση, και πεποίθησιν.
Θα`θελα και δυο άλογα (καλά είναι τα αλογάκια).
Κι εξάπαντος τρία τέσσερα απ`τα αξιόλογα, τα συμπαθητικά
εκείνα ζώα, τα γαϊδούρια,
να κάθονται οκνά να χαίροντ`οι κεφαλές των….
Κ.Π. Καβάφης.
Πως στρώθηκε ο δρόμος για τον φασισμό.
Ένα εξαιρετικό κείμενο από τον "πιτσιρίκο".
Αν μου ζητούσαν να επιλέξω μια φράση-κλειδί που ακουγόταν
πολύ στην Ελλάδα τις προηγούμενες δυο δεκαετίες, δεν θα είχα κανένα ενδοιασμό: «Δεν
με ενδιαφέρει η πολιτική». Ακούστηκε πολλές φορές από χιλιάδες χείλη απλών
πολιτών. Μπορεί να την είπες κι εσύ. «Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική». Ακούστηκε,
ως απάντηση, από εκατοντάδες «καλλιτέχνες» και ηθοποιούς, όταν ερωτήθηκαν τα
προηγούμενα χρόνια για τα όσα συνέβαιναν στη χώρα μας. Το πίστευαν; Το έλεγαν
γιατί ήθελαν να τα έχουν καλά με όλους και να μη χάσουν «πελάτες»; Πάντως, το
έλεγαν.
Χρυσή Αυγή: Όπως λέμε ... Ρεπούση!
Εντάξει, δεν λέω… καλά κάνει η Χρυσή Αυγή και βοηθά γριούλες
στα ΑΤΜ, μοιράζει τρόφιμα σε Έλληνες, και άλλα πολλά.
Αλλά, άλλο αυτό, και άλλο να πλαστογραφεί (ως άλλη Ρεπούση)
την ιστορία.
Και δεν μιλάμε για αρχαία ιστορία, αλλά για «χθεσινή», οι
πρωταγωνιστές της οποίας ακόμη ζουν, όπως ζουν και όλοι οι υπόλοιποι που μπορεί να μην συμμετείχαν ενεργά στις τότε αντιχουντικές διαμαρτυρίες, αλλά έβλεπαν, άκουγαν, και καταλάβαιναν.
Για αυτό και παραθέτουμε αυτούσιο άρθρο από το μπλογκ της
Ειρήνης Νικολοπούλου, που βάζει μερικά πράγματα στη σωστή τους διάσταση.
Και για να μη ξεχνάμε ότι άλλο χούντα, και άλλο "χούντα", όπως μάταια προσπαθούν να μας πείσουν κάποιοι σημερινοί "αγανακτισμένοι".
Ποντίκια στα αεροδρόμια!
Αυτή η ιστορία με τα μέτρα ασφαλείας στα αεροδρόμια έχει
παρατραβήξει.
Την μια σου βγάζουν τα παπούτσια, την άλλη σε πάνε στο
παραβάν για τα περαιτέρω… χώρια που οι αποσκευές σου περνάνε μέχρι και από
αξονικούς τομογράφους!
Πρόκειται για μεγάλη μπίζνα, με σκοπό όμως την καταπολέμηση
της τρομοκρατίας.
Το αποτέλεσμα είναι να χρειάζεσαι περισσότερη ώρα για να
επιβιβαστείς στην πτήση σου, από όση ώρα διαρκεί το ταξίδι!
Το δημόσιο χρειάζεται έναν μετρητή… φιλότιμου!
Με αφορμή τις «απολύσεις» των δημοσίων υπαλλήλων που
έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται, στα πλαίσια του διαίρει και βασίλευε που
επιβάλλει η τρόικα για να μας «σώσει», ακούγεται συνεχώς το παραμύθι περί ΑΣΕΠ
και λοιπών αξιόπιστων διαδικασιών πρόσληψης, που υποτίθεται ότι είναι αυτά που
κάνουν την διαφορά μεταξύ καλών και κακών δημοσίων υπαλλήλων.
Τρίχες κατσαρές!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)