Χρειαζόμαστε αέρα νίκης…

Ή αλλιώς: “Momentum building” και όχι... “cherry picking”!

Δεν το συνηθίζω, αλλά νομίζω ότι αξίζει τον κόπο.

Ένας φίλος σχολίασε προχθές την ανάρτηση – παρότρυνσή μου προς τη ΝΔ: «Σηκώστε το γάντι της πόλωσης και αντεπιτεθείτε…» παραθέτοντας – εξαιρετικά ευγενικά, είναι αλήθεια – τις εξής αντιρρήσεις: «Δεν είναι σωστές οι θέσεις σου καθολικά, αλλά μόνον ειδικά. Προϊόν πουλάμε.

Ποιο είναι το target group, το ξέρουμε; Πιάνουν αυτά που λέτε στους «ποταμίσιους»; Σε όσους ΝΔκράτες πιάνουν είναι ήδη στη ΝΔ; Πιάνουν στο κεντροδεξιό ΠΑΣΟΚ; Εκεί που πιάνουν αυτά είναι μόνο στο κομμάτι της ΝΔ που είναι στο ΣΥΡΙΖΑ, ξέρουμε όμως, πόσο είναι αυτό; Αξίζει μόνο γι’ αυτό η υλοποίηση των προτάσεών σας;

Δεν είναι εύκολες απαντήσεις. Χρειάζονται δημοσκοπικά νούμερα για να παρθεί σωστή απόφαση. Εγώ, πάντως, δεν βλέπω νούμερα τέτοια που να επιβάλλουν την αποδοχή αυτών που λέτε. Κάποιες επιμέρους επισημάνσεις σας είναι σωστές και καθολικής ισχύος. Νομίζω ότι η τακτική blitzkrieg (κεραυνοβόλος πόλεμος) είναι καλύτερη. Δηλαδή όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκινάει ένα θέμα, του ανοίγουμε δύο ταυτόχρονα εμείς, αλλά σε διαφορετικό πεδίο, οπότε θα εγκαταλείψει το αρχικό για να αμυνθεί. Αλλά αυτό προϋποθέτει ότι υπάρχουν έτοιμα στο συρτάρι 50 τέτοια θέματα. Το να ακολουθήσεις τον Τσίπρα, δίνεις την αίσθηση ότι ο Τσίπρας είναι «μπαλαδόρος». Έ να μην τον αναστήσουμε κιόλας…»…

Με θράσος κι απόβλητα από τη χωματερή της μεταπολίτευσης…

Δεν είχε περάσει μια εβδομάδα από την Ιθάκη, όπου ο Αλέξης Τσίπρας έλεγε για νέο ξεκίνημα της χώρας, με νέες δυνάμεις που θα στελεχώσουν την κυβέρνησή του κι άλλα παρόμοια ανέκδοτα.

Πριν αλέκτωρ λαλήσαι, ο ανασχηματισμός στον οποίο προχώρησε καταδεικνύει τη μέγιστη απελπισία του αφού για το νέο ξεκίνημα της χώρας επέλεξε την Παπακώστα, την Ξενογιαννακοπούλου, τον Μπόλαρη και κάθε τοξικό απόβλητο που ξέβρασαν τα άλλα κόμματα. Μάζεψε όσους έδιωξαν ο Μητσοτάκης κι η Φώφη, παζάρεψε με δαύτους και μας λέει για διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ. Κι ύστερα έχει το θράσος να μιλάει για το παλιό που κατέστρεψε τη χώρα!

Μια πολιτική «φούσκα» που σκάει με πάταγο…

Και τώρα τι θα κάνει η Δεξιά χωρίς την Παπακώστα; Τι θα κάνει το κέντρο χωρίς την Μαριλίζα; Και τι θα κάνει η… Αριστερά χωρίς τον Κουρουμπλή;

Συγκλονισμένο είναι από χθες το πολιτικό σύστημα από τον ανασχηματισμό με σφραγίδα Τσίπρα. Τέτοια διεύρυνση δεν την περίμενε κανείς. Μιλάμε για κανονικό διεμβολισμό, καλύτερο κι από αυτόν του τουρκικού πλοίου στο ελληνικό που «κατάπιε» η αριστεροδέξια κυβέρνηση…

Κατάντια…

Τα παλιά  χρόνια, τότε που όλα ήταν γκρίζα, οι βουλευτές και οι υπουργοί ήταν κάτι σοβαροφανείς και απόμακροι τύποι, που τους βλέπαμε μόνο στα Επίκαιρα των κινηματογράφων, όταν ντυμένοι μέσα στα γκρίζα ή μαύρα κοστούμια τους, άφηναν κάποιο στεφάνι σε κάποιο μνημείο, με φόντο στρατιωτικά αγήματα και μπάντες.

Ο μέσος ψηφοφόρος τους ήξερε μόνο μέσω των στηλών των εφημερίδων, και αν ήταν πιο επιτήδειος τους επισκέπτονταν στο πολιτικό τους γραφείο, με μια κότα ή με ένα τσουρέκι παραμάσχαλα για να ζητήσει κάποιο ρουσφέτι.

Από  και πέρα, εκτός της ευρύτερης περιοχής του Κολωνακίου, δεν τους ήξερε πραγματικά κανείς.

Μέχρι που ήρθε η πολυπόθητη τηλεοπτική άνοιξη, με τις δεκάδες τα κανάλια, και τους είδαμε πλέον από κοντά… φάτσα κάρτα…

Η πόλωση θα φθάσει στα άκρα…

Α​​τυπα, αλλά πολύ ουσιαστικά, η χώρα βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο. Την έναρξη σήμανε η ολοκλήρωση του τρίτου μνημονίου και την κήρυξε ο Αλέξης Τσίπρας με το διχαστικό, σε βαθμό αθλιότητας, διάγγελμά του από την Ιθάκη. Εκεί εξάγγειλε άλλωστε τη γραμμή πάνω στην οποία θα κινηθεί ο ίδιος και οι συνεργάτες του έως τις εκλογές και βεβαίως το ολικό σχέδιο θα συμπληρωθεί με τον επικείμενο ανασχηματισμό και την παράσταση που θα δώσει στα εγκαίνια της ΔΕΘ.

Από την πλευρά του, λοιπόν, ο πρωθυπουργός θα τα έχει ξεκαθαρίσει όλα έως τις 8 Σεπτεμβρίου, αν και δεν απομένουν πολλά για ξεκαθάρισμα. Θα πορευθεί εντελώς διχαστικά, θα χρησιμοποιήσει τη λασπολογία κατά των αντιπάλων του στο έπακρο και θα φθάσει στο ζενίθ την άσκηση της πελατειακής πολιτικής, δηλαδή τις παροχές, τα επιδόματα και τις προσλήψεις. Δεν υπήρχε εξ αρχής καμία αμφιβολία περί αυτού, όσοι ήλπιζαν ότι η εμπειρία της εξουσίας θα βοηθούσε στην ωρίμανση και θα έφερνε στοιχεία μετριοπάθειας στη σκέψη και στη συμπεριφορά των Συρανέλ διαψεύστηκαν οικτρά...

Κερδάνε και στη Βενεζουέλα…

Θυμόσαστε την περίφημη ΕΣΣΔ; Την πατρίδα των απανταχού κομμουνιστών, για χάρη της οποίας έγιναν πόλεμοι, εγκλήματα, και καταστροφές;

Με τους δικούς μας θαυμαστές της να μας σέρνουν μέχρι και σε εμφύλιο πόλεμο μπας και ενταχθούμε και εμείς στη «σφαίρα επιρροής» της; Και γίνουμε Βουλγαρία;

Ε λοιπόν, όταν η ΕΣΣΔ έπεσε από μόνη της, παρά την χρόνια περικύκλωσή της από «ιμπεριαλιστές φονιάδες των λαών», τα δυο χαρακτηριστικά στοιχεία που  την διέκριναν ήταν ότι πρώτον κυριάρχησε η μαφία, και δεύτερον ότι δεκάδες χιλιάδες κοπέλες έσπευσαν στη Δύση για να εργαστούν ως … πόρνες.

Αυτό ήταν το αποτέλεσμα των 70 χρόνων κοπιώδους προσπάθειας να «κτιστεί» ο σοσιαλισμός και να ευδοκιμήσει ο «σοσιαλιστικός άνθρωπος»…

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταρρεύσει!

Οδεύουμε προς μία εκλογική αναμέτρηση που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό, το μέλλον της χώρας. Από τη μία θα έχουμε ένα καθαρό και σαφές σχέδιο για την συνύπαρξη με τον υπόλοιπο κόσμο κι από την άλλη την επανάληψη πρωτόγονων μηνυμάτων άρνησης, διχασμού και μισαλλοδοξίας. 

 

Δεν θέλει ιδιαίτερη σκέψη να καταλάβει κανείς πόση κόλαση ιδεοληψίας και ανόητων συνθημάτων θα ζήσουμε μέχρι να φύγουν από την εξουσία.
Η κοινωνία όμως, δεν έχει ανάγκη μόνο από αλλαγή διακυβέρνησης, από τροχοδρόμηση σε κανονικότητα, από επαναφορά σε μία υγιή και παραγωγική ανάπτυξη.
Δεν αρκεί με λίγα λόγια, η εκλογική ήττα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταρρεύσει εκλογικά. Να καταλήξει σε ποσοστά που δεν θα μπορούν να του δώσουν καμία απολύτως ελπίδα σύνδεσης ή ελέγχου της εξουσίας…

Μετανάστες στη χώρα της ανομίας…

 Η Αριστερά και οι πολιτικώς ορθοφρονούντες συνοδοιπόροι της ανακαλύπτουν στο   μεταναστευτικό το ιστορικό άλλοθι που τους λείπει. Οι βιομηχανικοί εργάτες της εποχής   του Μαρξ και του Ενγκελς ανήκουν στην Ιστορία. Της γης οι κολασμένοι του παρόντος   είναι οι μετανάστες.

Οι ορδές των εξαθλιωμένων που ξεχύνονται στην Ευρώπη από την Ασία και την Αφρική μπορεί να μην έχουν καμία όρεξη για επαναστάσεις, έχουν ζήσει αρκετές στις πατρίδες τους, όμως κυκλοφορούν ανάμεσά μας για να μας θυμίζουν πόσο άδικος είναι ο κόσμος στον οποίον ζούμε…

"Ακραία" λύσσα…

Να το πω από την αρχή και να το πω απλά:

Ό,τι κι αν κάνουμε, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας κατηγορεί πάντα ως… «ακροδεξιούς”!

§  –Όταν του πηγαίνουμε κόντρα, είμαστε «ακροδεξιοί”…

§  –Όταν καταγγέλλουμε τα ολοφάνερα ψέματά του, είμαστε «ακροδεξιοί”…

§  –Όταν αποκαλύπτουμε πόσα δισεκατομμύρια χρέωσε τους Έλληνες μέσα σε ελάχιστο χρόνο -τα περισσότερα που χρέωσε ποτέ οποιαδήποτε κυβέρνηση- είμαστε «ακροδεξιοί”…

§  –Όταν ξεπουλάει τα εθνικά συμφέροντα,

§  –όταν ανοίγει διάπλατα τα σύνορα της χώρας στην εισβολή λαθρομεταναστών (που τους βάπτιζε στην αρχή «πρόσφυγες”) και στις μαφίες των διακινητών (που ακόμα λέγονται ΜΚΟ),

§  –όταν υποθηκεύει τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια και υποχρεώνει την οικονομία να παράγει πρωτογενή πλεονάσματα για… δύο γενιές,

§  όταν κάνει όλα αυτά τα ανήκουστα, δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που διαλύει τη χώρα, που υπονομεύει τη συνοχή της και την υπόστασή της – όοοοχι…

§  Εμείς που του τα λέμε, είμαστε… «ακροδεξιοί”!

Όλα πάνε κατ’ ευχήν…

Έρχεται όπου να ‘ναι ο Σεπτέμβριος, και τι πήγα και θυμήθηκα ο ποταπός;

Τον αντίστοιχο Σεπτέμβριο του 2015, τότε που ολοκληρώνονταν το πρώτο ηρωικό καλοκαίρι της Πρώτης Φορά Αριστεράς, με τον περήφανο λαό να στήνεται με τις ώρες στις ουρές των ΑΤΜ, μέσα στο λιοπύρι, για να πάρει τα 60 ευρώ του.

Και όμως, μπορεί εγώ να λυπόμουν τα γερόντια που ξεροψήνονταν στον ήλιο, αλλά όπως αποδείχθηκε λίγες μέρες αργότερα, ούτε οι ίδιοι δεν λυπόντουσαν τους εαυτούς τους.

Αντιθέτως, πολλοί συνέλληνες, των γερόντων συμπεριλαμβανομένων, ξαναστήθηκαν με τις ώρες στις ουρές, αυτή  τη φορά για να ξαναψηφίσουν την αριστερή ελπίδα… για να ολοκληρωθεί το όραμα δηλαδή…

Μωρέ θα φύγουν και θα ‘ναι μέρα μεσημέρι…

Καμιά φορά σκέφτομαι ότι τρομαγμένοι από τις αναμνήσεις της περιόδου 2010-15 έχουμε υπερεκτιμήσει τις δυνατότητες των ΣΥΡΙΖΑίων και θεωρούμε ότι αυτοί οι τύποι είναι πολιτικά εφτάψυχοι. Ότι πάλι την τελευταία στιγμή κάτι θα βρουν να κάνουν ώστε να κατσικωθούν άλλη μια τετραετία στην εξουσία. Μπούρδες. Έχουμε καταντήσει όλοι φοβικοί άνευ λόγου και αιτίας.

Φίλοι και γνωστοί μου λένε τακτικότατα: «Αυτοί δεν θα φύγουν, άκου με που σου λέω. Δεν ξέρω τι θα κάνουν, αλλά δεν πρόκειται να φύγουν.» Κι όταν τους λέω ότι θα φύγουν ωραιότατα και κανονικότατα, ότι θα χάσουν τις εκλογές όποτε γίνουν και ότι τα απομεινάρια της κοινοβουλευτικής τους ομάδας θα σωριαστούν ξέπνοα και με κατεβασμένα αυτιά στα έδρανα της αντιπολίτευσης, με κοιτάζουν γεμάτοι δυσπιστία, σα να μου λένε πως είμαι αφελής που πιστεύω αυτά τα αυτονόητα…

Ξεδιάντροποι, θρασείς, και πάνω απ’ όλα αμετανόητοι…

Μπορεί εδώ και κάποια χρόνια να έχει γίνει μόδα η απαξίωση της μεταπολιτευτικής πολιτικής σκηνής στη χώρα μας, όμως υπάρχουν κάποια σημεία που θα πρέπει να διευκρινιστούν.

Η Ελλάδα, στον 20^ο αιώνα έζησε πολέμους, εμφύλιο, και πολλές δικτατορίες. Χώρια η γενικευμένη φτώχεια.

Η τελευταία δικτατορία έληξε το 1974… μόλις χθες… ένα πετάρισμα των ματιών δηλαδή, από ιστορικής πλευράς.

 Από το 1974 και μέχρι σήμερα η χώρα μας έζησε ίσως την μακροβιότερη περίοδο πολιτικής και δημοκρατικής ηρεμίας στην ιστορία της, με τις κυβερνήσεις διαφόρων κομμάτων να εναλλάσσονται ειρηνικά στην εξουσία.

Παράλληλα, τα τελευταία 45 περίπου αυτά χρόνια έφεραν στη χώρα μια πρωτοφανή οικονομική ανάπτυξη, με αποτέλεσμα να υπάρχουν μια δυο (και παραπάνω) γενιές που δεν έχουν γνωρίσει την πείνα, την στέρηση, και πάνω απ’ όλα την καταστολή του χωροφύλακα…

Το ιστορικό διάγγελμα ενός... ανιστόρητου δήθεν.

Σε ένα αλωνοχώραφο, που όπως λέγεται, επέλεξε ο εξ' απορρήτων κολλητός του και γνώστης της υπαίθρου, αναπλ. Υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, ο Πρωθυπουργός κρυμμένος και με ένα στρατό ολόκληρο, να τον προστατεύει από τους παραληρούντες οπαδούς του... που εν χορώ τον αποθέωναν, έκανε το επικολυρικό του διάγγελμα προς τον  ελληνικό λαό για την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, όπου σε μια μοναδική στιγμή ειλικρίνειας, από κοινού με το επικοινωνιακό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ, κατέφυγαν στον χώρο της μυθοπλασίας για να πλαισιώσουν συμβολικά το... παραμυθένιο τους αφήγημα... χωρίς δράκους και κόλλυβα... της Εξόδου της χώρας από το δικό του Μνημόνιο και την επονείδιστη Κρίση που ο ίδιος μας τράταρε...

  

Την εμμονή της παρούσας κυβέρνησης με την επικοινωνία ανέδειξε η επίσκεψη του πρωθυπουργού μας στην Ιθάκη. Ο Αλέξης Τσίπρας και σύσσωμο το Μαξίμου, δεν αντιστάθηκαν και ιδιαίτερα πολύ στον πειρασμό να στήσουν δακρύβρεχτο επικοινωνιακό πανηγυράκι, παρά τις νωπές μνήμες από την ανείπωτη τραγωδία στο Μάτι της Αττικής με την εκατόμβη των νεκρών, για την οποία, πάλι ο ίδιος και οι συνεργάτες του ευθύνονται... 

Dead man walking: Προσκλητήριο στα "ζόμπι"...

Απ' όλα τα "διαγγέλματα" του Τσίπρα μέχρι στιγμής, το χθεσινό επρόκειτο να είναι το πιο "θριαμβευτικό", το πιο "δοξαστικό", το πιο "πανηγυρικό"...

Για την "έξοδο" από το Μνημόνιο.

Και κατάντησε να είναι παγερά αδιάφορο (για την κοινή γνώμη), θλιβερό (για τον ίδιο) και μίζερο (για τους δικούς του που το ηθικό τους, βρίσκεται πια στο ναδίρ).

Στο διαδίκτυο έγινε "πάρτυ" - εναντίον του!

Η Αντιπολίτευση τον αντιμετώπισε με ομοβροντίες καταγγελιών. Με πλήρη απαξίωση. Αλλά δίχως πάθος. Σαν να αναθεμάτιζαν ένα φάντασμα από το παρελθόν. Όχι σαν να πολεμούσαν ένα "φοβερό" αντίπαλο... Ο ξένος τύπος τον αποδόμησε πλήρως.

Το πιο σημαντικό: οι αγορές τον... ξεπάτωσαν! Το Χρηματιστήριο πέφτει ξανά. Εν μέρει λόγω και διεθνών αναταραχών, βέβαια. Σε Τουρκία και Ιταλία...

Παρ' όλα αυτά, ενώ τελειώνει το Μνημόνιο της χώρας, θα έπρεπε το δικό μας να αντιστέκεται κάπως. Ή και να "τσιμπάει" ακόμα...

Κερδάμε… κι αυτό βγαίνει προς τα έξω!

Έζησα να το δω κι αυτό… θερμή και ιδιαίτερα ενθουσιώδη υποδοχή επεφύλαξαν στον πρωθυπουργό της καρδιάς μας οι κάτοικοι της ομηρικής Ιθάκης.

Οι οποίοι κάποτε, τα παλιά τα χρόνια, μπορεί να είχαν ξεχάσει τον βασιλιά τους, εκτός βέβαια από τον Άργο τον μούργο,  αλλά όπως φάνηκε χθες δεν ξέχασαν τον σύγχρονο Οδυσσέα, τον βασιλιά των προσδοκιών μας, τον  «πολυμήχανο» Αλέξη.

Τον οποίο περίμεναν πως και πως, με αγωνία και με αγωνιστικό παλμό στην προκυμαία του νησιού, μόνο που αυτός τους αιφνιδίασε καταφτάνοντας με ελικόπτερο!

Μικρή η ζημιά διότι ούτως ή άλλως οι περισσότεροι από εκείνους που τον περίμεναν με λαχτάρα ήταν ήδη ειδοποιημένοι και είχαν πάρει από νωρίς τις θέσεις τους δίπλα στο ελικοδρόμιο. Με τάπερ, νερά, και πλαστικές καρέκλες…

Έτσι θε να γίνει…

Επιτέλους! Ο Αλέξης το είπε και το έκανε… έστω λίγο καθυστερημένα.

Μας έβγαλε από το μισητό μνημόνιο, και μας έκανε και πάλι κύριους του εαυτού μας.

Χωρίς αλυσίδες και δεσμά, και χωρίς τον μπαμπούλα του Βερολίνου πάνω από το κεφάλι μας.

Μπορεί να μην το έσκισε μέσα σε μια νύχτα, όπως υπόσχονταν κάποτε, αλλά με μεθοδική δουλειά, με αίμα και ιδρώτα, παλεύοντας με τα θηρία εντός και εκτός της χώρας, κατάφερε τελικά να μας επαναφέρει στο κλαμπ των ισχυρών και κυρίαρχων κρατών.

Δεν ήταν όμως μόνος… είχε στιβαρή στήριξη… να τα λέμε αυτά.

Διότι θα ήταν άδικο να πιστώσουμε μόνο στον Αλέξη  αυτή την περήφανη νίκη του ελληνισμού.

Θα ήταν άδικο για όλους εκείνους τους αγωνιστές του φωτός, που στην πιο κρίσιμη στιγμή για τη χώρα, βάλανε πλάτη και όλοι μαζί βοήθησαν να γίνει το ακατόρθωτο: Να ανασάνουμε ξανά ελεύθεροι.

Αναφέρομαι σε βασικούς πρωταγωνιστές του σημερινού θριάμβου μας, όπως τον Δρα Μπαρουφάκη, τον Λαφαζάνη, τον Λαπαβίτσα, την Ζωζώκα, την Ραχήλ, την Βαλαβάνη, τον (σπινθηροβόλο) Στρατούλη, την Άντζι Σαμίου, και όλους εκείνους τους άφθαρτους αριστερούς δημοκράτες, που στην πρώιμη φάση της Πρώτης Φορά Αριστεράς, πάλεψαν με το τέρας και νίκησαν…

Whodunnit...

The Reindeer Section

Ο "ευλαβής" Βερύκιος ζητά συγγνώμη…

Με δήλωση του στο εκκλησιαστικό πρακτορείο «Romfea» ο Δήμος Βερύκιος ζήτησε συγγνώμη δημόσιως από τον Θεό, την Παναγία και τον λαό για την προκληκτική φωτογραφία που «ανέβασε» με την «Παναγιά την Αρουραία».

Ο γνωστός δημοσιογράφος και αντιπρόεδρος του τηλεοπτικού σταθμού Alpha στον προσωπικό του λογαριασμό στα social media χρησιμοποίησε μία εικόνα που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, προσβλητική για την Παναγία από την οποία έβγαιναν τρωκτικά... Μετά τον σάλο που προκάλεσε, αφαίρεσε την προσβλητική εικόνα και με δήλωσή του ζητά συντετριμμένος συγνώμη για αυτό το σφάλμα τονίζοντας ότι παραπλανήθηκε επειδή έψαχνε γρήγορα μια φωτογραφία στο διαδίκτυο. 

Ολόκληρη η δήλωση του κ. Δ. Βερύκιου είναι η ακόλουθη:

«Με πόνο ψυχής και πραγματικη συντριβή αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη πρώτα και πάνω από όλους, από τον Τριαδικό Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο, που κατ' επανάληψη και οπότε αυτό χρειάστηκε, αποτέλεσαν στήριγμα και παρηγοριά στη ζωή μου…

Άλλοι γιορτάζουν και άλλοι κλαίνε…

Εδώ και πολλά χρόνια, από τότε δηλαδή που μπήκαμε σε κρίση κι ακόμη να σηκώσουμε κεφάλι, έχω πέσει μέσα σε αρκετές προβλέψεις μου σχετικά με τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις.

Κάτι που δεν απαιτεί ούτε ειδικά πτυχία, ούτε ιδιαίτερη απόρρητη πληροφόρηση, ούτε επικοινωνία με πρεσβείες, ή ακόμη και με το σύμπαν (αλά Κονιόρδου).

Απαιτεί απλά κοινό νου, και στοιχειώδη αντίληψη των τεκταινομένων.

Κάτι που λείπει από τον περισσότερο κόσμο, ο  οποίος (να τα λέμε αυτά) μέχρι πρόσφατα δεν ασχολούνταν ούτε με την πολιτική, ούτε με την οικονομία, και περιορίζονταν στην ενημέρωση του από το ΝΤΑΟΥΝ ΤΑΟΥΝ, τις άπειρες αθλητικές εφημερίδες, και την … Ρούλα Κορομηλά, με τους πιο ψαγμένους να ακούνε Τράγκα και να διαβάζουν Χίο…

Γλεντάμε μεν, φοβόμαστε δε…

Σήμερα, μια ιστορική μέρα… μια μέρα για πανηγυρισμούς… αφού επιτέλους ο Αλέξης μας έβγαλε από τα μνημόνια στα οποία μας είχαν ρίξει οι πουλημένοι προηγούμενοι, εγώ ο ποταπός όχι μόνο δεν χαίρομαι, όχι μόνο δεν συμμετέχω στα αυθόρμητα γλέντια που στήνονται απ’ άκρη σε άκρη της επικράτειας, αλλά γκρινιάζω.

Και δεν γκρινιάζω επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι σε μερικούς μήνες θα  παρακαλάμε τους «κσαίνοι τοκογλύφοι» να μας δανείσουν και πάλι, ούτε επειδή υπολογίζω πως κατά τα Χριστούγεννα οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι θα πληρωθούν, αν πληρωθούν, με φασόλια εισαγωγής…

Όχι… γκρινιάζω για την εγκληματικότητα. Αυτήν που έχει χτυπήσει κόκκινο επί Σύριζα, και για την οποία η κοινωνία μοιάζει να έχει πάθει ανοσία…

Anyway the Wind Blows...

J.J. Cale & Eric Clapton

Περίπτωση Κυρίτση – ένα αγιάτρευτο σύμπτωμα…

Ο κύριος Κυρίτσης αποτελεί ένα ακόμα χαρακτηριστικό δείγμα των επιφανών ανδρών που ο ευφυής πολτός των Αγανακτισμένων προέκρινε για το κοινοβούλιο αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό του όλη εκείνη την αξιοκρατική υπεροχή σε σχέση με το παλαιό και διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό.

Προκρίθηκε επειδή αναγνωρίστηκε η σημαντική του συμβολή στους κοινωνικούς αγώνες, ο αξεπέραστος πολιτικός του λόγος, η εν γένει κοινωνική του δράση. Κοντολογίς, ανταμείφθηκε για τις τιμαλφείς του περγαμηνές που το δίχως άλλο διασφάλιζαν μια λαμπρή κοινοβουλευτική πορεία γεμάτη προσφορά και έργο.

Ενδεικτικά στο έργο του ξεχωρίζουν: η συμβολή του για το τρίτο και τέταρτο -στο διηνεκές- μνημόνιο, η δέσμευση της χώρας σε πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι την δευτέρα παρουσία, η αύξηση και διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, οι πλειστηριασμοί, η υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για 100 χρόνια, οι πωλήσεις των αεροδρομίων και των τρένων για πενταροδεκάρες, η αποψίλωση του τύπου κ.ά. Γενικότερα, συμμετείχε σε όλες τις ομορφιές που επέτυχε η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ...

Lovesong...

The Cure

The Girl In The Swing...

Waterboys

Disintegration...

The Cure

Sister Dew...

Deus

Παναγιά η Πολιτευόμενη…

Ο Πάνος Καμμένος ευχαρίστησε προσωπικά την Παναγία για την απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών μας. Βέβαια υιοθέτησε την ιδιότητα της «Ελευθερώτριας», με την οποία η Μεγαλόχαρη μεριμνά για τις εγκύους, αλλά, εντάξει, ο Καμμένος είναι.

Ενδεχομένως σε μία άλλη χώρα να γελούσαν ακόμα και οι εικόνες των αγίων με το εξωφρενικό του πράγματος -ο υπουργός Αμυνας να ευχαριστεί το θείο για την παρέμβαση του και μάλιστα σε μία χώρα που δεν μοιράζεται την ίδια θρησκευτική πίστη. Τουλάχιστον όταν απελευθερώθηκαν τα παιδιά από το σπήλαιο της Ταϊλάνδης, ο Τέρενς Κουίκ είχε ευχαριστήσει εκτός από την Παναγία και την τοπική θεότητα, υπαινισσόμενος μία ενδεχόμενη συνεργασία στη σφαίρα του υπερφυσικού…

Στις φιέστες είναι πρώτοι…

Η απελευθέρωση των δύο ελλήνων στρατιωτικών είναι ένα σπουδαίο νέο. Είναι μια χαρμόσυνη είδηση που κάνει ολόκληρη την Ελλάδα να χαμογελά και να ξεφεύγει λίγο από την μαυρίλα που του προκάλεσε η τραγωδία στο Μάτι.

Αξίζουν συγχαρητήρια σε όσους από το διπλωματικό σώμα πέτυχαν να πείσουν τους Τούρκους ότι πρέπει οι Μητρετώδης και Κούκλατζης να απελευθερωθούν διότι δεν είναι κατάσκοποι.

Αξίζουν κυρίως συγχαρητήρια στα δύο Ελληνόπουλα που άντεξαν, που υπέμειναν τον «Γολγοθά» τους με ψηλά το κεφάλι.

Και αξίζουν συγχαρητήρια σε όσους, από τη Γερμανία και τις ΗΠΑ πίεσαν τον Ταγίπ Ερντογάν να πάρει αυτήν την καθαρά πολιτική απόφαση.

Η επιστροφή τους στην Ελλάδα είναι το καλύτερο νέο για ένα καλοκαίρι που μας μαύρισε την ψυχή…

Keep On Running...

Cat Power

Κερδάμε και στο … διάστημα!

Και εκεί που όλοι οι κακότροποι νοσταλγοί της χούντας του Σαμαρά διατυμπάνιζαν ότι η χώρα καταστράφηκε λόγω των Συριζανέλ, έρχεται μια εξέλιξη που οι περισσότεροι δεν πήραν καν χαμπάρι, και η οποία  ανατρέπει τα πάντα, στέλνοντας  οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας όλους εκείνους που τρέφονται συκοφαντώντας τον Αλέξη.

Αναφέρομαι στο άρθρο 18 του Νόμου 4508/2017, δια του οποίου ιδρύθηκε προ λίγων μηνών (επιτέλους) ο Ελληνικός Διαστημικός Οργανισμός Α.Ε. (ΕΛ.Δ.Ο. Α.Ε.) με έδρα την Καλλιθέα,  και ο οποίος υπάγεται στο Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης του Νίκου Παππά...

Pictures Of You...

The Cure

Σαμαράς: Ως εδώ η χυδαιότητα του ΣΥΡΙΖΑ…

Την αντίδραση του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά προκάλεσαν δηλώσεις του προέδρου της ΟΙΕΛΕ, σχετικά με τον γιο του. Ο κ. Σαμαράς κάνει λόγο για «αλητεία» και προσπάθεια διασυρμού του ανήλικου τότε παιδιού του, για ένα παράπτωμα που «ποτέ δεν είχε διαπράξει».

Παράλληλα,  παραθέτει την απόφαση που δικαίωνε τον γιο του και ότι η απομάκρυνση της καθηγήτριας ουδεμία σχέση είχε με τις εν λόγω κατηγορίες, ενώ προχωρά σε εξώδικα για επαναφορά στο προσκήνιο της υπόθεσης τις τελευταίες ημέρες. 

Αναλυτικά η δήλωση του Αντώνη Σαμαρά:

Όχι άλλες π@π@ριές...

Πραγματικά απορείς. Πώς γίνεται, όταν όλοι μας είμαστε βυθισμένοι στη θλίψη, πώς γίνεται τούτες τις στιγμές να έχουν ακουστεί τα πιο απίθανα πράγματα. Ή, αν θέλετε, οι πιο απίθανες π@π@ριές, που θα έλεγε η Ελένη Αυλωνίτου.

 

Πώς γίνεται να μιλάς για την τραγωδία στο Μάτι και να λες ότι νιώθεις "αδικημένος (!!!) με την έννοια αυτού που λέγεται στην καθομιλουμένη, μου έτυχε μια στραβή στη βάρδιά μου". Πώς το λες; Πώς μιλάς για 93 νεκρούς σαν μια στραβή; Στραβή είσαι και φαίνεσαι…

Κυβέρνηση: Μοιραίοι και Άβουλοι, ή Ψυχοπαθείς;

Τώρα που πλέον καταλαγιάζουν οι στάχτες αλλά όχι και ο ζόφος,  κάποιοι φίλοι εκφράζουν την έκπληξη και τον αποτροπιασμό τους, σοκαρισμένοι προφανώς από τη διαγωγή των κυβερνητικών αξιωματούχων όταν στριμώχνονται. Οι αντιδράσεις αυτές αποτροπιασμού έχουν κορυφωθεί με επιτομή την τελευταία πυρκαγιά στην Ανατολική όπου θρηνήσαμε -στην κυριολεξία!- εκατόμβη νεκρών.

Και όπου παρατηρώ ότι αναπτύσσεται ένας προβληματισμός που δεν άπτεται απλά της διαχειριστικής ικανότητας της κυβέρνησης να επιλύσει τα όποια προβλήματα, (κάτι που πχ το είχαμε δει και στην περίπτωση του Κωνσταντίνου του Β’ του Νωθρού, ή του GAP). Και όπου αναγνωρίζονταν η διάθεση των συγκεκριμένων να λύσουν προβλήματα, ιδίως του ΓΚΑΠ! ο οποίος με τα περιβαλλοντικά και τις φυσικές ενέργειες θα ήταν ιδανικός πρωθυπουργός σε κάποια Σκανδιναβική χώρα…

Just a Gigolo...

David Lee Roth

Τίτλοι σπουδών χωρίς κόπο…

Ο νέος αρχηγός του Ισπανικού Λαϊκού Κόμματος Πάμπλο Κασάδο –αυτός που διαδέχθηκε τον Μαριάνο Ραχόι και έχει υποσχεθεί να το αναγεννήσει– αντιμετωπίζει ένα σοβαρό προσωπικό, αλλά και πολιτικό πρόβλημα. Κατηγορείται ότι πήρε το μεταπτυχιακό του από το δημόσιο Πανεπιστήμιο «Βασιλιάς Χουάν Κάρλος» χωρίς να δώσει εξετάσεις.

Πριν από μερικούς μήνες η περιφερειάρχης της Μαδρίτης και μεγαλοστέλεχος του ιδίου κόμματος αναγκάστηκε να παραιτηθεί γιατί αποκαλύφθηκε ότι πήρε το δίπλωμά της από το ίδιο πανεπιστήμιο χωρίς να παραδώσει την απαραίτητη εργασία της. Το 2011, ο τότε υπουργός Αμυνας της Γερμανίας Καρλ Γκούτενμπεργκ εξαναγκάστηκε επίσης σε παραίτηση ως ένοχος λογοκλοπής στη διδακτορική εργασία του στο Πανεπιστήμιο του Μπαϊρόιτ και τελευταία αμφισβητήθηκαν έντονα οι ακαδημαϊκοί τίτλοι του νυν Ιταλού πρωθυπουργού Τζουζέπε Κόντε, αλλά η υπόθεση έσβησε σιωπηρά…

“Είσαι τελειωμένος”... του λένε και οι απ’ έξω!

Του το λένε όλο και πιο καθαρά απ' έξω:

“Είσαι τελειωμένος”!

Και επιμένω στα μηνύματα που στέλνουν οι "απ' έξω" στον Τσίπρα, γιατί το βασικό του "στήριγμα" πια ήταν οι έξω.

Μέσα, εδώ και πολύ καιρό, έχει χάσει κάθε σοβαρό "έρεισμα"...

Είναι λοιπόν, οι πιο πρόσφατες δηλώσεις ξένων - κυρίως Ευρωπαίων - αξιωματούχων, (Μοσκοβισί, Ρέγκλινγκ, Γιένσεν), είναι ανταποκρίσεις ξένων πρακτορείων (Bloobmerg, Reuters), είναι η έκθεση του ΔΝΤ για το Ελληνικό χρέος και, βέβαια, αρθρογραφία ξένων ΜΜΕ.

Όλα αρνητικά! Για τον Τσίπρα και την κυβέρνησή του...

Πιο αρνητικά από κάθε άλλη φορά - ακριβώς τη στιγμή που ο ίδιος ετοιμαζόταν να... "πανηγυρίσει την έξοδο από τα μνημόνια"! ("Ετοιμαζόταν", γιατί μετά την φονική πυρκαγιά στο Μάτι, ανέστειλε, αναγκαστικά, όλους τους πανηγυρισμούς).

Κοινός παρανομαστής όλων αυτών των δημοσιευμάτων, όσα σας έχω ήδη γράψει, πολλές φορές, από τη στήλη αυτή:

* Ότι το Πρόγραμμα της Ελλάδας τελείωσε, αλλά η χώρα δεν είναι έτοιμη να βγει στις αγορές! Κι αν κάτι "χαλάσει" στις διεθνείς (αν μπουν σε καθοδικό κύκλο οι ξένες οικονομίες ή αν μπουν σε ανοδικό κύκλο τα επιτόκια), τότε η Ελλάδα θα χρειαστεί νέο Πρόγραμμα μελλοντικά - αλλά είναι πολύ απίθανο να πάρει νέα δάνεια από τους εταίρους της...

Δημόσιο: Για να μην απορείτε πως και γιατί…

Χρειάστηκε να καούν ζωντανοί εκατό περίπου άνθρωποι, για να μάθουν τα ΜΜΕ και ο απλός κοΖμάκης ότι δεν έχουμε κράτος. Ή τουλάχιστον κράτος που να λειτουργεί όταν πρέπει.

Χρειάστηκε δηλαδή να θρηνήσουμε αθώα θύματα, και μάλιστα στην Αττική και όχι στο μακρινό …Τσοτύλι, για να συνειδητοποιήσουν οι πολίτες ότι ο βασιλιάς τους είναι γυμνός κι ότι οι αρμόδιοι είναι ουσιαστικά αναρμόδιοι… κι όλοι μαζί πετάνε αετό.

Καρεκλοκένταυροι οι περισσότεροι, γλοιώδη ανθρωπάκια που έρποντας έφτασαν εκεί που έφτασαν, και που αν τους βγάλεις τα παράσημα και τις στολές βλέπεις αυτό που είναι στην πραγματικότητα… θλιβερά ταγκαλάκια.

Όσο για τους αιρετούς… εκεί να δείτε ανεπάρκεια.

Όταν είναι στην απ’ έξω, όλα τα σφάζουν κι όλα τα μαχαιρώνουν! Μέχρι και τον Κλίντον δικάζουν στην πάνω πλατεία… πρώτοι και καλύτεροι στην καταγγελία και στους … αγώνες.

Μόλις όμως βολευτούν στη καρέκλα της εξουσίας, κι αρχίσει η μάσα, μην τους είδατε, μην του απαντήσατε…

Οι μάστιγες του καλοκαιριού…

Τον παλιό καλό καιρό, τότε που ήμουν νέος δηλαδή, το καλοκαίρι ήταν η καλύτερή μου.

Δεν είχα απαιτήσεις, δεν είχα ιδιοτροπίες, και άρα όλα καλά.

Έπαιρνα τον φίλο μου τον Σταύρο, με ένα σλίπινγκ μπαγκ ο καθένας, κάποιες φορές κι ένα μικρό αντίσκηνο, παίρναμε και μια κούτα τσιγάρα, ένα SONY Walkman με διπλά ακουστικά, μπόλικες κασέτες και κονσέρβες με ζαμπόν, και αμολιόμασταν σε ερημικές παραλίες… εμείς ο ήλιος και η θάλασσα.

Ούτε αντηλιακά, ούτε καπέλα, ούτε τίποτα… και ούτε κόσμο… αυτό ήταν το καλύτερο!

Θα μου πείτε, τότε οι περισσότερες παραλίες ήταν ερημικές… π.χ. η παραλία στο Καλαμίτσι της Χαλκιδικής, όπου περνούσαμε ολόκληρες εβδομάδες, και όπου δεν υπήρχε καν ρεύμα. Ένα ταβερνάκι μόνο που λειτουργούσε με γεννήτρια!

Για να βρεις τσιγάρα έπρεπε να πας στη Σάρτη… κάπου 15 χιλιόμετρα μακριά.

Σήμερα, στην ίδια παραλία, υπάρχουν μέχρι και πολυκατοικίες… μέχρι και σούπερ μάρκετ!

Εν πάση περιπτώσει, μεγαλώνοντας έγινα ιδιότροπος, και έτσι σήμερα δύσκολα μπορώ να απολαύσω το μπάνιο μου όπως θα το ήθελα.

Κι αυτό επειδή τώρα, εκτός από τις ανέσεις μου, θέλω και ησυχία… κάτι αδύνατον πλέον…

Ελλάδα: Ένα απέραντο λούνα πάρκ ανομίας…

Παρακολούθησα ένα ρεπορτάζ σε κάποιο κανάλι, που αναφέρονταν στην άγρια επίθεση που δέχτηκε η μητέρα ενός ρεπόρτερ, από δυο αλλοδαπούς, κάπου στo κέντρο της  Αθήνας.

Το αποτέλεσμα της επίθεσης, για να της πάρουν τη τσάντα και το κινητό, ήταν μεταξύ άλλων, 18 κατάγματα στο πρόσωπο! Άρα δεν μιλάμε για μια απλή επίθεση, ή για έναν άγριο ξυλοδαρμό, αλλά  για μια κανονική δολοφονική απόπειρα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το πρόσωπο της άτυχης γυναίκας είναι διαλυμένο, είναι μια πληγή ανοιχτή,  μια άμορφη μάζα, που χρειάστηκε να μπουν δεκάδες λάμες για να κρατηθεί στη θέση του!

Η (αν)αρμόδια επιτήδεια κυρία Τσούπρα…

Πριν ακόμη σβήσουν τα αποκαΐδια  της τραγωδίας της ανατ. Αττικής, βγήκαν τα  μεγάλα μαχαίρια, με τους διάφορους (αν)αρμόδιους να κατηγορούν ο ένας τον άλλο, κι ο καθένας να προσπαθεί να κρυφτεί μέσα στον Δαίδαλο των αρμοδιοτήτων της θέσης του.

Κι ενώ, όπως διατράνωναν οι κυβερνώντες, δεν έγινε κανένα λάθος,  πριν αλέκτωρ… να οι «παραιτήσεις» να πέφτουν σαν χαλάζι.

Με τον Αλέξη να αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για το όλο δραματικό και συνάμα τραγικό φιάσκο, κάτι όμως που στην πραγματικότητα αποτελεί κενό γράμμα, και έχει απήχηση μόνο στα γίδια που συνεχίζουν να τον πιστεύουν.

Έλα όμως που έπιασε δουλειά η δικαιοσύνη, οπότε (αν και πολύ αμφιβάλλω) ίσως κάποτε να μάθουμε ποιος ακριβώς έφταιγε για τι, και ίσως δούμε και καμιά τιμωρία.

Θα μου πείτε πως ακόμη να μάθουμε ποιος οδηγούσε το δολοφονικό κότερο της Αίγινας, θα μάθουμε ποιοι ευθύνονται για τις εκατόμβες στο Μάτι; Τι να πω; Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία…

Πάντως, εκτός από τις παραιτήσεις, πέφτουν και οι μηνύσεις σαν χαλάζι. Με προεξάρχουσα εκείνη της πρώην ΠτΒ, η οποία εγκαλεί στελέχη της κυβέρνησης και της αυτοδιοίκησης για κακουργήματα(!) ακόμη και για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο, ενώ αναφέρεται σε απόπειρα συγκάλυψης «των εγκλημάτων και υπόθαλψης των υπαιτίων, με τη συμμετοχή και του ίδιου του πρωθυπουργού»!!!!!

Ποιος να μας τα  ‘λεγε αυτά πριν από τρία χρόνια, τότε που η Ζωζώ ήταν η ελπίδα της πατρίδας μας για προκοπή και αξιοπρέπεια…