Οι Ευρωπαίοι φασίστες τρέμουν την … Ραλλία!

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη.

Ένα καλό φάντασμα… όχι σαν τα άλλα… το φάντασμα της Αριστεράς.

Που έρχεται αναζωογονημένο, δυναμωμένο (και αγριεμένο) για να μας σώσει. 

Από τι; Μα από τον αιώνιο εχθρό της εργατιάς, την σιχαμερή ακροδεξιά.

Και κει που τα διάφορα φασιστοειδή  σταγονίδια, τόσο στη χώρα μας, όσο και στις παγωμένες χώρες του ευρωπαϊκού βορρά, πήγαν να πάρουν κεφάλι, εκμεταλλευόμενα την απόγνωση των λαών, έρχεται ο Σύριζας και το κόβει απ’ τη ρίζα του...

Με κοφτερό λεπίδι του την Ράλλια Χρηστίδου, και δευτερευόντως τον άφθαρτο λαϊκό αγωνιστή, το παιδί του λαού, τον  Πέτρο τον Κόκκαλη.

Θα συμμετείχε και η κόρη του Μάνου Λοϊζου στους αποκεφαλισμούς, αλλά πρόλαβαν τα μίσθαρνα τρολς του Κούλη και με τις διάφορες συκοφαντίες τους στα σόσιαλ μύδια την ώθησαν σε παραίτηση.

Με αποτέλεσμα να χάσει η Ευρώπη, αλλά να κερδίσει η πατρίδα, αφού όπως ακούγεται η Μυρσίνη θα συνεχίσει να προσφέρει στον ντόπιο πολιτισμό μέσα από το επόμενο Πάουερ οφ Λαβ, ή το Μάστερ Σεφ… δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη.

Έτσι, οι αγώνες του Μανώλη Γλέζου στις Βρυξέλλες, για προκοπή και πανανθρώπινη λευτεριά, δεν θα πάνε χαμένοι.

Την σκυτάλη έρχεται να πάρει από τα στιβαρά του χέρια η Ραλλία!

Η οποία μπροστά στο ενδεχόμενο να κληθεί να φορέσει τα παπούτσια του εθνικού μας ήρωα τρέμει από συγκίνηση και εθνικό παλμό.

Μάλιστα, όπως φέρεται να δήλωσε σε ιδιωτική μάζωξη, δεν το περίμενε ποτέ, πως αυτή η ασήμαντη αοιδός θα έπαιρνε κάποτε τη θέση του Μανώλη στο ευρωκοινοβούλιο, ο οποίος «κατέβασε την τούρκικη σημαία από το Πολυτεχνείο, όταν εκείνη ήταν ακόμη μια απλή λάμψη στα μάτια του μπαμπά της»!

Γι’ αυτό, και με την απλή ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της και μόνο, οι ακροδεξιοί της Ευρώπης τρέμουν σύγκορμοι. Σαν φοβισμένα κουτάβια…

Τι θα κάνουμε τώρα; λένε.

Πως θα τα βάλουμε με την Ραλλία; Αυτήν την πασιονάρια της Αιλλάδας;

Και να μυστικά κι απόρρητα συμβούλια σε γιάφκες, και να κομματικές συνάξεις πίσω από κλειστές πόρτες, και να μυστικές δημοσκοπήσεις πρεσβειών…

Άτακτη υποχώρηση λοιπόν για τα φασιστικά εκτοπλάσματα, που τρέχουν και δεν φτάνουν. Σαν τον Βαρεμένο στη Μελβούρνη ένα πράγμα…

Τους πήρε στο κυνήγι η Ραλλία!

Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους…

Μάλιστα, αν υποχωρούσε λίγο και η Μποφίλιου από τις τσιμεντένιες τροτσκιστικές της θέσεις, αν δηλαδή έριχνε λίγο νερό στο πούρο μαρξιστικό κρασί της, και συντάσσονταν κι εκείνη με το γελαστό παιδί… ίσως τότε να την απολαμβάναμε κι αυτήν εκεί στο Στρασβούργο να μοιράζει πόνο στον φασισμό… όμως αυτή επέλεξε να αγωνίζεται στα βουνά και στα λαγκάδια.

Δεν πειράζει όμως, μας αρκεί η Ραλλία.

Και τα βράδια,  μετά από τις κοπιαστικές της μάχες με το φασιστικό θηρίο, θα μπορούσε αυτή η  δροσερή ύπαρξη, η εκπρόσωπος της καλλιτεχνικής μας διανόησης, να το έριχνε και λίγο έξω… να τραγουδούσε δηλαδή αντάρτικα (ή Τσαλίκη) σε ένα από τα πολλά ελληνάδικα του Βελγίου, εκείνα τα προπύργια του ελληνισμού που κατάφεραν και έμειναν όρθια μέσα στην γενικότερη κρίση, χάρη στις άοκνες προσπάθειες και την συνδρομή των Ελληνέζων ευρωβολευτών, και υπαλλήλων της ΕΕ, που με μπροστάρη τους τον θρυλικό Βουσμάνο, τα κρατάνε ανοικτά!

Και για όσους κακόπιστους διαδίδουν ότι δεν θα εκλεγεί η Ραλλία, ότι ο κοΖμάκης έχει μυαλό και κρίση, και άλλα τέτοια κουφά… τους λέμε με στόμφο:

ΝΑΙ! ΔΥΣΚΟΛΑ ΘΑ ΕΚΛΕΓΕΙ, ΑΦΟΥ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΑΕΙ Η ΥΠΟΥΛΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ.

ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΚΛΕΓΕΙ! ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΗΘΟΥΣ…

ΚΑΙ ΘΑ ‘ΝΑΙ ΜΕΡΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ.

ΚΑΙ ΘΑ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΟΙ ΜΠΟΥΤΟΥΔΕΣ!

ΔΙΟΤΙ ΡΑΛΛΙΑΝ ΘΕΛΟΜΕΝ ΚΙ ΑΣ ΤΡΩΓΟΜΕΝ ΚΑΙ ΠΕΤΡΕΣ…

Strange Attractor

ΥΓ- Όπως εκμυστηρεύτηκε, η Ραλλία διάβαζε Λατούς στο καμαρίνι, μεταξύ εμφανίσεων!