Παγκόσμια οικονομία: Μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί!

Ο έγκυρος οικονομολόγος John Kay, λέει πως η παγκόσμια οικονομία είναι μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί, με τις παγκόσμιες αγορές να παίζουν τον ρόλο του πυροκροτητή.

Πρόκειται για έναν καθηγητή του London School of Economics, αρθρογράφο στην Financial Times, και συγγραφέα μιας πολυδιαβασμένης έκθεσης για τα εγγενή ελαττώματα της χρηματιστηριακής αγοράς, που έγινε για λογαριασμό της βρετανικής κυβέρνησης.

Όπως λοιπόν λέει ο Kay, η επόμενη κρίση είναι αναπόφευκτη.

Όταν οι τιμές αυξάνονται, όλοι βγάζουν κέρδη, αλλά μετά χρειάζεται μια διόρθωση, η οποία στην ουσία είναι ύφεση ή και κραχ.

Χάνονται δουλειές, πλούτος, υγεία, και η όποια ασφάλεια.

Οι ίδιοι οι βαρόνοι του χρήματος είναι ειλικρινείς σε σχέση με τα παραπάνω, αφού ακόμη και ο ίδιος ο πρόεδρος της JPMorgan Chase Jamie Dimon  παραδέχεται ότι «κερδίζει από τις υφέσεις».

Μάλιστα, όπως λέει, στη κρίση του 2008 εξήγησε την κατάσταση στην 7χρονη κόρη του λέγοντας πως αυτό είναι κάτι το φυσιολογικό, που θα πρέπει να συμβαίνει  κάθε 5-7 χρόνια!

Να θυμίσουμε ότι η τελευταία κρίση συνέβη πριν από 5 χρόνια.

Η επόμενη κρίση ήδη αποφέρει δισεκατομμύρια στους τραπεζίτες και στους επενδυτές. Ότι και να γίνει, αυτοί κερδίζουν χρήματα θέλουν δεν θέλουν από την ύφεση.

Η αμερικανική Federal Reserve τους προσφέρει άφθονο και φτηνό χρήμα, καθιστώντας τον δανεισμό εύκολο.

Αυτό  έπρεπε να γίνει, αλλά αυτά τα χαμηλότοκα δάνεια θα έπρεπε να συνοδεύονται και από όρους, όπως το να διατίθενται τα χρήματα στην κατανάλωση και στις μικρές επιχειρήσεις, ώστε να επωφελείται η πραγματική οικονομία στην οποία ζουν οι περισσότεροι.

Όπως όμως λέει ο Kay, «το σύστημα είναι έτσι δομημένο ώστε να βγαίνει κέρδος από χρήματα που θα δανειστούν στο μέλλον. Η κρίση ξεσπάει τη στιγμή που αυτά τα χρήματα θα πρέπει να πληρωθούν».

Σύμφωνα με το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, οι μετοχές προηγούνται του πληθωρισμού, όπως ακριβώς συνέβη πριν από τις δυο τελευταίες κρίσεις.

Παράλληλα, δεν υπάρχει καμία αισιοδοξία όσον αφορά στους νυν δείκτες όπως είναι η απασχόληση και η εμπιστοσύνη των καταναλωτών.

Έτσι, μπαίνουμε σε μια εικονική οικονομία, με μια τεχνητή προοπτική πλούτου για τους πολλούς, και έναν πραγματικό πλούτο για τους λίγους.

Η ευρωζώνη θα είναι το επίκεντρο της επόμενης καταστροφής.

Εν τω μεταξύ, οι τραπεζίτες κερδίζουν τεράστια ποσά από δανεικό χρήμα.

Πολλοί επενδυτές και τραπεζίτες συμφωνούν με την διάγνωση του Kay. Πιστεύουν πως η επόμενη κρίση είναι προ των πυλών.

Αλλά όπως λένε, δεν κάνουν τίποτα για αυτό, αφού «όταν μπαίνεις στο χορό, χορεύεις και συ», σύμφωνα με τον πρώην CEO της διαλυμένης  Citigroup Chuck Prince.
Αυτό είναι και το παράδοξο του σύγχρονου τραπεζίτη. Είναι κύριος και υπηρέτης του χώρου του, ταυτόχρονα.

Υποθηκεύει το μέλλον για βραχυπρόθεσμα κέρδη, βγάζοντας χρήματα από την επερχόμενη καταστροφή.

Παράλληλα, οι επενδυτές αυτού του επιπέδου βρίσκονται και σε μια δημοσιονομική φρενίτιδα, παλεύοντας με δυνάμεις πολύ ισχυρότερες από τους ίδιους.

Η οικονομία που τους πλουτίζει, είναι ήδη νεκρή.

Τι λύσεις έχουμε;

Σε πρώτη φάση χρειάζεται περισσότερη και αυστηρότερη ρύθμιση.

Κάποιοι ελάχιστοι προσπαθούν να εμποτίσουν λίγη ηθική στο τραπεζικό σύστημα.

Στο φινάλε όμως, θα πρέπει να ανασυντάξουμε εκ νέου ολόκληρο το πλαίσιο της παγκόσμιας οικονομίας.

Αυτό που συνέβη είναι ότι μπερδέψαμε την παραδοσιακή εικόνα της οικονομικής ευμάρειας (καλές αμοιβές, κινητικότητα, καταναλωτική εμπιστοσύνη, κλπ) με την κερδοσκοπία των χρηματιστηρίων.

Όπως όμως καταλήγει ο Kay, «είναι πλέον ξεκάθαρο ότι τα χρηματιστήρια δεν προσφέρουν καμιά πραγματική οικονομική αξία».

Οι διάφοροι ενδιάμεσοι αρπάζουν ένα σημαντικό μερίδιο από τα χρήματα που συναλλάσσονται, σε ποσοστό 9% το 2010 (ήταν 5% το 1980).

Ένα μεγάλο κέρδος δηλαδή, για μια «βιομηχανία» που απέτυχε οικτρά πριν από δυο μόλις χρόνια.

Τα κέρδη του χρηματοπιστωτικού τομέα έχουν και πάλι διογκωθεί, στα ίδια επίπεδα με αυτά πριν από τη κρίση, ισοδυναμώντας με το 1/3 όλων των εταιρικών κερδών.

Ποτέ μάλιστα δεν ήταν τόσο υψηλά στην σύγχρονη ιστορία.

Και όμως, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα εξαιτίας της τελευταίας κρίσης.

Τι θα γίνει με την επόμενη;

Οι προοπτικές είναι τρομακτικές, και απειλούν με περισσότερες τραγωδίες, και εκτεταμένες κοινωνικές αναταραχές.

Πρέπει να διδαχτούμε από τα μαθήματα του παρελθόντος, και να σταματήσουμε να κλέβουμε το μέλλον μας, αλλιώς η μοίρα μας θα είναι τόσο σκληρή, που ελάχιστοι θα μπορούν να χορεύουν, ακόμη κι αν είναι μέσα στον χορό.

Απόδοση: S.A.

Huffington Post