Η περιθωριοποίηση των «Ορθοπολιτικών» - απόλυτα ΕΠΙΚΑΙΡΗ πια!

Σήμερα θα σας γράψω για τέσσερα άσχετα μεταξύ τους πράγματα:

Για την υποκρισία, την πολιτική μυωπία, την αποσιώπηση και την χειραγώγηση. Το γιατί, θα το καταλάβετε στο τέλος.

·       Πρώτον, θα θυμάστε πως όταν ο Τσίπρας παρέπεμπε σε Προανακριτικές Επιτροπές δύο πρώην Πρωθυπουργούς και οκτώ πρώην υπουργούς (ανάμεσά τους: τον εν ενεργεία Ευρωπαίο Επίτροπο τότε και τον εν ενεργεία Κεντρικό Τραπεζίτη, τότε και σήμερα), όταν λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ έστηνε δέκα κάλπες στη Βουλή για την παραπομπή δέκα κορυφαίων πολιτικών αντιπάλων του τότε… αλήθεια, τι έγινε τότε;

Υπήρξαν διαφωνίες βέβαια, για την διαδικασία, υπήρξαν έντονες διαμαρτυρίες από τους άμεσα ενδιαφερομένους οι οποίοι κατήγγελλαν σκευωρία, αλλά κανείς δεν μίλησε τότε για την ανάγκη να προφυλαχθεί η «εθνική ενότητα»!

Κανένας δεν νοιαζόταν για «συναίνεση» τότε!

Όλοι θεωρούσαν προφανές ότι, αν όντως οι καταγγελλόμενοι τα είχαν κάνει αυτά για τα οποία καταγγέλλονταν, ε τότε, όποιοι κι αν ήταν, όσο ψηλά κι αν είχαν φτάσει, έπρεπε να πληρώσουν.

Αυτά τότε…

Τώρα, όμως, που εκείνες οι καταγγελίες αποδείχθηκαν στημένη– και μάλιστα ΚΑΚΟ-στημένη - σκευωρία σπίλωσης πολιτικών αντιπάλων, τώρα που τίποτε δεν βρέθηκε σε βάρος κανενός εκ των τότε καταγγελλομένων, τώρα που αντιθέτως, αποδείχθηκε ότι τους κουκουλοφόρους ψευδομάρτυρες τους είχαν βάλει να κάνουν τις καταγγελίες εκείνες και τους πίεζαν να πουν και πράγματα πέρα απ’ όσα είχαν ήδη πει - τώρα, λοιπόν, άλλαξε το «παραμύθι»:

Τώρα θυμήθηκαν κάποιοι την… «εθνική ενότητα» που πρέπει να κατοχυρωθεί, λέει, και την «εθνική συναίνεση» που πρέπει να περιφρουρηθεί, λέει…

Και ότι πρέπει να αποφευχθούν Προανακριτικές επιτροπές, λέει, για τους σκευωρούς και τους ηθικούς αυτουργούς. Δηλαδή για τον περιβόητο «Ρασπούτιν» και αυτόν που τον έβαλε και εκείνους τους δικαστικούς που συνεργάστηκαν μαζί του.

Μ’ άλλο λόγια όταν ο Τσίπρας τσουρούφλιζε αθώους, τότε έπρεπε, απλώς, να… «λάμψει η αλήθεια».

Τώρα που ήλθε η ώρα να πληρώσουν οι υπεύθυνοι της σκευωρίας εκείνης, ε τώρα πρέπει να δείξουμε επιείκεια ανωτερότητα, σύνεση, συναίνεση και… προδερμ.

Αυτό είναι εμετική υποκρισία!

·       Δεύτερον, τι θα παίξει καθοριστικό ρόλο στις μείζονες πολιτικές εξελίξεις από δω και μπρος;

Πολλοί θα πείτε: η οικονομία, το λαθρομεταναστευτικό, τα εθνικά κλπ.

Σωστά όλα αυτά. Αλλά πλάι τους, καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις θα παίξει το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα… «ξεπουπουλιαστεί» ή θα ανασυγκροτηθεί.

Αν θα πληρώσει για τα τεράστια σφάλματά του ή αν θα τον «βοηθήσουν» να ξαναγίνει κόμμα που μπορεί να διεκδικήσει την εξουσία.

Θα μου πείτε, βέβαια, ένα κόμμα που έχασε τις εκλογές (αλλά κράτησε 31%) είναι απολύτως θεμιτό να ξανά-διεκδικήσει κάποια στιγμή την διακυβέρνηση!

Ασφαλώς είναι θεμιτό.

Αλλά δεν είναι το μόνο θεμιτό!

Εξ ίσου θεμιτό είναι και κάτι άλλο: ένα κόμμα που έκανε απίστευτα σφάλματα και – όπως φαίνεται - απίστευτα σκάνδαλα, να λογοδοτήσει γι’ αυτά, αν προκύψουν επαρκή στοιχεία.

Απολύτως θεμιτό κι αυτό! Και απαραίτητο.

Όταν κέρδισε το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ τις εκλογές το 2009, τον επόμενο χρόνο έστησε έξη Εξεταστικές Επιτροπές σε βάρος των αντιπάλων του!

Έξη - όχι μία ούτε δύο.

Ουδείς είπε τότε, πως αυτό είναι σε βάρος της «εθνικής συνεννόησης».

Δεν βρέθηκε τίποτε επιβαρυντικό κι όλα ξεχάστηκαν. Έτσι;

Τώρα γιατί διαμαρτύρονται, γιατί ζητούν «λήθη και ανωτερότητα», όταν σκάνε δυσώδεις υποθέσεις με τεράστιο κόστος επιβάρυνσης του εθνικού συμφέροντος;

Τι ακριβώς μας λένε;

Πώς όταν οι Κεντροαριστεροί κατηγορούν τους αντιπάλους τους, αυτό είναι «εντάξει», αλλά όταν συμβαίνει το αντίθετο, αυτό είναι «απαράδεκτο»;

Άλλη περίπτωση υποκρισίας κι αυτή.

Αλλά εδώ το θέμα μας πια ΔΕΝ είναι μόνο η υποκρισία.

Εδώ μας ενδιαφέρει το ζήτημα που αναδεικνύεται πια σε καθοριστικό για τις εξελίξεις σήμερα:

Αν θα τελειώσουν το ΣΥΡΙΖΑ στις Εξεταστικές και στις Προανακριτικές, ή αν θα βρουν τρόπο να τον «γλιτώσουν».

Λοιπόν, για να μη λέμε πολλά, το δεύτερο – να τα κουκουλώσουν και να τον γλιτώσουν – ΔΕΝ γίνεται!

Όσοι λιτοί και δεμένοι να πέσουν απάνω.

1.       Πρώτον, γιατί αυτοί που μπορούν να το σύρουν ως το τέλος, είναι αποφασισμένοι να το κάνουν (και δεν είναι μόνον ένας πια - αν και ο «ένας» θα αρκούσε…)

2.      Δεύτερον, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ (και η ηγεσία του), έκανε τόσο πολλά, τόσο χοντρά, τόσο άτσαλα– κι άφησε τόσα «αποτυπώματα» παντού – που οι βορβορώδεις αυτές υποθέσεις δεν καλύπτονται και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σώζεται.

3.      Τρίτον, γιατί και η ίδια η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, γνωρίζει ότι ο Τσίπρας άφησε αληθινές «ωρολογιακές βόμβες» και «νάρκες»πίσω του. Κι είναι έτοιμος να περάσει στην «αντεπίθεση», αν κάτι πάει στραβά. Και να βρεθεί η νέα Κυβέρνηση να απολογείται στους «προηγούμενους» για τις αμαρτίες τις δικές τους.

Οπότε η δικαστική διερεύνηση των σκανδάλων του ΣΥΡΙΖΑ είναι σωτήρια πρωτίστως για την κυβέρνηση Μητσοτάκη! Είναι η καλύτερη «αμυντική πολιτική» για την ίδια.

Αυτό όμως, ως πραγματικό «ζητούμενο» από δω και μπρος, δεν αναδεικνύεται! Εδώ είναι η – παθολογική ή σκοπούμενη – πολιτική μυωπία! Όλοι μιλάνε, όλο και περισσότερο, για το πώς θα πρέπει να «βοηθήσουμε» τον Τσίπρα να… αλλάξει απόψεις, ενδεχομένως να αλλάξει και κόμμα, ώστε να γίνει πιο «συνεννοήσιμος», πιο «εποικοδομητικός», πιο «συναινετικός», πιο «υπεύθυνος» βρε αδελφέ.

Δεν τους περνάει από το μυαλό, πώς αν μαθευτεί τι ακριβώς έκανε ο Τσίπρας επί πέντε χρόνια και πως ακριβώς πολιτεύθηκε από το άθλιο παρασκήνιο που είχε στήσει, τότε ο επόμενος που θα αναδειχθεί θα είναι πολύ πιο προσεκτικός. Πράγμα που θα είναι κέρδος για το πολίτευμα.   

Και πάμε στο τελευταίο: στις αποσιωπήσεις και τη χειραγώγηση.

Μάθαμε ότι ο νέος Έλληνας επίτροπος ο κ. Μαργαρίτης Σχοινάς πήρε την Αντιπροεδρία της Κομισιόν και το ευρύτερο χαρτοφυλάκιο «Προστασίας του Ευρωπαϊκού τρόπου ζωής».

Του το ανέθεσε η νέα Πρόεδρος της Κομισιόν, η κα Ντερ Λάιεν. Και περιλαμβάνει τη (λαθρο)μετανάστευση, την εσωτερική ασφάλεια, τα κοινωνικά δικαιώματα κλπ. (Δεν θα μπω στη παραφιλολογία πώς και πήρε ο κ. Σχοινάς αντιπροεδρία, ενώ η κυβέρνηση μας είχε ανακοινώσει ότι… δεν επρόκειτο στην Ελλάδα να δοθεί Αντιπροεδρία! Αυτό ΔΕΝ έχει σχέση με εκείνο που θέλω να δούμε, εδώ…)

Ξέσπασε μέγας σάλος, λοιπόν, ότι αυτό είναι, λέει, «ακροδεξιά ρητορεία» - αντίστοιχη με εκείνη του… Όρμπαν (που ανήκει επίσης στο ΕΛΚ, όπως και η κα Ντερ Λάινεν, εξ άλλου).

Τι ακριβώς, είναι «ακροδεξιά ρητορεία, τύπου Όρμπαν»;

Όπως εξηγεί ο κ. Γιούνγκερ, προκάτοχος της κας Ντερ Λάϊεν, δεν πρέπει να φανεί, λέει ότι ο «ευρωπαϊκός τρόπος ζωής», αντίκειται προς τη «μετανάστευση».

Δεν αντίκειται, όμως, προς τη «μετανάστευση!

Αντίκειται προς τη ΛΑΘΡΟ-μετανάστευση!

Γι’ αυτό επιμένουμε στη χρήση αυτού το όρου. Για να μην συγχέονται δύο ανόμοια πράγματα.

Δεν είναι το ίδιο οι μετανάστες που έρχονται νόμιμα, καταγράφονται πλήρως, έχουν δικαιώματα και αναλαμβάνουν την υποχρέωση να τηρούν τους νόμους των κοινωνιών στις οποίες εισέρχονται, με όσους μπαίνουν με το έτσι θέλω, ανεξέλεγκτα, τους φέρνουν με ψεύτικα χαρτιά και με απατηλές δικαιολογίες εγκληματικά κυκλώματα διακινητών, που το παίζουν… «ανθρωπιστές» τάχα, ενώ διακινούν ανοικτά κάθε λογής παράνομη «πραμάτεια» (από γυναίκες και παιδιά μέχρι ναρκωτικά, όπλα και τζιχάντ).

Δεν είναι το ίδιο όσοι σέβονται τις ευρωπαϊκές αξίες, με όσους θέλουν να επιβάλλουν στις δυτικές κοινωνίες τα δικά τους πολιτιστικά ήθη: τη μπούργκα, το νικάμπ, και τη Σαρία…

Αυτά τα τελευταία είναι εντελώς αντίθετα με τον Ευρωπαϊκό τρόπο ζωής – κι άρχισαν ήδη να απαγορεύονται στη μια μετά την άλλη τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Κι όχι μόνο από… «κακές δεξιές» κυβερνήσεις (όπως στην Ουγγαρία του Όρμπαν), αλλά και από «πολιτικώς ορθές» κυβερνήσεις, όπως της Ολλανδίας.

·       Η κλειτορίδο-εκτομή στα νεαρά κορίτσια (των μουσουλμάνων) είναι αντίθετη με τον «Ευρωπαϊκό τρόπο».

·       Η υποχρέωση των μουσουλμάνων γυναικών να κυκλοφορούν καλυμμένες από την κορυφή ως τα νύχια και πάντα «συνοδευόμενες» (από αδέλφια ή συζύγους) είναι αντίθετη με τον «Ευρωπαϊκό τρόπο».

·       Η Σαρία είναι αντίθετη με τον «Ευρωπαϊκό τρόπο».

Το να χωρίσουμε τις κοινωνίες σε δύο κατηγορίες πολιτών: τους Χριστιανούς, για τους οποίους θα ισχύουν όλα τα κοινωνικά δικαιώματα και τους Μουσουλμάνους για τους οποίους ΔΕΝ θα ισχύουν (και θα ισχύει η Σαρία) είναι φρικιαστικά αντίθετο με τον «Ευρωπαϊκό τρόπο».

Ξέρω βέβαια, ότι η κα Ντερ Λάϊεν θα αναγκαστεί τελικά να κάνει πίσω και να απαλείψει το σωστό όρο για το χαρτοφυλάκιο Σχοινά.

Το απαιτούν οι συσχετισμοί στο Ευρωκοινοβούλιο, όπου κάτι Πράσινοι, κάτι απελπισμένοι Σοσιαλδημοκράτες και κάτι υπόλοιπα «δικαιωματιστών» (από μερίδα) των Φιλελευθέρων, μπορούν να ματαιώσουν τις ψηφοφορίες έγκρισης των νέων Επιτρόπων.

Αυτό δείχνει όμως, πως ένα μέρος από το κατεστημένο της Ευρώπης απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τις ανάγκες, τις αγωνίες και τη βούληση των ευρωπαϊκών κοινωνιών.

Γιατί οι Ευρωπαίοι ανέδειξαν ως πρώτο κόμμα το ΕΛΚ, με επί κεφαλής τον Μάνφρεντ Βέμπερ. Που τους φάνηκε πολύ… «δεξιός», κι ύστερα έβαλαν στη θέση του Βέμπερ την Ντερ Λάϊεν (επίσης από το ΕΛΚ). Κι ύστερα τους φάνηκε «πολύ δεξιά» και η Ντερ Λάϊεν και της ζητούν να αλλάξει τον ονομασία του Χαρτοφυλακίου, δηλαδή την ίδια την πολιτική για τη λαθρομετανάστευση.

Μου φαίνεται πως κάνουν τα πάντα για να διογκώσουν την ακροδεξιά στην Ευρώπη!

Και εδώ είναι η πιο βλακώδης χειραγώγηση: Προσπαθούν να «τραβήξουν» τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, με το ζόρι, στην δική τους ορθοπολιτική ατζέντα! Και επιτυγχάνουν το αντίθετο: τις σπρώχνουν, από αντίδραση, δεξιότερα.

Προσέξτε: κάποτε έλεγαν ακροδεξιό τον Πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτωρ Όρμπαν. Ο οποίος, όμως, κερδίζει την μια εκλογική μάχη μετά την άλλη.

·       Ύστερα είπαν ακροδεξιό και τον Σαλβίνι στην Ιταλία, ο οποίος παραιτήθηκε από την κυβέρνηση - και πανηγύριζαν - αλλά όσο τον χτυπάνε τόσο δυναμώνει στις δημοσκοπήσεις, και ήδη πάει για τεράστια ποσοστά - στην Ιταλία έχουν να τα δουν από τη δεκαετία του ’80! Και μιλάμε για Ιταλία, τώρα. Όχι για Ουγγαρία.

·       Ύστερα αποκάλεσαν ακροδεξιά τον κυβέρνηση της Πολωνίας και τους υπουργούς της.

·       Ύστερα αποκάλεσαν ακροδεξιό και το Μάνφρεντ Βέμπερ, τον επίσημο εκπρόσωπο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, με τον οποίο επικεφαλής, το ΕΛΚ κέρδισε τις Ευρωεκλογές.

·       Τώρα λένε «ακροδεξιά» και την κα Ντερ Λάϊνεν, που επελέγη ως «πιο μετριοπαθής» εκπρόσωπος του ΕΛΚ από το Βέμπερ (και πιο ελεγχόμενη, ενδεχομένως).

Τελικά υπάρχει μια εμμονική κλίκα ορθοπολιτικών, που βγάζει «ακροδεξιούς» όσους διαφωνεί μαζί τους!

Κι όσο περισσότερο απομονώνεται η ίδια, τόσο περισσότερους «ακροδεξιούς» βλέπει ολόγυρά της.

Αυτοί, είτε τελικά θα διαλύσουν την Ευρώπη, είτε η λαοί της Ευρώπης θα τους περιθωριοποιήσουν οριστικά.

(Τώρα καταλάβετε, υποθέτω, πώς «συνδέονται» όλα αυτά μεταξύ τους: Παντού το ζήτημα είναι πως θα περιθωριοποιηθεί η «ορθο-πολιτική κλίκα», που είναι καλά δικτυωμένη, φαίνεται «πανίσχυρη», αλλά βρίσκεται σε αντίθεση με τους Ευρωπαϊκούς λαούς, κι απομονώνεται σιγά-σιγά από κάθε καλοπροαίρετο ή αφελή που ανεχόταν ως τώρα τις ιδεοληψίες της. Άντε και στα δικά μας…)

Θανάσης Κ.