Πάνω που η χώρα βρήκε επιτέλους τον ρυθμό της,
χάρη στις άοκνες προσπάθειες του Αλέξη, έρχονται οι διάφοροι φασίστες και βρίσκουν
προφάσεις για να υπονομεύσουν το μέλλον μας.
Όπως π.χ. με την περίπτωση της Μυρσίνης Λοίζου…
εκείνης της μεγαλοκοπέλας που, όπως λέει η Χάρις Αλεξίου, στράγγιξε τη ψυχή της
για την προκοπή του τόπου.
Αγωνιζόμενη από τα μικράτα της για να μας φέρει
την ελπίδα, σε σημείο που με τόσους αγώνες, τόσα τρεχάματα στα πεζοδρόμια, αυτή
η μπροστάρισα να μη δίνει σημασία στον εαυτό της (π.χ. στα δόντια της) αλλά
ούτε και στο χρήμα, το οποίο άλλωστε
είναι ένα εργαλείο των καπιταλιστών για να μας κρατάνε γονατισμένους αφού…
Που την έχανες λοιπόν που την έβρισκες, στους δρόμους
ήταν, με ένα πανό στα χέρια.
Άλλοτε για να διώξουμε τη χούντα του Καραμανλή, άλλοτε
για να διώξουμε τη χούντα του Σαμαρά, και άλλοτε για να καταργηθούν οι φόροι
και τα διόδια με τον Αλέξη στο τιμόνι.
Θα μου πείτε γιατί τόσος νταλκάς με τους φόρους;
Διότι η πασιονάρια αυτή δεν τους πλήρωνε ποτέ εκ
πεποιθήσεως, είχαν μαζευτεί, και έτσι η μόνη λύση ήταν η κατάργησή τους. Σιγά δηλαδή
μην πλήρωνε τον Σόιμπλε και τους «κακοί κσαίνοι τοκογλύφοι»…
Και εκεί που πάλευε για τη λευτεριά μας, η
Μυρσίνη έχασε τη μαμά της.
Ήταν τόσος ο θρήνος, που δεν μπορούσε να το δεχτεί.
Πόσο δε μάλλον να σκεφτεί να διακόψει συντάξεις κλπ.
Και όταν τελικά το έκανε μετά από 5 χρόνια,
βρέθηκαν κάποιοι εγκάθετοι υπάλληλοι υπΕρεσιών, που συνέχισαν να την πλΕρώνουν με
το έτσι θέλω, μόνο και μόνο από γινάτι. Διότι την ζήλευαν, και μάλλον ήθελαν το
κακό της, καθότι πασόκοι οι περισσότεροι, γερμανοντυμένοι, που δεν μπορούσαν να
χωνέψουν πως η αριστερή αυτή ανιδιοτελής καλλονή τους απαγόρευε να παίζουν τα
τραγούδια του μπαμπά της στις κομματικές φιέστες τους.
Ήρθε μετά και η κατάθλιψη… πολύ θέλει;
Χώρια που σαν γνήσια αρχειομαρξίστρια με
αναρχικές καταβολές, σνομπάριζε γενικώς τις τράπεζες και άρα δεν παρακολουθούσε
τι μπαίνει και τι βγαίνει στους λογαριασμούς της κάθε μήνα.
Και εν πάση περιπτώσει σιγά μην ασχοληθεί με 800
περίπου ψωροευρουλάκια που προστίθεντο κάθε πρώτη του μηνός σε έναν από τους πολλούς
λογαριασμούς.
Τόσα έδινε στους κομπογιαννίτες τους οδοντίατρους
κάθε τόσο χωρίς δεύτερη σκέψη, και θα έδινε σημασία σε αυτά;
Και μπορεί ο Σταϊκούρας να την έβγαλε στη
σέντρα, μπορεί οι δικαστές να της έγδαραν το όνειρο, όμως η Μυρσίνη δεν λύγισε.
Με τη συνδρομή της Αλεξίου και του τηλεμαϊντανού
εκείνου ψυχίατρου, βροντοφώναξε σε όλα τα μήκη και πλάτη του δικαστικού μεγάρου
ότι πρόκειται για πολιτική δίωξη.
Και ότι όσο και να την καταδικάσουν, αυτή από
μέσα της αισθάνεται λεύτερη, και ότι θα συνεχίσει να αγωνίζεται για όλους μας, και ότι εν πάση περιπτώσει μπορεί να
καταχράστηκε δημόσιο χρήμα, και να χρωστάει 400.000 ευρώ σε φόρους, αλλά ότι
έκανε το έκανε με επίκεντρο τον άνθρωπο, κι ας λένε τα δικά τους τα ανθρωπάκια της
ακροδεξιάς, και του Κούλη.
Εξάλλου, έχει στο πλευρό της τον Αλέξη, τον
Κλούνεϊ των Βαλκανίων (κατά την Μεγαλοοικονόμου), που πίστεψε σε αυτήν, και που
ήθελε να τη δει στο Στρασβούργο να νομοθετεί για τους λαούς, κόντρα στον
Βουσμάνο της ΝΔ, που όταν δεν ξημεροβραδιάζεται στα κωλάδικα των Βρυξελλών, νομοθετεί
αποκλειστικά για τα αφεντικά.
Έλα όμως που τα κακιασμένα τα σόσιαλ μύδια είχαν
άλλη άποψη. Και έπεσαν όλα τα ακροδεξιά τρολ να τη φάνε με συκοφαντίες και με φέικ
νιουζ.
Όπως έφαγαν στο παρελθόν και τον άδολο Πόρτα
Πόρτα (τον αποκαλούμενο και εβραιοφάγο), που ο Αλέξης ήθελε να τον κάνει
υπουργό…
Δεν πειράζει όμως. Ας μείνουν οι νενέκοι με την
κακία τους.
Η Μυρσίνη δεν υποχωρεί.
Θα μας σώσει θέλουμε δεν θέλουμε, έστω με το
στανιό.
Έχασε η Ευρώπη, αλλά κέρδισε η ψωροκώσταινα.
Διότι κάτι ακούγεται στα δημοσιογραφικά γραφεία για
υπουργιλίκι, αλλά δεν θα επεκταθώ μη τυχόν και το γουρσουζέψω…
Εν κατακλείδι: Μια αυστηρή προειδοποίηση στους βολεμένους
ακροδεξιούς. Κάτω τα ξερά σας από την Μυρσίνη μη σας πάρει και σας σηκώσει!
Άντε γιατί… πολλά μας τα ‘πατε.
Strange Attractor
ΥΓ- Ο Βαρεμένος, μου λένε,
ακόμη τρέχει. Τελευταία εθεάθη στην Πάπουα της Νέας Γουινέας… εκεί που οι
ιθαγενείς ανακήρυξαν βασιλιά τους τον Τέρενς Σπένσερ Κουίκ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου