Η Αμερική πολέμησε στο Ιράκ για χάρη της… Κίνας.

Η αμερικανική εμπλοκή στο Ιράκ  ήταν μια καταστροφή.

Και σήμερα, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τον λόγο για τον οποίο ξοδεύτηκαν τρισεκατομμύρια δολάρια, και σκοτώθηκαν χιλιάδες άνθρωποι.

Μια ηλίθια υπερδύναμη ξεκίνησε πόλεμο για χάρη μιας αναδυόμενης υπερδύναμης, η οποία όμως ήταν αρκετά έξυπνη ώστε να μην εμπλακεί καθόλου.

Όπως λέει η ειδική σε θέματα της Μέσης Ανατολής Denise Natali, «Οι μεγαλύτεροι κερδισμένοι είναι  οι Κινέζοι, που εκμεταλλεύονται την μετά Σαντάμ πετρελαϊκή άνθηση. Χρειάζονται ενέργεια, και χρειάζονται να την διοχετεύσουν στην αγορά…».

Πριν από την εισβολή, η πετρελαϊκή βιομηχανία του Ιράκ παρέπαιε, απομονωμένη από τις παγκόσμιες αγορές εξαιτίας των διεθνών κυρώσεων στο καθεστώς του Σαντάμ, για αυτό και η ανατροπή του εμπεριείχε την προσδοκία να υπάρξει μια νέα πρόσβαση στα απέραντα ενεργειακά αποθέματα της χώρας.

Οι κινεζικές κρατικές επιχειρήσεις εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία, ρίχνοντας στο Ιράκ ως και $2 δισ τον χρόνο, μαζί με εκατοντάδες εργάτες, και επιδεικνύοντας μια θέληση να παίξουν με τους κανόνες της νέας ιρακινής κυβέρνησης, αποδεχόμενοι χαμηλότερα κέρδη προκειμένου να πάρουν τα συμβόλαια.

Σύμφωνα με τον Michael Makovsky, πρώην αξιωματούχο του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας (επί Μπους), και ειδικό στην πετρελαϊκή πολιτική, οι Αμερικάνοι έχασαν!

Όπως λέει, «οι Κινέζοι δεν είχαν καμία σχέση με τον πόλεμο, αλλά έχουν κερδίσει από αυτόν σε οικονομικό επίπεδο, ενώ η δική μας αεροπορία και το ναυτικό τους στηρίζουν…».

Βέβαια, αυτή η νέα παραγωγή πετρελαίου μπορεί να είναι καλό πράγμα.

Μπορεί να πείσει τους Ιρακινούς να μην αλληλοσφάζονται, όπως συνηθίζουν εδώ και χρόνια.

Παράλληλα, θα κατεβάσει τις τιμές του πετρελαίου σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αλλάς ας δούμε τι πέτυχε αυτός ο αμερικανικός πόλεμος που έγινε για την…  δημοκρατία.

Έχουμε λοιπόν μια σιιτική απολυταρχική κυβέρνηση, που συμμετέχει σε σεχταριστικές εχθροπραξίες, στα πλαίσια της μακραίωνης κόντρας Σιιτών-Σουνιτών.

Παράλληλα, έχουμε μια εξέγερση Σουνιτών, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για την κυβέρνηση.

Δυστυχώς, η όλη προσπάθεια του στρατηγού Petraeus ήταν καθαρά δημοσιοσχεσίτικη, και δεν πέτυχε τίποτα απολύτως.

Οπότε σήμερα βλέπουμε ένα απολυταρχικό σιιτικό καθεστώς να κλείνει μεγάλες δουλειές με μια εξίσου απολυταρχική κινεζική κυβέρνηση, της οποία οι κρατικές επιχειρήσεις μπορούν να προσφέρουν όρους τους οποίους δεν μπορεί καμιά δυτική πετρελαϊκή επιχείρηση να προσφέρει, αφού πρέπει να λογοδοτεί στους μετόχους της.

Τελικά δηλαδή, η Αμερική πολέμησε για τα συμφέροντα των απολυταρχικών καθεστώτων του Ιράν και της Κίνας.

Πως θα μπορέσουν οι George W Bush και  Dick Cheney να κοιτάξουν στα μάτια τις οικογένειες και τους φίλους όλων των νεκρών στρατιωτών των ΗΠΑ, και να τους πουν την αλήθεια για τον λόγο για τον οποίο σκοτώθηκαν οι αγαπημένοι τους άνθρωποι στον πόλεμο του Ιράκ;

Απόδοση: S.A.

The Dish