Open Heart Surgery...

The Brian Jonestown Massacre

Τι γνώριζε ο γέροντας;

Τα τελευταία αυτά δύσκολα χρόνια που ζούμε, και εξαιτίας της βαθιάς πρωτόγνωρης κρίσης που βιώνουμε, πολλοί συνέλληνες αναζήτησαν εκ νέου καταφύγιο στην ορθόδοξη παράδοσή μας.

Και ψάχνοντας τα αρχαία κιτάπια, ανακάλυψαν και τις προφητείες, που είχαν διατυπώσει διάφοροι σοφοί γέροντες, όσιοι, μοναχοί, ιερείς, ερημίτες, κ.ά.

Προφητείες, που αν τις αναλύσει κανείς, βλέπει το σήμερα!

Ένας από τους εύστοχους αυτούς γέροντες του παρελθόντος ήταν και ο όσιος Στρέιντζ, ο αποκαλούμενος «ποταπός», που έζησε στα τέλη του 18^ου αιώνα, περιφερόμενος στη Μακεδονία, και διδάσκοντας την αρετή, αλλά και το … μέλλον!

Και τι καλό μου κάμανε;

Με αφορμή ένα παλιότερο άρθρο μου, που αναδημοσίευσε πρόσφατα το Antinews εδώ

ακολούθησαν πάμπολλα σχόλια, και μια γενική συζήτηση για τον ρόλο του «ξανθού γένους» στην ιστορία μας.

Του γένους δηλαδή των Ρώσων ομόδοξων, που κατά πολλούς (στυλ Λιακόπουλου, κ.ά), ακόμη και σήμερα, θα μας σώσει από τους Τούρκους, από την τρόικα, και γενικά από την κακή μας μοίρα…

Οι ελληνικές φυλές του ποδοσφαίρου, μέρος 2ο:

Οι ενωσίτες (“χανούμια” για τους “φίλους” τους)

Στην Ελλάδα αγαπάμε τα δίπολα όσο ελάχιστοι στον πλανήτη: Καλό/Κακό, Μαύρο/Άσπρο, Με-εμάς/με-τους-άλλους, Δεξιά-Αριστερά και ο κατάλογος τελειωμό δεν έχει.

Το ποδόσφαιρο και τα δημοφιλή ομαδικά αθλήματα (βλέπε και το πρώτο μέρος της σειράς: ( εδώ ), παρόλο που κανονικά χρειάζεται πολλούς περισσότερους αξιόλογους παίχτες από δύο, δε θα μπορούσε να είναι εξαίρεση.

Κάπως έτσι το δίπολο που επικρατεί είναι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, με την εξαίρεση βέβαια της  Θεσσαλονίκης και των γειτνιάζοντων περιφερειών όπου υπάρχει άλλο τοπικό δίπολο.

Όπως και να έχει, στα 3/4 της Ελλάδας (τουλάχιστον) και ιδίως στην περιφέρεια πρωτευούσης ενός κατά τα άλλα άκρως συγκεντρωτικού κράτους, το δίπολο ισχύει σε καταθλιπτικό βαθμό…

Ήταν σκληρός και τον φωνάζανε … Βλαδίμηρο!

Ή αλλιώς, ο Πούτιν και ο Τσακ Νόρις…

Εάν κάποιος γράψει για τον Τσακ Νόρις πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός, διότι, σύμφωνα με ένα διαδικτυακό μιμίδιο, ο Texas Ranger έχει απειλήσει να απενεργοποιήσει το Διαδίκτυο εάν διαπιστώσει ότι κυκλοφορούν ηλίθια αστεία εις βάρος του.

Αυτή η απειλή θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη: σύμφωνα με ένα άλλο post, ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν υπάρχει ζωή στον Άρη είναι ότι ο Texas Ranger μόλις τον είχε επισκεφθεί.

Τα αστεία για τον Τσακ Νόρις ακολουθούν όλα το ίδιο μοτίβο: είναι ανίκητος και παντοδύναμος.

Όπως λέει ένα, όταν ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ εφηύρε το τηλέφωνο, είχε ήδη τρεις αναπάντητες κλήσεις από τον Τσακ Νόρις.

Λένε ότι ο σταρ των ταινιών δράσης μπορεί να κάνει ακόμη και ένα Happy Meal των McDonald's να κλάψει.

Ομοίως, η δύναμη του Ρώσου Προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν έχει αυξηθεί πιο γρήγορα και ακραία στο διαδίκτυο από ό,τι στην πολιτική σκηνή.

Το 2013, το περιοδικό Forbes τον ονόμασε τον πιο ισχυρό άνθρωπο στον κόσμο, αλλά το Διαδίκτυο έχει συνειδητοποιήσει τις υπερφυσικές δυνάμεις του ρώσου προέδρου εδώ και καιρό…

Πεζόδρομος, ή έκθεση καναπέδων;

Λέμε πολλές φορές ότι είναι άδικο να χαρακτηρίζεται η Θεσσαλονίκη «φραπεδούπολη», αλλά τελευταία πιστεύω ότι μας ενοχλεί περισσότερο το είδος του καφέ που μπαίνει ως πρώτο συνθετικό στο κλισέ, παρά το αυτό.

Μια μικρογραφία της κατάστασης που επικρατεί σ’ όλη την πόλη, με τις καφετέριες και τους φούρνους ν’ ανοίγουν με ταχύτητα που σε βάζει σε σκέψεις, βλέπουμε στον πεζόδρομο της Καλαμαριάς.

Πρόκειται για έναν από τους παλαιότερους πεζοδρόμους της πόλης και όταν κατασκευάστηκε είχε δώσει τεράστια ώθηση στην εμπορική ανάπτυξη της Καλαμαριάς.

Θυμάμαι ακόμη τις καμπάνιες του τοπικού εμπορικού συλλόγου που καλούσαν τον κόσμο να προτιμήσει την τοπική αγορά και πραγματικά δεν υπήρχε λόγος να κατέβεις στο κέντρο…

Αχ… αι κατσίκαι!

Στη χώρα μας υπάρχει μεγάλη παράδοση με τις κατσίκες.

Τις εκτρέφουμε επί χιλιάδες χρόνια, και τις αγαπάμε.

Μάλιστα, κάποιοι μερακλήδες τις αγαπάνε και πιο πολύ!

Είθισται όμως να θεωρούμε τις κατσίκες κουτές.

Και σίγουρα δεν είναι οι Άινσταιν του ζωικού βασιλείου, πλην όμως δεν είναι και τόσο χαζές όσο δείχνουν ή όσο νομίζουμε…

Η Treblinka στο φως μετά από 70 χρόνια…

 Το 1943 οι ναζί είχαν φροντίσει να γκρεμίσουν το περίφημο στρατόπεδο θανάτου στη Treblinka, και να κρύψουν κάθε απόδειξη ότι είχε ποτέ υπάρξει.

Εν πολλοίς το πέτυχαν, πλην όμως η σύγχρονη αρχαιολογία με τις υψηλής τεχνολογίας μεθόδους της, κατάφερε να ξαναφέρει στο φως τον σκοτεινό αυτόν τόπο θανάτου…

Run...

Snow Patrol

Ο λύκος, η αναμπουμπούλα, και οι … κατεργάρηδες.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008, χτύπησε την Ελλάδα (έστω και ελαφρώς καθυστερημένα) κατακούτελα.

Και οι συνέπειες για την οικονομία και τη κοινωνία της ήταν από τις πιο σκληρές στον κόσμο.

Και άλλες χώρες χτυπήθηκαν, αλλά μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν, δαγκώνοντας τα τέτοια τους, και προχωρώντας στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, όλοι μαζί σαν μια γροθιά, κυβέρνηση και αντιπολίτευση μαζί.

Στη δική μας τη περίπτωση, ο διαχρονικός δαίμονας της διχόνοιας που μας χαρακτηρίζει (από αρχαιοτάτων χρόνων) έκανε και πάλι την εμφάνισή του.

Για αυτό είδαμε μεγάλο μέρος της κοινωνίας, με τις ευλογίες του όψιμα «κυβερνητικού» Σύριζα και διάφορων ψεκασμένων, ναζιστών, κλπ να δηλώνει αντιμνημονιακό, και να κάνει τα πάντα προκειμένου να καταστραφούμε ολοσχερώς.

Ο λύκος πάντα στην αναμπουμπούλα χαίρεται… έτσι δεν είναι;

Σαν βγεις στο πηγαιμό με την … Ryanair!

Θα πάω την Κυριακή, θα γυρίσω τη Δευτέρα.

Κλείνω το εισιτήριο μόλις πέντε μέρες πριν: Θεσσαλονίκη - Ρώμη, 118 ευρώ με τη RyanAir.

Δεν ακούγεται καθόλου άσχημο.

Μόνο που κάπου εδώ, τελειώνει το θετικό μέρος του ρεπορτάζ.

Ξεκινώ να κλείσω το εισιτήριο και αρχίζουν οι μικρές, πικρές χρεώσεις.

Θες να πληρώσεις με πιστωτική κάρτα αντί για χρεωστική; Τρία ευρώ πάνω.

Θες να διαλέξεις από πριν πού θα κάθεσαι; 15 ευρώ για κάθε πτήση.

Θες να σου στείλουν γραπτό μήνυμα με τα στοιχεία της πτήσης; 2 ευρώ ακόμα. Θες να επιβιβαστείς με το πρώτο γκρουπ επιβατών στο αεροπλάνο; 14 ευρώ έξτρα.

Και μετά, αρχίζουν τα τριψήφια: αν έχεις μαζί σάκο με ρακέτες του τένις, τσάντα του γκολφ ή εξοπλισμό για σκέιτμπορντ, 100 ευρώ.

Μουσικό όργανο; Αλλα 100 ευρώ.

Μπότες του σκι; 100 ευρώ ακόμα.

Το καθισματάκι του μωρού για αυτοκίνητο; 20 ευρώ….

Στον άγνωστο… φαρμακοποιό!

Τιμή και δόξα στον άγνωστο προλετάριο φαρμακοποιό που αψηφώντας τρόικες, μνημόνια και υπουργεία, δίνει τη μάχη της παρακεταμόλης.

Τιμή και δόξα σε αυτόν που, αν και ιδιοκτήτης φαρμακείου, συμπεριφέρεται ως βιομηχανικός εργάτης και απεργεί κατά του εαυτού του.

Ή μάλλον κατεβάζει τα ρολά, αδιαφορώντας εναντίον ποίου απεργεί.

Αυτά σκεφτόμουν πάνω-κάτω και τοιουτοτρόπως μονολογούσα χθες το μεσημέρι καθώς περνούσα από το ένα οικοδομικό τετράγωνο στο άλλο γυρεύοντας το ανοιχτό φαρμακείο που θα με ελεούσε με τα σκευάσματα τα απαραίτητα προς το ζην.

Γιατί οι πλούσιες χώρες είναι δημοκρατικές;

Όταν ο Άνταμ Σμιθ ήταν 22 χρόνων, έκανε την περίφημη διακήρυξη ότι, «ελάχιστα ακόμα είναι αναγκαία για να μεταφέρεις ένα κράτος στον υψηλότερο δυνατό βαθμό της χλιδής από τη χαμηλότερη βαρβαρότητα, εκτός από ειρήνη, εύκολους φόρους και μια ανεκτή απονομή της δικαιοσύνης: όλα τα υπόλοιπα έρχονται με τη φυσική πορεία των πραγμάτων».

Σήμερα, σχεδόν 260 χρόνια αργότερα, γνωρίζουμε ότι τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια.

Η εξαφάνιση της πτήσης 370 της Malaysia Airlines δείχνει πόσο λάθος ήταν ο Σμιθ, τονίζοντας την περίπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ της σύγχρονης παραγωγής και του κράτους.

Για να κάνουν τα αεροπορικά ταξίδια εφικτά και ασφαλή, τα κράτη διασφαλίζουν ότι οι πιλότοι γνωρίζουν πώς να πετάξουν και ότι τα αεροσκάφη περνούν από αυστηρές δοκιμές.

Χτίζουν αεροδρόμια και έχουν ραντάρ και δορυφόρους που μπορούν να παρακολουθούν τα αεροπλάνα , ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας για να ρυθμίζουν την κίνηση και υπηρεσίες ασφάλειας για να εμποδίζουν τους τρομοκράτες.

Και όταν κάτι πάει στραβά, δεν είναι ούτε η ειρήνη, ούτε οι εύκολοι φόροι και η δικαιοσύνη που καλούνται να βοηθήσουν.

Είναι οι επαγγελματικές, με επαρκή χρηματοδότηση κρατικές υπηρεσίες.

Είμαι όμορφη, και ψάχνω για πλούσιο γαμπρό…

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε σε ένα forum για ραντεβού, από τη νεαρή γυναίκα που βλέπετε στη φωτογραφία, η οποία έχει θέσει ως μοναδικό στόχο της ζωής της να παντρευτεί έναν πλούσιο άντρα.

Και είναι τόσο αποφασισμένη να πετύχει τον σκοπό της, που δεν διστάζει να ζητήσει συμβουλές για το πώς θα καταφέρει να τον «τυλίξει».

Ωστόσο, σίγουρα δεν περιμένει την απάντηση που λαμβάνει από έναν άνδρα που πληροί τα τυπικά προσόντα που ζητά, και που τυχαίνει να είναι ο Διευθύνων Σύμβουλος της JP Morgan.

Διαβάστε το ποστ της 25χρονης κοπέλας:

«Πηδήξτε… για τη Δανία»!

Η ελευθεριότητα των Δανών είναι παροιμιώδης, όπως και τα «ανοιχτά» τους μυαλά, ειδικά στον σεξουαλικό τομέα.

Όποιος είχε πάρε δώσε με Δανές, ξέρει τι λέω…

Σήμερα όμως, οι Δανοί το πήγαν ένα βήμα πιο πέρα.

Πιο συγκεκριμένα, ανησυχώντας για τους χαμηλούς ρυθμούς γέννησης της χώρας, ένα τουριστικό γραφείο  αποφάσισε να αναλάβει δράση, και να πάρει το παιχνίδι στους ώμους του.

Space...

James

Η σκληρή πραγματικότητα, ο Πούτιν, και οι κακοί Αμερικάνοι…

Είναι να απορεί κανείς με αυτή την ιδιότυπη «σχιζοφρένεια» που μας χαρακτηρίζει ως λαό.

Και αναφέρομαι στην καθημερινή μου συναναστροφή με άτομα, ασχέτως ιδεολογίας και κομματικής προέλευσης, που τα έχουν με τους … κακούς Αμερικανούς.

Καταλαβαίνω σε μεγάλο βαθμό το μένος εναντίον των ΗΠΑ, που εδώ και 30-40 χρόνια μας έχει διαποτίσει το εθνικό μεδούλι.

Οι μικροί και αδύναμοι πάντα ψάχνουν για έναν μπαμπούλα, στον οποίο να ρίξουν όλο το φταίξιμο για την κακή τους μοίρα, και δόξα τω θεώ, η Αμερική, από το 1945 και μετά μας έχει δώσει ουκ ολίγες αφορμές…

Ήταν πολλοί, ήταν ανεξάρτητοι… κλπ.

Ο πολιορκητικός κριός της κυβέρνησης κατάφερε να σπάσει τα τείχη των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Η αγωνία του Πάνου Καμμένου για το μέλλον του κόμματός του είναι μεγάλη, ενώ υποχωρούν και τα σενάρια ενδεχόμενης κυβερνητικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ για το μέλλον.

Από την επομένη των Εθνικών Εκλογών του 2012 διαφαίνονταν αρκετά καθαρά δύο πράγματα: το ένα ήταν ότι οι κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων δεν θα έφταναν μέχρι το τέλος της θητείας τους με την ίδια σύνθεση.

Το άλλο ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα δέχονταν τεράστιες πιέσεις και ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις θα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τους αποδεκατίσουν…

Ο Άδωνις, ο αδελφός του, και η… Πέπη Τσεσμελή!

Ένας διακεκομμένος υπόκωφος θόρυβος (συνοδευόμενος από μια άκρως δυσάρεστη οσμή) έσκιζε την σιγαλιά του ημιφωτισμένου κλιμακοστασίου της παλαιάς πολυκατοικίας επί της οδού Στουρνάρη στο κέντρο της Αθήνας.

Θόρυβος και οσμή προέρχονταν εμφανώς από τα έντερα ενός στρουμπουλού νέου που ανέβαινε, κάθιδρος και ζορισμένος, την μαρμάρινη σκάλα (ανελκυστήρ out of order).

Ο Παναγιώτης Κολλημένος, ο συμπαθέστατος ΟΝΝΕΔίτης, ταλαιπωρημένος μα κι αποφασισμένος, είχε ως προορισμό του τον τρίτο όροφο του κτηρίου. 

«Ζήτω η Νέα Δημοκρατία!» φώναξε ο ευτραφής επισκέπτης με το που άνοιξε η πόρτα της Ελληνικής Αγωγής, της περίφημης δηλ. σχολής όπου γλώσσα και ιστορία κουλαντρίζονται δεόντως από διακεκριμένους θεράποντες της διδασκαλίας όπως, μεταξύ άλλων, τους Αφούς Γεωργιάδη (Άδωνι και Λεωνίδα)….

«Ήρθατε για τα μαθήματα;» ρώτησε η γραμματεύς.

«Ναι, για τη σχολή της κυρίας Πέπης “μπες στο ψητό”…», είπε ο Παναγιώτης λύνοντας κάπως τις παρεξηγήσεις.

Πράγματι, ο φιλομαθής νέος δεν είχε προσέλθει για να παρακολουθήσει μαθήματα ελληνικών και ιστορίας. Ήταν καλεσμένος στην εκπομπή της τηλεπαρουσιάστριας με τα τροφαντά στήθη που τόσους και τόσους θεατές έχουν θέλξει (έχοντας οδηγήσει και σε αμέτρητες κατά μόνας ανακουφίσεις), της Πέπης Τσεσμελή, η οποία εκπομπή γυριζόταν σε αίθουσα της σχολής! 

Το δικαίωμα στην αντιγραφή!

Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά Αριστερά, έμελλε να δούμε και πρόσκληση μιας σπουδαστικής παράταξης προς τους φοιτητές για ελεύθερες και... δημοκρατικές αντιγραφές!

Ετσι, «κόντρα στον ατομισμό», όπως γράφει στο φυλλάδιό της η αριστερή παράταξη (Ραπαν-ΣΑΦΝ ΕΑΑΚ), ζητάει συλλογικές... εξετάσεις: «Ο συμφοιτητής σου (που μπορεί να ρίξει κανένα βλέφαρο παραπάνω στο γραπτό σου) δεν είναι ο εχθρός σου, δεν θα σου φάει τη δουλειά».

Μαζί μ’ αυτά διεκδικούν «ευκολότερα θέματα», «ενδεικτική βαθμολόγηση» κ.ά.

Αυτός είναι δάσκαλος…

Δουλειά, δουλειά, δουλειά.

Αυτή είναι η μέθοδος που χρησιμοποιεί ένας νεαρός δάσκαλος σε δημόσιο σχολείο της περιοχής Ντρανσί της Γαλλίας και τη συνδιάζει με τιμωρίες και αποβολή από τα μαθήματα, όταν παρατηρούνται προβλήματα πειθαρχίας στην τάξη.

«Η τεμπελιά είναι η καρδιά του προβλήματος. Οταν λείπει η προσπάθεια, τότε γινόμαστε μάρτυρες της αυτοκαταστροφής νεαρών παιδών 15 ετών», λέει ο δάσκαλος Ζερεμί Φοντανιέ, για τον οποίο μιλάει όλη η Γαλλία εσχάτως, λόγω των πεποιθήσεών του…

Οι μικρές χρεωκοπίες!

Πολλές φορές τα καλολογικά στοιχεία ή τα σημεία στίξης μπορεί να κρύβουν ή να αναδεικνύουν την αλήθεια. Σε κάθε περίπτωση την ορίζουν, θετικά ή αρνητικά…

Υπ’ αυτήν την έννοια και μόνο, μπορούμε να αποδεχτούμε το γεγονός ότι η χρεωκοπία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των λειτουργιών της είναι μια «μικρή» μεν, χρεωκοπία δε!

Μικρή;

Αν αποδεχθούμε ως σωστό το «δόγμα» ότι οι τοπικές κοινωνίες μπορούν να αλλάξουν τη ροή των πραγμάτων, τότε δυο τινά μπορεί να συμβαίνουν:

-  ή όντως να μιλάμε για κάτι μικρό άρα ήσσονος σημασία για να ασχοληθούμε με λογική κατάληξη, η χρεωκοπία ουδόλως να μας απασχολεί…

-  ή να είναι κάτι σημαντικό και άρα η χρεωκοπία να είναι θανάσιμο πλήγμα

Το τι από τα δυο συμβαίνει, μπορεί καθένας μας να το καταλάβει!

Let me stand next to your flower...

The Brian Jonestown Massacre

Η μάστιγα του πελατειακού μας συστήματος…

Στο τέλος, αυτό που θα αποδειχθεί – και μέσω της διεθνούς εμπειρίας – είναι πως το δυστύχημα για την Ελλάδα δεν ήταν αυτό καθαυτό το μνημόνιο, αλλά το γεγονός ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα, εγκλωβισμένο σε μια εθνοκτόνο πελατειακή συμπεριφορά, «χρειάστηκε» το μνημόνιο για να γίνουν αυτά που το ίδιο το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν μπορούσε (και δεν τολμούσε) να επιβάλει.

Όλοι αναγνωρίζουν σήμερα πως η προσαρμογή θα εξελισσόταν πολύ πιο ομαλά και όχι με τον βίαιο τρόπο που γονάτισε τη χώρα, αν κάποιες επιλογές αποφασίζονταν από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων και εφαρμόζονταν σε βάθος χρόνου – και όχι επειδή βρεθήκαμε στα πρόθυρα της άτακτης χρεοκοπίας και οπωσδήποτε σε συνθήκες συντεταγμένης χρεοκοπίας.

Και γήπεδα θα σας φτιάξουμε….

 Οι φαύλοι, οι ψηφοθήρες και οι κουβαρντάδες (με ξένα λεφτά) ξεσαλώνουν τώρα που έρχονται οι εκλογές.

Υποψήφιοι περιφερειάρχες και δήμαρχοι κλείνουν το μάτι στους ποδοσφαιροπαράγοντες και στους οπαδικούς στρατούς τους.

Τους τάζουν γήπεδα και λεφτά για να πάρουν τα ψηφαλάκια τους.

Την αρχή έκανε ο νυν περιφερειάρχης Αττικής, Γιάννης Σγουρός, που έταξε 20 εκατομμύρια ευρώ στην ΑΕΚ, για να φτιάξει γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Κι αφού έταξε στην ΑΕΚ, να μην τάξει και στον Παναθηναϊκό;  

Σάμπως δικά του είναι τα λεφτά;

Ο Σύριζα, και ο εκτσογλανισμός της πολιτικής ζωής.

Πόλεμο στον αριστερό χώρο, και συγκεκριμένα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ για τις δηλώσεις της Λιάνας Κανέλλη περί «τσογλανιού» που απηύθυνε στον Αλέξη Τσίπρα.

Μαινόμενοι από την Κουμουνδούρου βγήκαν να μιλήσουν για… ήθος που δεν ταιριάζει στην Αριστερά, λες και το ήθος είναι προνόμιο μόνο του αριστερού χώρου.

Τους πείραξε στον ΣΥΡΙΖΑ που η Κανέλλη είπε «τσόγλαν μπόι» τον αρχηγό τους. Ξιφούλκησε ο Κατρούγκαλος και μετά ο Παπαδημούλης και βγήκαν να πουν ότι είναι κρίμα που εμφανίζεται τέτοιο ήθος στο χώρο του ΚΚΕ.

Τόσα χρόνια δεν τους πείραξε ο εκτσογλανισμός της ελληνικής πολιτικής σκηνής, αλλά τσαντίστηκαν μόλις αναφέρθηκαν σε αυτούς

Αν ο δεσμοφύλακας έσφαζε τον Αλβανό;

ΑΝ , λέγω ΑΝ, ο άτυχος δεσμοφύλαξ που κατεσφάγη απέ τον Αλβανό ισοβίτη, (Ναι ρε παιδιά της Ανταρσία ορέ παιδιά καημένα , ο ισοβίτης ήταν μέσα για διπλή ανθρωποκτονία, διακεκριμένες  ληστείες και ναρκωτικά, κι όχι επειδή έψαλε το τροπάριο της Κασσιανής και έκανε τρισάγια άνευ αδείας της αρμοδίας αρχής, ούτε για τα πολιτικά του πιστεύω που τα χρησιμοποιείτε σαν κολυμπήθρα του Σιλωάμ) είχε σκοτώσει αυτός τον Αλβανό για οποιονδήποτε λόγο (οποιονδήποτε ισοβίτη είπαμε ρε τζιμάνια μην τσιμπάτε περί ρατσισμού ...)

Αρωτώ:

Θα καιγόταν τώρα ούλη η χώρα απ άκρου εις άκρον? Ναι ή ου?

Τα ΜΜΕ παπαγαλάκια θα ανέλυαν επισταμένως και αναδείκνυαν την ανικανότης και οπωσδήποτε τα μοβόρα ένστικτα μπάτσων και δεσμοφυλάκων? Ναι ή ου?

Θα είχαμε πορείες μετά μπάχαλου, πασών των ενώσεων, συνιστωσών, δικτύων, κινημάτων, και δεν συμμαζεύεται εναντία στην κρατική καταστολή? Ναι ή ου?

Θα είχαμε δηλώσεις αποτροπιασμού και παρελάσεις γνωστών επαναστατών βουλευτών διακαναλικώς? Ναι ή ου ?

Η κατάσταση γυρίζει…

Υπάρχει μια εξήγηση, αλλά είναι εντελώς ελληνική.

Συγκεκριμένα, ότι η Χρυσούλα Γιαταγάνα και ο Κώστας Γιοβανόπουλος, κοινοβουλευτική εκπρόσωπος και γραμματέας της Κ.Ο. των ΑΝΕΛ αντιστοίχως, εγκατέλειψαν το κόμμα («αποστάτησαν», υποστηρίζουν οι ΑΝΕΛ) προκειμένου να επισκιαστεί το μέγα γεγονός της χθεσινής ημέρας, που ήταν, βέβαια, η υποψηφιότητα του Τέρενς Κουίκ για το αξίωμα του περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

 Κατόπιν αυτού, πάει, πέταξε η ευκαιρία να βγει ο Τέρενς στην εκπομπή της Κριστιάν Αμανπούρ.

Τώρα όλες οι κάμερες του CNN ψάχνουν να ανακαλύψουν τη Γιαταγάνα και τον Γιοβανόπουλο...

Μια ανθρώπινη ματιά σε μια ανείπωτη τραγωδία.

Μια χαμένη (και μη επαληθευμένη) χειρόγραφη επιστολή, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, φαίνεται να ρίχνει νέο φως στην μεγάλη τραγωδία του Τιτανικού.

Η επιστολή γράφτηκε το 1955 στα γαλλικά από την Rose Amelie Icard, που ήταν η μακροβιότερη επιζήσασα Γαλλίδα του ναυαγίου.

Παρουσιάζει την προσωπική και τρομακτική της εμπειρία, για το τι επακολούθησε της βύθισης του υπερωκεάνιου.

Άνθρωπος: Αυτό το τέρας….

Όποιος πιστεύει στο μεγαλείο της ανθρώπινης παρουσίας, καλά θα κάνει να μη διαβάσει το άρθρο του George Monbiot στην βρετανική εφημερίδα Guardian, το οποίο έγραψε μετά τη συμμετοχή του σε ένα επιστημονικό συνέδριο της Οξφόρδης με θέμα τις επιπτώσεις του ανθρώπινου είδους στον πλανήτη.

Όπως γράφει, το τελικό συμπέρασμα είναι ότι ο άνθρωπος τα έκανε όλα μπάχαλο, από τότε που πρωτοεμφανίστηκε στη γη.

Mountains...

Socrates.

Θα μας φάει η πολλή «ανθρωπιά» μας….

Η τραγική περίπτωση της εν ψυχρώ σφαγής ενός αθώου εργαζόμενου σωφρονιστικού υπαλλήλου, οικογενειάρχη, και πατέρα τριών παιδιών, την ώρα που έκανε την δουλειά του, αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα της υστέρησης που παραδοσιακά μας χαρακτηρίζει ως χώρα, από τις τρέχουσες εξελίξεις.

Ανέκαθεν η Ελλάδα ήταν μια φιλόξενη χώρα, με κατοίκους έξω καρδιά, οι οποίοι διάβαζαν στις εφημερίδες για την σκληρή εγκληματικότητα άλλων λαών, μακρινών χωρών, και κουνούσαν το κεφάλι συγκαταβατικά μιλώντας για «Σικάγο», κλπ.

Μια βραδιά στον Ενικό!

Η εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, «Στον ενικό» είναι το πιο ενδιαφέρον concept που λέμε στα νέα ελληνικά, που εμφανίστηκε στην ελληνική τηλεόραση στον τομέα των πολιτικών εκπομπών. 

Την παρακολουθώ όποτε μπορώ γιατί θεωρώ ότι είναι ένας δείκτης σε ότι αφορά τους πολίτες και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τον πολιτικό ζωντανά σε ένα στούντιο, όταν παίρνουν την ευθύνη του μικροφώνου και ξέρουν ότι τους βλέπει όλη η Ελλάδα. Σε πρόσφατη εκπομπή που προσκεκλημένος ήταν ο Άδωνις Γεωργιάδης, ήμουν σίγουρος ότι θα είχε ενδιαφέρον.

Τι είχα, τι έχασα, δήλωσα συμμετοχή και επελέγην! 

Οι ελληνικές φυλές του ποδοσφαίρου: Μέρος 1ο...

Μια εισαγωγή…

Μια διάσημη ρήση σχετικά με το πόσο σοβαρό είναι το ποδόσφαιρο λέει ότι είναι “το σημαντικότερο απ' όλα τα ασήμαντα”.

Συμφωνώ απολύτως.

Και όπου “ποδόσφαιρο” μπορεί κάλλιστα να βάλει κανείς όποιο άθλημα προτιμά.

Οι Αμερικάνοι π.χ. θα έβαζαν το δικό τους ποδόσφαιρο ή το μπέιζμπολ, οι Ινδοί το κρίκετ και ουκ ολίγοι μεταξύ των οποίων και πολλοί συμπατριώτες μας θα έβαζαν το μπάσκετ. Ξεκαθαρίζω λοιπόν ότι κι αν χρησιμοποιώ τον όρο “ποδόσφαιρο” στην πραγματικότητα αναφέρομαι σε οποιοδήποτε ομαδικό άθλημα έχει να κάνει με τον οπαδισμό.

Διότι περισσότερο αυτός με ενδιαφέρει και λιγότερο τα αθλήματα αυτά καθ' εαυτά και δη ο ελληνικός.

Και μια και στην Ελλάδα, το 90% του οπαδισμού τρέφεται απ' το συγκεκριμένο σπορ (το οποίο επίσης τυγχάνει και το δημοφιλέστερο σε παγκόσμιο επίπεδο), δεν νομίζω ότι η χρήση του όρου είναι άστοχη…

Μπογιόπουλος… έξω απ’ τα δόντια!

Ή αλλιώς: Ο Μπογιόπουλος σε παροξυσμό.

Και επειδή μας κάνει και διαφήμιση, αναφέροντας τον Ορθογράφο, δημοσιεύουμε το παραλήρημά του με χαρά, αφού ως πρώην Μαοϊκοί, πιστεύουμε στο διαχρονικό «αφήστε εκατό  λουλούδια  να ανθίσουν, εκατό σχολές σκέψεις να ευδοκιμήσουν…» κλπ.

 

Διαβάστε λοιπόν τι γράφει...

Πρώτο: Σε αυτή τη χώρα είμαστε λίγοι.

Και ως εκ τούτου λίγο – πολύ γνωριζόμαστε…

Δεύτερο: Ο Άδωνις Γεωργιάδης, υπουργός (!) Υγείας (!!!), «σιχαίνεται τους κομμουνιστές».  

Ο Τάκης Μπαλτάκος (στον οποίο δοθείσης ευκαιρίας θα επανέλθουμε), γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου και στενός συνεργάτης του Σαμαρά, «γεννήθηκε και θα πεθάνει αντικομμουνιστής».

Ο άλλος, στενός φίλος κι αυτός του Σαμαρά, αποτυχημένος πολιτευτής στις εθνικές εκλογές και τώρα ερωτοτροπών με το ευρωκοινοβούλιο, τα ίδια. Κατά τα λοιπά ο κ.Σαμαράς είναι «πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων»…

Ο ατέρμων βρόγχος…

Το βρήκα να κυκλοφορεί «αδέσποτο» στο διαδίκτυο, μου άρεσε, και σας το παρουσιάζω…

Ένας πολύ καλός τρόπος να διδάξεις την έννοια του ατέρμονος βρόγχου!

Ο δύσκολος δρόμος της δημιουργίας…

Το βασικό πολιτικό πλεονέκτημα, που έχουν οι Δήμοι σε σχέση με την κεντρική διοίκηση, είναι ότι οι πολίτες νιώθουν ότι «ανήκουν» περισσότερο σε έναν συγκεκριμένο δήμο στην καθημερινή τους ζωή, από ό,τι στο κράτος ή ακόμα περισσότερο σε μεγαλύτερες πολιτικές «οντότητες», όπως για παράδειγμα την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτό δίνει μεγαλύτερες δυνατότητες για συμμετοχή των πολιτών στα «κοινά» σε τοπικό επίπεδο, πράγμα που συνεπάγεται την εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών.

Αν είχε πεθάνει ο Χίτλερ το 1936;

Πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα αν ο Χίτλερ είχε πεθάνει το 1936;

Ο Β’ΠΠ άλλαξε τα πάντα στον κόσμο.

Τον Ιανουάριο του 1933, ο άρρωστος Paul von Hindenburg διόρισε τον Αδόλφο Χίτλερ ως καγκελάριο της Γερμανίας.

Μάλιστα, πέρασε διαφόρα νομοθετήματα τα οποία ανέστειλαν τα πολιτικά δικαιώματα των Γερμανών, και έδιναν στον Χίτλερ τον απόλυτο κυβερνητικό έλεγχο.

Το 1933 ξεκίνησε η εθνικοσοιαλιστική περίοδος για τη Γερμανία, και ο Χίτλερ έθετε τις βάσεις για την νέα παγκόσμια τάξη του…

Powerless...

The Flaming Lips!

Η Κριμαία και το "δεδικασμένο" του Κοσσόβου.

Αυτές τις μέρες έχουμε τη δέκατη Πέμπτη επέτειο της απαρχής του Νατοϊκού βομβαρδισμού της Σερβίας.

Μιας εκστρατείας που τερμάτισε τον έλεγχο της Σερβίας επί του Κοσσόβου, και έστρωσε τον δρόμο για την επίσημη απόσχισή του το 2008.

Έχουν γίνει πολλές συζητήσεις για το «προηγούμενο» του Κοσσόβου αναφορικά με αυτά που διαδραματίζονται στη Κριμαία σήμερα.

Κυρίως διότι η Ρωσία χρησιμοποιεί αυτό το προηγούμενο καιροσκοπικά, θυμίζοντας σε όλους πως η ίδια είχε αντιταχθεί τότε.

Για ποια ιδεολογική «ρεβάνς» της ελληνικής δεξιάς μιλάμε;

Στην ελληνική δεξιά και στον Αντώνη Σαμαρά προσωπικά έλαχε ο κλήρος να κυβερνήσει την Ελλάδα αυτές τις κρισιμότατες εποχές.

Αφού πρώτα ο ΓΑΠ και το ΠΑΣΟΚ χάθηκαν κάπου μεταξύ «πράσινης ανάπτυξης» και  «κηπουρών» και πήδηξαν απ' το καράβι πρόωρα.

Κατά μία εκδοχή, τυπικά αγαναΧτιστική, πρόκειται για τη συνέχεια της «προδοσίας», της «κατοχής», και  του «έχουμε χούντα αφού» κλπ.

Κατά άλλη εκδοχή, την οποία ενστερνίζομαι μετά ζήλου μεγάλου, ανέλαβε να υπερασπιστεί την κοινή λογική (όσο κοινή μπορεί να είναι) απέναντι στην εναλλακτική προοπτική της καταστροφής, του μηδενισμού των πάντων, και της νοσηρής ιδεοληψίας…