Ρωτήστε, σκουπίστε, κερδίσατε…

«Κοστίζει 40 ευρώ για να το φτιάξουν ή 70 ευρώ να πάρουμε καινούργιο. Τι κάνω;». Θα σας εξομολογηθώ εξ αρχής την αμαρτία μου: πριν από τρία χρόνια, δεν θα έμπαινα καν στον κόπο να διερευνήσω αν μπορεί να επισκευαστεί ένα ηλεκτρικό σκουπάκι κουζίνας.

Αλλά καθώς στη γειτονιά άνοιξε ένα σούπερ λουξ κατάστημα «επιδιόρθωσης ηλεκτρικών συσκευών», είπα στη γυναίκα μου «δεν πας να δεις μήπως φτιάχνεται, γιατί μάλλον μπαταρία είναι»;

Πήγε. Και στο δίλημμα που μας έβαλε το κατάστημα, αυθόρμητα της είπα: «ναι, ας το φτιάξουν, γιατί να πετάξουμε 30 ευρώ για να αγοράσουμε καινούργιο;».

Έλα, όμως, που τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα είχα φανταστεί.

Όταν πήγα να παραλάβω το σκουπάκι, στο ταμείο ανεξηγήτως μου ζήτησαν 55 ευρώ! Την αρχική αμηχανία μου διαδέχθηκε μια ψυχραιμότερη σκέψη.

«Μισό λεπτό», είπα στην υπάλληλο, άνοιξα το κινητό μου και στην ιντερνετική μηχανή αναζήτησης έβαλα το μοντέλο του... σκουπακίου.

Όταν είδα τα αποτελέσματα, βγήκα από τα ρούχα μου.

Το ίδιο ακριβώς σκουπάκι πωλείτο ολοκαίνουργιο στον «Κωτσόβολο» έναντι 58 ευρώ…

 Αναφέρω εσκεμμένα το όνομα του καταστήματος, διότι όχι μόνον έδινε τη χαμηλότερη τιμή, αλλά έτυχε να βρίσκεται μεσοτοιχία με το κατάστημα «επιδιόρθωσης» στο οποίο βρισκόμουν.

Μην τα πολυλογώ, αφού εκτός εαυτού έριξα ένα τρικούβερτο καβγά με τον επικεφαλής των επιδιορθωτών, έδωσα εντολή να μου το ξαναχαλάσει και να έχω ο ίδιος τη χαρά να το πετάξω εις το πυρ το εξώτερον.

Η ιστορία, όμως, δεν τελειώνει εδώ, διότι έμελλε να μου επιφυλάξει μία ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη.

Περιδιαβάζοντας λίγα λεπτά αργότερα τους διαδρόμους του «Κωτσόβολου» βρήκα μεν το ίδιο ακριβώς σκουπάκι, αλλά η τιμή πώλησής του ήταν 79 ευρώ!

«Συγγνώμη», είπα στην υπάλληλο δείχνοντάς της το κινητό μου.

«Εδώ γράφει ότι το πουλάτε 58 ευρώ, πώς ξαφνικά εκτοξεύθηκε η τιμή του;»

«Ναι, δεν έχετε άδικο, αλλά ξέρετε αυτή είναι η ιντερνετική τιμή. Στο κατάστημα έχει λίγο παραπάνω γιατί κάπως πρέπει να ζήσουμε και μεις», μου είπε επί λέξει.

Τούτη τη φορά δεν έχασα την ψυχραιμία μου.

«Στη θέση μου, τι θα κάνατε;», ρώτησα.

«Θα αγοράζατε 79 ευρώ ένα σκουπάκι από το κατάστημά σας ή θα πηγαίνατε σπίτι σας να το παραγγείλετε από το ίδιο κατάστημα με 58 ευρώ και μάλιστα με δωρεάν παράδοση κατ’ οίκον;»

Η κυρία έκανε τότε κάτι το οποίο ομολογώ δεν περίμενα. «Μη φύγετε» μου είπε, καθώς με είδε υπ’ ατμόν. «Θα σας το δώσω όσο και στο Ιντερνετ. Δηλαδή 58 ευρώ»! Τόσο απλά...

Δεν θα σας εξιστορούσα το περιστατικό, αν δεν είχα πεισθεί με πλήθος παραδειγμάτων ότι παρά την κρίση, ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα εξακολουθεί να λειτουργεί με έναν τρόπο που θυμίζει «ό,τι αρπάξουμε από τα κορόιδα».

Τι εννοώ; Θα επικαλεστώ τον τομέα της σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, ο οποίος υποτίθεται λειτουργεί υγιώς, καθ’ ότι ο ανταγωνισμός είναι οξύτατος.

Η γνωστή εταιρεία Forthnet έχει κάνει προσφάτως μια προσφορά δίνοντας έναντι 29,90 ευρώ απεριόριστη σταθερή τηλεφωνία, 5 ώρες συνομιλίας σε κινητά και γρήγορο Ιντερνετ.

Πείτε μου ειλικρινά πώς θα αισθανόσασταν αν ήσασταν συνδρομητής της εν λόγω εταιρείας για 15 ολόκληρα χρόνια και εκείνη δεν είχε την καλοσύνη, έστω με ένα mail, να σας ενημερώσει για την προσφορά της, αφήνοντάς σας επί μήνες να πληρώνετε 49,90 ευρώ για τις ίδιες ακριβώς υπηρεσίες;

Δεν θα νιώθατε το λιγότερο εξαπατημένος;

Όταν, ωστόσο, διαμαρτυρήθηκα στη Forthnet γιατί με αντιμετωπίζει ληστρικά και ως κορόιδο, ενώ είμαι τόσα χρόνια πελάτης της, η υπάλληλος με έβαλε σε αναμονή («προβλεπόμενος χρόνος άνω των 15 λεπτών»...) γιατί, λέει, το πακέτο που είχα επιλέξει προ έτους ήταν πολύ παλιό και δεν ήξερε αν μπορεί να αλλάξει...

Κάτι παρεμφερές συνέβη σε ένα συνάδελφο που δέχθηκε τηλεφωνικά μια πολύ ελκυστική προσφορά της Cosmote.

Το 1/3 των χρημάτων που πληρώνει μηνιαίως και μάλιστα με καλύτερο πακέτο!

Όταν όμως είπε στην υπάλληλο ότι είναι ήδη συνδρομητής της Cosmote και ότι θα ήθελε να επωφεληθεί της προσφοράς, επακολούθησε η εξής απροσδόκητη απάντηση: «Ξέρετε, ισχύει μόνον για νέους πελάτες, όχι για σας».

Ο φίλος ήδη σκέφτεται να διακόψει κάνα μήνα τη σύνδεσή του για να ξανασυστηθεί στην εταιρεία, δίνοντάς της μια νέα ευκαιρία σαν τα... ερωτευμένα ζευγάρια.

Ποιο είναι το συμπέρασμα απ’ όλα αυτά;

Πρέπει να γίνουμε καχύποπτοι και διεκδικητικοί πελάτες.

Να συγκρίνουμε, να γνωρίζουμε και να τους ταράζουμε στο παζάρι.

Πρέπει, με απλά λόγια, να γίνουμε αυτό που δεν ήμασταν μέχρι σήμερα και πιθανώς είναι και μια αιτία που φτάσαμε ως εδώ...

Κωνσταντίνος Ζούλας

Καθημερινή