Τα "κακά" της τουριστικής ανάκαμψης.

Λέγεται πως τον μεσαίωνα οι καλόγεροι βάφτιζαν το κρέας ψάρι, προκειμένου να είναι εντάξει απέναντι στον Θεό, όταν καταβρόχθιζαν τα κοψίδια τους σε περιόδους νηστείας.

Κάτι ανάλογο κάνουν σήμερα και κάποιες αεροπορικές εταιρίες, προκειμένου να ξεχωρίσουν από τον σορό.

Αναφέρομαι σε αυτά που περιγράφει το χθεσινοβραδινό άρθρο του Επιφορικού στον Ορθογράφο, και το οποίο έχει να κάνει με μια «αναστάτωση» που επικρατεί στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης εδώ και μια εβδομάδα.

Το έψαξα λοιπόν το θέμα, και σας το περιγράφω:

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, να πούμε ότι η εταιρία security που ασκεί τον έλεγχο των αποσκευών και των επιβατών στο αεροδρόμιο λειτουργεί βάσει σύμβασης που έχει υπογράψει με το δημόσιο, η οποία είναι σαφής και αυστηρή σε όλες τις παραμέτρους της.

Η σύμβαση όμως είναι ήδη τεσσάρων ετών, και βασίστηκε σε στοιχεία αεροπορικής κίνησης του 2009, ή του 2008 (δεν γνωρίζω).

Παράλληλα, βάσει της σύμβασης, το προσωπικό της εταιρίας μειώνεται κατά 35% από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάρτιο (χειμερινή περίοδος).

Ναι, αλλά τον τελευταίο χρόνο, ίσως επειδή έρχεται η ανάκαμψη, ίσως επειδή φθήνυναν τα αεροπορικά εισιτήρια (λόγω ανταγωνισμού), ίσως επειδή ο τουρισμός μας πήρε τα πάνω του, η αεροπορική κίνηση του αεροδρομίου Θεσσαλονίκης αυξήθηκε κατακόρυφα, με 26% περίπου αύξηση το τελευταίο τετράμηνο, και 29% μόνο τον Οκτώβριο.

Έτσι υπάρχει μια αναντιστοιχία μεταξύ του διαθέσιμου προσωπικού στον έλεγχο ασφάλειας (που είναι μειωμένο), και τους επιβάτες (που είναι αυξημένοι).

Με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τεράστιες ουρές στους ελέγχους ασφαλείας.

Η λύση σε αυτό είναι καθαρά δημοσιονομική και πολιτική, και θα πρέπει κατ’ εξαίρεση να προβλεφθεί από την ΥΠΑ (υπουργείο Μεταφορών) αύξηση του προσωπικού security, με την ανάλογη βεβαίως χρηματική επιβάρυνση του δημόσιου κορβανά(των φορολογουμένων).

Αυτό όμως που δημιουργεί τα πάμπολλα παράπονα είναι το εξής: Εδώ και δυο περίπου χρόνια υπήρχε η δυνατότητα παράκαμψης των ουρών για τον έλεγχο, εκτός από τους ΑΜΕΑ κλπ, και  σε επιβάτες business class, οι οποίοι πληρώνουν πολλά παραπάνω για το εισιτήριο τους, και σε κάθε πτήση είναι σε ποσοστό από 1% έως 5% του συνόλου. Ήταν μια άτυπη παραχώρηση του αεροδρομίου προκειμένου να εξυπηρετήσει τις αεροπορικές εταιρίες, που εισπράττουν (αλλά δεν αποδίδουν στο αεροδρόμιο) περισσότερα χρήματα από τους συγκεκριμένους επιβάτες.

Εδώ είναι που μπαίνουν στο παιχνίδι οι καλόγεροι  και τα ψάρια…

Κάποια αεροπορική εταιρία, συμπιεσμένη από τον σκληρό ανταγωνισμό, άρχισε να βαφτίζει τον κάθε σχεδόν επιβάτη της business, με αποτέλεσμα να καταστρατηγεί την όλη διαδικασία της ουράς, να προκαλεί τα δικαιολογημένα παράπονα των υπολοίπων, και να μιλάμε αν μη τι άλλο ακόμη και  για αθέμιτο ανταγωνισμό.

Σκεφτείτε τον εαυτό σας να περιμένετε στην ουρά, και κάθε τρεις και λίγο να την παρακάμπτει κάποιος, ο οποίος απλά ταξιδεύει με άλλη εταιρία!

Μάλιστα, η εν λόγω εταιρία έχει εφοδιάσει όλους σχεδόν τους καλούς ή τακτικούς πελάτες της με διάφορες χρυσές κάρτες, κλπ, οι οποίες κατέληξαν να είναι συνώνυμες με το «είμαι κάποιος, και έχω δικαίωμα να παρακάμπτω τις ουρές»!

Εδώ σημειώνονται και διάφορα ευτράπελα, όπως το να χρησιμοποιεί κάποιος τη κάρτα της συγκεκριμένης εταιρίας για όλα τα προνόμια (προτεραιότητα, VIP lounge, καφέδες, ποτά, κλπ) αλλά να ταξιδεύει με ανταγωνιστική εταιρία, και  με εισιτήριο των … 20 ευρώ.

Παράλληλα, βλέποντας αυτή την ασυδοσία και οι άλλες εταιρίες, άρχισαν κι αυτές να «βαφτίζουν» διακεκριμένους τους δικούς τους επιβάτες.

Κάτι που αν συνέχιζε λίγο ακόμη, δεν θα υπήρχαν πλέον ουρές για τον έλεγχο, παρά μόνο ειδικές ουρές, και  μόνο για αυτούς που … παρακάμπτουν τις ουρές!

Επειδή λοιπόν το παιχνίδι αυτό της καταστρατήγησης κάθε  έννοιας ισονομίας είχε παραγίνει, και επειδή το αεροδρόμιο είναι κρατικό και άρα όλοι οι χρήστες και επιβάτες του είναι ίσοι απέναντι στη δημόσια και σχεδόν δωρεάν διατιθέμενη υποδομή του, οι αρμόδιοι αποφάσισαν να εφαρμόσουν το αυτονόητο και να μην επιτρέπουν καμία παράκαμψη της όποιας ουράς από τον οποιονδήποτε μπρούκλη με δήθεν business εισιτήριο (εκτός και αν είναι ΑΜΕΑ, έγκυος, ανήμπορος, κλπ).

Τα διάφορα προνόμια που θέλει να προσφέρει η κάθε εταιρία στους καλούς πελάτες της  είναι άλλη υπόθεση, και εν πάση περιπτώσει να τα προσφέρει μετά τον έλεγχο ασφάλειας, ο οποίος αποτελεί δημόσια παρεχόμενη υπηρεσία.

Και εκεί είναι που άνοιξαν οι ουρανοί, με τις διαμαρτυρίες, τις αντεγκλήσεις και τα παράπονα να πέφτουν βροχή!

Από ποιους;

Από όλους αυτούς που είχαν καλομάθει, και εκμεταλλευόμενοι το ότι η εταιρία τους τους βάφτιζε «διακεκριμένους», ή κατείχαν μια από τις διάφορες χρυσές(!) κάρτες της, έρχονταν στο αεροδρόμιο για να φύγουν 5-10 λεπτά πριν την αναχώρηση του αεροπλάνου, παρακάμπτοντας τις ουρές των υπόλοιπων πληβείων…

Και έτσι σήμερα, αφενός η μείωση του προσωπικού στον έλεγχο, αφετέρου οι ουρές που αντιμετωπίζουν και οι πρώην «διακεκριμένοι» και πάντα καθυστερημένα αφιχθέντες (της τελευταίας στιγμής) επιβάτες, έχουν συντελέσει σε εντονότατα παράπονα και διαμαρτυρίες από επώνυμους και μη.

Επειδή οι αρμόδιοι εφαρμόζουν το αυτονόητο!!!!!!!

Ότι όλοι οι πολίτες (επιβάτες) είναι ίσοι.

Αυτά τα ολίγα, για να μπαίνουν κάποια πράγματα στη θέση τους.

Ο Αερόπληκτος