Λεβέντικος «εκτσογλανισμός»…

Ακόμη και στις πιο ταραγμένες πολιτικές περιόδους του πρόσφατου ή και του απώτερου παρελθόντος της χώρας οι πολιτικοί ηγέτες μας συνήθιζαν να κάθονται γύρω από το ίδιο τραπέζι, άλλοτε συμφωνώντας και άλλοτε διαφωνώντας, αλλά χωρίς ποτέ ως τώρα να απειλούν ο ένας τον άλλο είτε πίσω από τις κλειστές πόρτες είτε ενώπιον του κοινού.

Από την εποχή της συμφωνίας της Βάρκιζας, που στις δύο πλευρές του τραπεζιού κάθισαν πρόσωπα που τα χώριζε η πολεμική σύγκρουση και τα νωπό αίμα που είχε εκατέρωθεν χυθεί, ως τα προδικτατορικά Συμβούλια του Στέμματος και τα μεταπολιτευτικά Συμβούλια των Πολιτικών Αρχηγών για τη συγκρότηση των συμμαχικών κυβερνήσεων του αποκαλούμενου και «βρώμικου 89» ή αργότερα για το Μακεδονικό, ο «πολιτικός πολισμός» ήταν το στοιχείο που χαρακτήριζε αυτού του είδους τις συναθροίσεις των ταγών του Έθνους…

Η φούσκα του κ.Τσίπρα σκάει…

Η εικόνα του κ. Τσίπρα -που διατυμπανίζει με κάθε ευκαιρία ότι εκπροσωπεί το νέο στην πολιτική ζωή του τόπου - να επιτίθεται με οργισμένο ύφος και παραμορφωμένο από τον θυμό πρόσωπο στα κόμματα της αντιπολίτευσης από το πρωθυπουργικό βήμα του Μεγάρου Μαξίμου  μετά το τέλος του άκαρπου συμβουλίου  πολιτικών αρχηγών δείχνει ότι η κυβέρνηση βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Κι ότι  αναζητεί απεγνωσμένα στηρίγματα στην αντιπολίτευση φοβούμενη ότι μπορεί να χάσει την ισχνή πλειοψηφία των 153 βουλευτών στην ψηφοφορία του επώδυνου ασφαλιστικού νομοσχεδίου.

 

Δείχνει επιπλέον, ότι ο κ.Τσίπρας δεν έχει πάρει ακόμη το μάθημά του: παρά την αλλοπρόσαλλη πολιτική που ακολούθησε τον τελευταίο χρόνο η οποία οδήγησε σε νέα ύφεση, στο παρανοϊκό  δημοψήφισμα , στα καταστροφικά capital control και στην επώδυνη υπογραφή του τρίτου μνημονίου , είναι έτοιμος ακόμη και σήμερα να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο ,επικοινωνιακό τρικ ή πυροτέχνημα για να εμφανισθεί εκείνος ως υπερασπιστής των μη προνομιούχων κι οι αντίπαλοί τους ως "προσκυνημένοι" της τρόικας…

Έχει πια η Ευρώπη σημασία;

Γεννήθηκε μέσα στις στάχτες του Β’ ΠΠ και αναπτύχθηκε ταχύτατα στη διάρκεια της περιόδου Les Trente Glorieuses, των 30 χρόνων οικονομικής ανάπτυξης που διαδέχτηκαν τον πόλεμο.

Τότε ήταν που ωρίμασε, επεκτάθηκε, και απέκτησε νόμισμα και σεβασμό.

Στις αρχές του 21^ου αιώνα θεωρούνταν σύμβολο διεθνούς συνεργασίας. Το 2015 όμως θα μείνει στη μνήμη ως η χρονιά που οι θεσμοί της ΕΕ άρχισαν να διαλύονται… που ο κόσμος, ακόμη και οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι, άρχισε να βλέπει την Ένωση ως αδύναμη και ανίκανη…

Η ειρωνεία είναι ότι η Ευρώπη έπεσε θύμα της επιτυχίας της. Οι ιδρυτικές αρχές του ευρωπαϊκού οράματος ήταν να έρθει επιτέλους η ειρήνη σε μια ήπειρο κατεστραμμένη από τους πολέμους, να συσταθεί μια κοινή αγορά, και να επανενωθούν η δυτική με την ανατολική Ευρώπη…

Ένας Τσίπρας έκτος τόπου και χρόνου…

Μια ακόμη παράταση στους παραζαλισμένους βουλευτές του και τους ψεκασμένους ψηφοφόρους του έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας. Για ακόμη μια φορά βαφτίζει το κρέας ψάρι και μας οδηγεί σε ένα παράλληλο σύμπαν.

Μπορεί δηλαδή να μην εφάρμοσε το παράλληλο πρόγραμμα που υποσχόταν προεκλογικά αλλά το παράλληλο σύμπαν το δουλεύει καλά. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχουμε έναν πρωθυπουργό... Άβαταρ, από την γνωστή ταινία με τα εκπληκτικά γραφιστικά και το παράλληλο σύμπαν.

Ο Αλέξης... Άβαταρ λοιπόν μας παρουσίασε μια διαφορετική Ελλάδα και έναν διαφορετικό ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι η Ελλάδα που διαλύεται, δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που υπέκυψε σε όλες τις απαιτήσεις των δανειστών, δεν είναι η συγκυβέρνηση που σε δύο μήνες έχει χάσει δύο βουλευτές και πολλοί άλλοι είναι στα κάγκελα.

Όχι, δεν υπάρχει κρίση, δεν θα μας πάρουν τα σπίτια γιατί τα προστατεύει η κυβέρνηση. Το ασφαλιστικό είναι μύθος, δεν θα κοπούν οι συντάξεις και δεν θα αυξηθούν οι εισφορές…

Είστε κακός άνθρωπος κύριε Τσίπρα!

Πολλοί εχέφρονες άνθρωποι, ακόμα και από αυτούς που σας ψήφισαν, αγαπητέ μας πρωθυπουργέ, αναρωτιούνται με τι ψυχικό σθένος μπορείτε και διαστρεβλώνετε τόσο πολύ την αλήθεια.

Με τι ψυχικό σθένος αναστατώνετε το σύμπαν εδώ και πολλά χρόνια, ξεφορτώνεστε «στεγνά» άτομα του στενού σας περιβάλλοντος (άραγε οι κκ Παππάς και Παπαδημούλης νοιώθουν άνετα τώρα τελευταία;), κάνετε το «όχι», «ναι», κλείνετε τις τράπεζες, συναντιέστε με τους πάντες, με τους μεγαλύτερους ιέρακες του διεθνούς οικονομικού και τραπεζικού συστήματος, αλλά βρίζετε το… σύστημα.

Φτωχαίνετε τους πάντες αλλά καθυστερείτε τα πάντα, επενδύσεις ΔΕΝ θέλετε, πλην όμως μας επιβαρύνετε με τρία κρατικά κανάλια και προκλητικές προσλήψεις κάθε είδους (και πρώτα-πρώτα τα γραμμάτια της ΕΡΤ και των καθαριστριών).

Ταυτόχρονα υβρίζετε σκιαιότατα και με αναίδεια τους πολιτικούς σας αντιπάλους και τους προσάπτετε αμαρτήματα που είναι καταφανές ότι και εσείς έχετε διαπράξει, πολλά στελέχη σας εγκαλούνται καθόσον εμφανίζονται και αυτά αδιαφανώς πλουτίσαντα, άρα έχουν ενδεχομένως ΚΑΙ αυτά συμβάλλει στην πτώχευση της χώρας.

Ναι, για εσάς μιλάμε κύριε Τσίπρα…