Περί Γροιλανδίας…

Θα μου πείτε πως εδώ ο κόσμος καίγεται, στον Αμαζόνιο μάλιστα καίγεται κυριολεκτικά, οι Τούρκοι ξεσαλώνουν στο Αιγαίο, και όχι  μόνο, μια νέα οικονομική κρίση απειλεί τον πλανήτη, κι εγώ ασχολούμαι με τη… Γροιλανδία;

Την οποία έβαλε στο μάτι ο πολύς Τραμπ, δηλώνοντας ξεκάθαρα «πόσο κάνει… να πλΕρώσω»;

Με τους απανταχού αριστερίζοντες οπισθοδρομικούς και ανιστόρητους κήνσορες να δηλώνουν οργισμένοι με αυτή τη νέο-ιμπεριαλιστική αμερικανική κίνηση, που θέλει να καταστήσει μια «περήφανη χώρα» σε μια μεταμοντέρνα αποικία.

Είναι όμως παράλογη η πρόταση των Αμερικανών;

Give Me Honey...

Lemon Dope

Hey You...

Dope Lemon

Κανείς δεν χάνεται…

Ποτέ μη λες ότι απέτυχες στην πολιτική. Γιατί, ακόμη κι αν αποτύχεις, μπορεί στο τέλος να αποδειχτεί ότι είχες αποτύχει επιτυχώς.

Παράδειγμα η Μαρία Αντωνίου. Παρά τους αγώνες της για τις «παράνομες ελληνοποιήσεις φασολιών» και «τη δημιουργία Εκπαιδευτικού Δικτύου Γούνας», η Αντωνίου απέτυχε να επανεκλεγεί βουλευτής Καστοριάς. Την υπερκέρασε ο Ζήσης Τζηκαλάγιας για μόλις 220 σταυρούς.

Ομως, καμία τζηκαλάγεια αντιξοότητα δεν στάθηκε ικανή να ανακόψει τη σταδιοδρομία της πρώην βουλευτού, που, όπως ανακοινώθηκε χθες, αναλαμβάνει το Γραφείο του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη…

Που μας οδηγεί η «κόντρα» ΗΠΑ-Τουρκίας;

Με το δικό μου απλό μυαλό, διαβάζοντας τον ξένο και ελληνικό τύπο, αυτό που συμπεραίνω από την «κόντρα» ΗΠΑ-Τουρκίας είναι το ότι και οι δυο χώρες μάλλον θα βγουν χαμένες, ενώ ίσως χαμένη βγει και η Ελλάδα.

Ο μόνος κερδισμένος θα είναι η Ρωσία του Πούτιν.

Εξηγούμαι: Η απειλή για κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας από πλευράς ΗΠΑ κάθε άλλο παρά απέτρεψε την αγορά των S-400, η οποία θα οδηγήσει σε ακόμη πιο στενή στρατιωτική (και όχι μόνο) συνεργασία την Άγκυρα με τη Μόσχα…

Περί ασύλου, Πολάκη, και βελανιδοφάγων…

Το μακρινό 1980 πήγα για σπουδές στον εξίσου μακρινό Καναδά.

Σε μια μικρή πόλη 400.000 περίπου κατοίκων, η οποία ήταν σκεπασμένη από τα χιόνια 7-8 μήνες το χρόνο.

Η όλη διαδικασία της εγγραφής κλπ. ήταν όσο πιο απλή θα μπορούσε να γίνει, χωρίς καμιά γραφειοκρατική αγκύλωση.

Ενδεικτικά, υπήρχαν παντού, σε όλους τους χώρους,  υπάλληλοι του πανεπιστημίου με υπολογιστές, και ο καθένας από αυτούς μπορούσε με την επίδειξη της φοιτητικής σου ταυτότητας να εκδώσει επί τόπου την οποιαδήποτε βεβαίωση, το οποιοδήποτε πιστοποιητικό, ή την οποιαδήποτε πληροφορία ζητούσες, όλο το 24ωρο… επί τόπου, και χωρίς ουρές...

Γιατί τόση εχθροπάθεια κατά Σαμαρά;

Τρία πράγματα συνέβαλαν στην ήττα του ΣΥΡΙΖΑ:

·       Πρώτον: Η πλήρης αποτυχία της διακυβέρνησης Τσίπρα! Η φορο-καταιγίδα που επέβαλε και οι λαθρομετανάστες που έφερε και τα hot spots-κολαστήρια που δημιούργησε και η ανομία που θέριεψε επί των ημερών του και η στασιμότητα στην οποία οδήγησε την οικονομία και η «αποικία χρέους» που δημιούργησε (μέχρι το 2060 και βάλε).

Η πλήρης κυβερνητική επιτυχία του, λοιπόν, ήταν το ένα…

Αλλά δημιούργησε και «αμυντικοί μηχανισμούς» για να το συγκρατήσει:

Οι διορισμοί που έκανε (δεκάδες χιλιάδες «τακτοποιήσεις» ημετέρων),τα χρήματα που μοίρασε προεκλογικά (αργότερα θα πληρώσουμε το λογαριασμό),τα ψέματα που είπε (και πολλά έμεναν αναπάντητα)και οι μηχανισμοί χειραγώγησης που δημιούργησε, στα ΜΜΕ στο διαδίκτυο, ακόμα και στη Δικαιοσύνη.

·       Το δεύτερο που οδήγησε στην ήττα του ήταν το Μακεδονικό. Κανείς δεν περίμενε εκατομμύρια Έλληνες να βγουν στους δρόμους. Ακόμα και δικοί του ψηφοφόροι…

Κι όχι μόνο στη Μακεδονία - σε όλη την Ελλάδα.

Κι όχι μόνο μια φορά - συνεχώς επί ένα χρόνο περίπου.

Ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε τέτοιας κλίμακας αυθόρμητη κινητοποίηση λαού στην Ελλάδα. Ποτέ!

Τις τελευταίες δεκαετίες μόνο το Μακεδονικό κατέβασε τόσο πολλούς. Περισσότερους από κάθε άλλη αφορμή.

Περισσότερους απ’ όλες τις άλλες αφορμές μαζί, όλα τα προηγούμενα χρόνια μαζί.

(Εκλογικά αυτό δεν φάνηκε όσο θα μπορούσε στις 7 Ιουλίου. Είτε γιατί υπάρχουν οι «στρεβλώσεις» της κάλπης - πολλοί δεν πήγαν να ψηφίσουν στις εθνικές εκλογές εφησυχασμένοι, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε «πανστρατιά» των δικών του - υπήρξαν και πολιτογραφήσεις λαθρομεταναστών υπήρξε και μαζική «εξαγορά» ειδικών πληθυσμιακών ομάδων κλπ…)

Ο Τραμπ απασφάλισε εναντίον του Μαδούρο…

Χθες συνέβη κάτι που έχει να συμβεί από τη δεκαετία του 1980.

Την ώρα που εμείς απολαμβάναμε το «γελαστό παιδί» να τα χώνει στον Κυριάκο από του βήματος της βουλής, ντυμένος μάλιστα σαν Αργεντίνος ζιγκολό του μεσοπολέμου, να τον κατακεραυνώνει για το πώς δεν έκανε την χώρα μας ακόμη Ελβετία, αν και πέρασε σχεδόν έναν μήνας από τότε που κυβερνά η Νέα Δημοκρατία… εκείνη την ώρα στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού ο Ντόναλντ Τραμπ διέταξε το «πάγωμα» όλων των οικονομικών συναλλαγών με το δημόσιο της Βενεζουέλας, καθώς και το πάγωμα όλων των περιουσιακών της στοιχείων στις ΗΠΑ.

Μια κίνηση που βάζει τη Βενεζουέλα στην ίδια μοίρα με τη Κούβα, τη Συρία, τη Βόρεια Κορέα, και το Ιράν…

Μεγάλες Αλήθειες – Χοντρά Ψέματα – ενίοτε και… Photoshop!

Αλήθειες ανάμικτες με ψέματα γεμίζουν πια την καθημερινότητά μας. Ας κάνουμε λοιπόν, μια πρόχειρη συγκομιδή, μόνο τις τελευταίες μέρες...

·       Λέει ο Ευρωπαίος Επίτροπος Μοσκοβισί, ότι ουσιαστικά το τρίτο Μνημόνιο του Τσίπρα ήταν αχρείαστο το 2015, αφού η Ελλάδα ήταν τότε έτοιμη να βγει από τα μνημόνια.

Αυτό είναι αλήθεια! Αλλά ο κ. Μοσκοβισί, τα λέει τώρα. Ή μάλλον τα έχει ξαναπεί, αλλά τώρα τα προβάλλει. Γιατί τώρα τελειώνει η θητεία του στην Κομισιόν. Ενώ επί τέσσερα χρόνια στήριζε την κυβέρνηση Τσίπρα σκανδαλωδώς!

Δεν λέει όμως μόνο αλήθειες, «απερχόμενος», ο κ Μοσκοβισί. Λέει ακόμα και κάποια ψεματάκια!

Που δεν προσέχθηκαν όσο έπρεπε στην Ελλάδα.

Ανέφερε μεταξύ άλλων, ότι η προηγούμενη κυβέρνηση (Σαμαρά- Βενιζέλου) αρνιόταν να κάνει κάποιες μεταρρυθμίσεις (παρ’ όλα αυτά η Ελλάδα τότε έβγαινε από το Μνημόνιο…)

Ποιες ήταν οι «μεταρρυθμίσεις» αυτές (που αρνιόταν η προηγούμενη κυβέρνηση;)

Ο κ. Μοσκοβισί αναφέρει μόνο δύο: Την κατάργηση της έκπτωσης του ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου και τη «μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος».

Ο άθλιος!

·       Πρώτον, η έκπτωση του ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου, δεν ήταν εμμονή της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Ήταν Ευρωπαϊκή Πολιτική («νησιωτικότητας») όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, που ισχύει για όλες τις απρόσιτες περιοχές της Ευρώπης και επρόκειτο να διευρυνθεί μάλιστα.

Άγιο είχαμε…

Είχα την μοναδική ευκαιρία να «ζήσω» την παγκόσμια κρίση από την αρχή της, παρακολουθώντας τον διεθνή τύπο, γράφοντας άρθρα, και κάνοντας μεταφράσεις ξένων άρθρων για το φιλόξενο Antinews από το μακρινό 2009.

Αυτό το χόμπι, αυτή η ενασχόληση, μου επέτρεψε να γνωρίζω καλύτερα από τον μέσο συμπολίτη μου τι ακριβώς έγινε, και πως αυτό θα επηρέαζε και τελικά επηρέασε τη χώρα μας.

Μάλιστα, οι εν λόγω εξελίξεις με προσγείωσαν απότομα και συντέλεσαν τα μέγιστα στο να αλλάξω μυαλά, και να απαλλαγώ από τις εφηβικές μου ιδεολογικές και πολιτικές αγκυλώσεις, οι οποίες δυστυχώς συνεχίζουν να «πνίγουν» τους περισσότερους Έλληνες της γενιάς μου, οι οποίοι συνεχίζουν να βλέπουν τις σκιές στον τοίχο της σπηλιάς, κι όχι την πραγματικότητα πίσω τους.

Και επειδή κατάλαβα από νωρίς τι παίζει σχετικά με την οικονομία μας, και την παρουσία της χώρας μας στην Ευρώπη, ξεκίνησα ένα προσωπικό «πόλεμο» με όλους εκείνους που μας θέλανε «ελεύθερους και χρεοκοπημένους»…