Δεν τραβάει η ομάδα Πρόεδρε ...

Ξέρω ότι είναι εξαιρετικά κουραστικό να υπάρχει μία μόνιμη γκρίνια για το ότι τίποτε, ή σχεδόν τίποτε (για να είμαι δίκαιος) δεν πάει καλά.

Δε θέλω να μπω σε αυτή τη λογική.

Δυστυχώς όμως, σε κάθε στιγμή της καθημερινότητάς μου βλέπω ότι το κράτος εξακολουθεί να είναι ξεχαρβαλωμένο, η ψυχολογία του πολίτη εξακολουθεί να είναι πεσμένη - και δεν έχει να κάνει αυτό ΜΟΝΟ με τις οικονομικές δυσκολίες που βιώνουμε όλοι μας - και κυρίως εξακολουθούμε σαν Ελλάδα να μην έχουμε ένα Όραμα.

Δυστυχώς, δεν έχω βρει ούτε έναν Υπουργό που να μπορεί να ακολουθήσει των βηματισμό του Αντώνη Σαμαρά.

Καλοπροαίρετα, κάθομαι και ψάχνω έναν - έναν όλους τους τομείς, τους «πυλώνες ενός Κράτους», προκειμένου να αξιολογήσω και να κρίνω ότι επιτέλους, κάτι πάει καλά!

Και φυσικά, μπορεί κάποιος να με ρωτήσει «και ποιος είσαι εσύ βρε αδερφέ που αξιολογείς και κρίνεις»;

Πολύ σωστό!

Αλλά στη σκέψη που μας έβαλε η λογιστική προσέγγιση του Στουρνάρα, θέλω και το τελευταίο € που πληρώνω, με χίλια ζόρια, ως φορολογούμενος πολίτης, να πιάνει τόπο.

Να μου έρχεται πίσω ανταποδοτικά!

Ναι, ξέρω επίσης ότι πρέπει η Πατρίδα μου να πληρώσει τοκοχρεωλύσια, κεφάλαια, να εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα για να ανασάνει.

Ειλικρινά όμως, σκεφτείτε, υπάρχει έστω και ένας από εσάς που να του έχει μπολιαστεί η αίσθηση ότι όλες αυτές οι θυσίες πιάνουν τόπο;

Ή έστω θα πιάσουν τόπο;

Ή ακόμη καλύτερα, στο άμεσο μέλλον θα υπάρξει η «ανταπόδοση»;

Τι φταίει για αυτό;

Δε θέλω να κατηγορήσω και να πω a priori ότι όλα αυτά είναι χαμένα.

Θέλω όμως από την άλλη να ρωτήσω κάτι απλό: γιατί, πέραν του Αντώνη Σαμαρά, δε με πείθει σχεδόν κανένας από τους Υπουργούς του, ότι δουλεύουν με σκοπό να πιάσουν τόπο οι θυσίες του Έλληνα Πολίτη;

Θέλω να ρωτήσω γιατί έχω την αίσθηση ότι όλοι τους δουλεύουν χωρίς σύστημα, με τσαπατσουλιά και προχειρότητα η οποία είναι εμφανής παντού! ΜΑ ΠΑΝΤΟΥ!

Στην αποφυγή της γενικολογίας και της εισαγωγικής μπαρουφολογίας μου που δικαιολογημένα κάποιοι μπορεί να μου προσάψετε, θα πιάσω έναν - έναν αυτούς τους «πυλώνες».

- Ανάπτυξη:

Ο κύριος Χατζηδάκης, χρόνια τώρα έχει το προφίλ ενός Έλληνα πολιτικού με Ευρωπαϊκές παραστάσεις.

Σε αυτό συνηγορεί και το χαμηλό προφίλ του, η ήπια έκφραση των απόψεών του και ο μειλίχιος τόνος της φωνής του.

Και πάμε στην ουσία: Όταν ο Αντώνης Σαμαράς άπλωσε το Όραμά του στη ΔΕΘ, για τη Νέα Ελλάδα του 2021, θα περίμενα, με τη λογική του Οργανογράμματος, την ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ, να δω τον κ. Χατζηδάκη να βγαίνει με το σχέδιο υλοποίησης.

Να εμφανιστεί σε κάθε κανάλι και σε κάθε ραδιόφωνο, να αρπάξει την ευκαιρία και να δείξει πώς αυτός μπορεί να το υλοποιήσει.

Να προσπαθήσει να πείσει και τον τελευταίο αδιάφορο Έλληνα πολίτη ότι :

1. Πιστεύει στο Όραμα του Αρχηγού του και Πρωθυπουργού,

2. Έχει στρωθεί στο γραφείο του και έχει έτοιμο το σχέδιο υλοποίησης, με στόχευση στην παραγωγή, την καινοτομία, την τεχνολογία και την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας

3. Έχει ετοιμάσει το χρονοδιάγραμμά του με βάση αυτό που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός: πορεία μέχρι το 2021, για να γίνει (και όχι να ξαναγίνει) η Ελλάδα μία χώρα που θα αναπτύσσεται και θα ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΙ και στην Ανάπτυξη της Ευρώπης.

Δυστυχώς, αντί αυτών των εξαιρετικά απλών κινήσεων, που εφαρμόζονται διαχρονικά και σε κράτη και σε επιχειρήσεις που θέλουν να αναπτυχθούν, είδα μία αόριστη δήλωση για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και μία «και καλά» αγανάκτησή του για τη γραφειοκρατία προκειμένου να ιδρυθεί μία νέα επιχείρηση.

Ααα, και φυσικά τη γνωστή καραμέλα του ΕΣΠΑ και την απίστευτη παπαρολογία γύρω από αυτό, που βέβαια είναι χρηματοδότηση κυρίως από Ευρώπη.

Αφήστε που ήρθε και η κεραμίδα της ΒΙΟΧΑΛΚΟ...

Η οποία αλλάζει έδρα - ευτυχώς δεν μεταφέρει παραγωγικές μονάδες στο εξωτερικό - αλλά επικοινωνιακά ήταν ένα ακόμη (αυτό)-γκολ στην εστία της κυβέρνησης (ειρήσθω εν παρόδω, σιχαίνομαι το Ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά χρησιμοποιώ αυτό το τσιτάτο).

Και σαν να μην έφτανε αυτό, σε μία κίνηση πανικού που δείχνει ακριβώς το πόσο απροετοίμαστο είναι το Υπ. Ανάπτυξης στο σχέδιο Ανάπτυξης που είναι και ο σκοπός ύπαρξής του, βγάζει μία τροπολογία για να αντιμετωπίσει το φευγιό, που όλοι την κρίνουν ως κλαυσίγελο...

4. Έχω γράψει άπειρες φορές εδώ μέσα ότι η Ελλάδα μπορεί να πάει μπροστά, να παρουσιάσει Ανάπτυξη, μέσω της τεχνολογίας και της καινοτομίας.

Και φυσικά δε διεκδικώ καμία πρωτοπόρα σκέψη σε αυτό. Όλες οι σύγχρονες μοντέρνες οικονομίες έτσι δουλεύουν!

Και τα γράφουν αυτά και πολλοί άλλοι συνέλληνες!

Αλλά βέβαια, έπρεπε να έρθει ο Πρόεδρος της Google στην Ελλάδα, για να αρχίσουν όλοι μαζί να μηρυκάζουν αυτά που τους είπε!

Και όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από αυτά που γράφω στην αρχή αυτής της παραγράφου... Ουδέν σχόλιο από εδώ και πέρα!

-Παιδεία:

Είμαι βαθειά πεπεισμένος ότι ο Υπουργός δεν έχει μπολιαστεί με το Όραμα του Αντώνη Σαμαρά για τη νέα Γενιά.

Και εν προκειμένω, ο Αντώνης Σαμαράς δεν ανακάλυψε τον τροχό, αλλά είπε κάτι που είναι αξίωμα: το μεγαλύτερο κεφάλαιο για ένα έθνος είναι η νέα γενιά. Τα παιδιά του. Ο αντίστοιχος Υπουργός, έχω την αίσθηση ότι κάπου τα έχει χάσει.

Ή για την ακρίβεια, προσπαθεί να κάνει ομελέτα, χωρίς να σπάσει αυγά.

Δεν γίνεται δουλειά έτσι...

Και το λέω αυτό για τους εξής απλούς λόγους:

1. Μπαλωματικά γίνονται αλλαγές στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τη μια οι αλλαγές στο σύστημα των εξετάσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Την άλλη, τα προβλήματα των κενών θέσεων των καθηγητών δίνουν την αίσθηση ότι αντιμετωπίζονται πρόχειρα (μα δεν είναι δυνατόν, κάθε μα κάθε Σεπτέμβριο να ξεκινάει η σχολική χρονιά με ελλείψεις! Έχει καταντήσει τόσο αηδία αυτό το πράγμα).

Στα ΑΕΙ πάλι έχουν θεσπιστεί τα περιβόητα «Συμβούλια Διοίκησης» τα οποία είναι απλά, ΑΦΑΝΤΑ!

Δεν ακούγονται, δεν υπάρχουν, δεν συνεδριάζουν, δεν εκφέρουν άποψη, γνώμη, κι ας μας είχαν φλομώσει όλοι οι «ταγοί» ότι όλα τα ΑΕΙ απαρτίζονται από εξέχοντες ακαδημαϊκούς και ανθρώπους της παραγωγής... Πού είναι όλοι αυτοί;

Γιατί φιμώθηκαν;

Μα είναι τόσο απλό: Ο Υπουργός, προτιμά να συνομιλεί μόνο με τους ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ του Πρυτάνεις, οι οποίοι με το τρέχοντα νόμο για τα ΑΕΙ, μάλλον ως διακοσμητικοί θα έπρεπε να είναι, δεδομένου ότι στα συμβούλια διοίκησης ανατίθεται το μανατζάρισμα! Και ναι! Σωστά καταλάβατε! Όλα αυτά τα θέματα που αφορούν τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων, τα οργανογράμματα και όλα τα άλλα που μόνος μου τα ακούω και γελάω...

2. Σε καμία δράση του Υπουργείου δεν υπήρξε ένα Σχέδιο για την νέα Γενιά!

Από κάτω προς τα επάνω.

Από το νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο.

Όπου κοιτάζοντας απλά έναν πεντάχρονο Έλληνα πολίτη θα έπρεπε να χαραχθεί η πορεία του μέχρι να γίνει παραγωγικός σε ένα κράτος που θα έχει ένα σχέδιο Ανάπτυξης.

Να δούμε όλοι μας, σε απλό διάγραμμα , πώς ο μικρός αυτός νέος άνθρωπος, θα ενηλικιώνεται και σε κάθε βήμα του θα είναι δίπλα του η Παιδεία του Κράτους που θα του δίνει τα εφόδια για να μπορέσει να είναι και ολοκληρωμένη προσωπικότητα και υπεύθυνος πολίτης και πατριώτης και κυρίως, παραγωγικός πολίτης.

Για να εξασφαλίσει το μέλλον των παιδιών του!

- Υγεία:

Εδώ πραγματικά έχω χάσει κάθε εικόνα για το τι γίνεται στη Δημόσια υγεία. Για την ακρίβεια έχω μπερδευτεί.

Περάσαμε όλοι μας ως ασφαλισμένοι, μέσα από μία σταδιακή ενοποίηση ταμείων. Υγειών και μη. Και το αποτέλεσμα ήταν, τα υγιή ταμεία να αρρωστήσουν και τα ήδη άρρωστα να συνεχίσουν να είναι άρρωστα...

Ελληνική Σοβιετοποίηση!

Όλα ίσα, προς τα κάτω όμως. Στον πάτο!

Είναι πραγματικά αδιανόητο αυτό που συμβαίνει στον ΕΟΠΥΥ σε καθημερινή βάση όπου ασφαλισμένοι τρέχουν για την κατάθεση δικαιολογητικών τους.

Και είναι αδιανόητη η ταλαιπωρία, και κυρίως, η αργοπορία των πληρωμών στους ασφαλισμένους.

Ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς είχε αστράψει και είχε βροντήξει και είχε απαιτήσει το κεφάλαιο το 2.2 δις που αφορά στην πληρωμή των ιατροφαρμακευτικών δαπανών των ασφαλισμένων να αρχίσει να μοιράζεται στους δικαιούχος του!

Άλλη μία περίπτωση ενός Υπουργού που απλά δεν ακολούθησε τον αρχηγό του και Πρωθυπουργό.

Τα καθημερινά παράπονα των ασφαλισμένων για μη-πληρωμές έχουν γίνει πλέον συνήθεια στο πετσί μας...

Για να μην αρχίσουμε να μιλάμε για το 25ευρω ή το 5ευρω και όλα αυτά τα γλαφυρά. Όπου προσέξτε, δεν κρίνω τις προθέσεις του Υπουργού, αλλά την τσαπατσουλιά στον χειρισμό τέτοιων θεμάτων.

Από το 2004, επί κυβερνήσεων του ανθρώπου που έχασε ΟΛΕΣ τις ευκαιρίες να αλλάξει την Ελλάδα, μόνιμα άκουγα για την εξυγίανση του συστήματος Υγείας και Ασφάλισης. Άκουγα για «τρωκτικά που λυμαίνονται», υπερκοστολογήσεις, σαχλαμάρες λαϊκίστικες, όχι γιατί δεν ίσχυαν ίσως αλλά γιατί κανένας μα κανένας Υπουργός, μαζί με τον νυν, δε βγήκε να μιλήσει με ονοματεπώνυμα.

Οπότε, λογικό είναι ο ασφαλισμένος απλά να καγχάζει, ή να βρίζει συλλήβδην όλους τους πολιτικούς όταν μέσα στη ζέστη, αναμένει στις ουρές των καταστημάτων του ΕΟΠΥΥ , σε χώρους βρώμικους και με ξεχαρβαλωμένα κλιματιστικά, χωρίς καρέκλες, με ύβρεις και εκνευρισμό που φτάνουν στα όρια του περιβόητου «κοινωνικού αυτοματισμού» - κλισέ καραμέλα του ΣΥΡΙΖΑ...

Μήνες τώρα έχουμε βαρεθεί να ακούμε για την υπερσυνταγογράφηση, με απειλητικές κινήσεις και πηχαίους τίτλους σε εφημερίδες και blogs.

Και ουσία; Μηδέν...

-Οικονομία:

Και όταν γράφω για οικονομία, δεν εννοώ την εθνική οικονομία. Αυτήν, καλώς ή κακώς την έχουν αναλάβει οι δανειστές κι εμείς τους ακολουθούμε ασθμαίνοντας.

Εννοώ την καθημερινότητα της οικονομίας.

Εννοώ αυτό που βιώνει ο μέσος πολίτης.

Προς χαράν σας, δε θα αναλωθώ στα γνωστά περί αντοχής κλπ του Έλληνα.

Απλά θα μιλήσω με μία λέξη: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ.

Σε μία από τις ωραίες κουβέντες που είχα με τον φίλο μου τον Κώστα Ροδινό, μου είχε επισημάνει την τεράστια σημασία της Ψυχολογίας του Πολίτη στην οικονομία.

Και δυστυχώς, ο Στουρνάρας με τις κυνικές λογιστικές προσεγγίσεις, μόνο την ψυχολογία δε φτιάχνει.

Το παγερό του ύφος, το μια ζωή κλισέ του «Θα δούμε...» η ΑΥΤΟΜΑΤΗ άρνησή του σε πράγματα που βγάζουν μάτια, όπως η μείωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης ή η φορολόγηση των ΙΧ θαρρείς και είναι τροχοδρομούμενα αεροσκάφη πολεμικής αεροπορίας και ένα σωρό άλλα πράγματα, δημιουργούν απευθείας αυτόματη αντίδραση και στον πολίτη.

Δεν έχει όρεξη ο άλλος για τίποτε. Και φυσικά έχει ξεκινήσει και δεν πληρώνει!

Σε ένα πιο χαμηλό επίπεδο, το απόλυτο μπάχαλο στις καθημερινές συναλλαγές του πολίτη με το κράτος, οι διαρκείς παρατάσεις λόγω έλλειψης οργάνωσης του TAXIS και τα ήξεις αφήξεις σε θέματα όπως αυτό του ΦΠΑ εστίασης (όχι όρθιοι, όχι καθιστοί, όχι ιπτάμενοι στα εστιατόρια) κουρελιάζει κι άλλον την Ψυχολογία. Τελείως! Και γεννά σε όλους μας ένα πολύ απλό ερώτημα «εδώ δεν υπάρχει σωστό σχέδιο για την καθημερινότητα, θα υπάρχει άραγε σωστό σχέδιο για τα επόμενα χρόνια;

Εδώ τροπολογίες έρχονται και φεύγουν γιατί ακριβώς αυτοί που τις γράφουν είναι αδαείς ή αστείοι ή ακόμη και πονηροί! Θα βρούμε άκρη με το Όραμα του Αντώνη Σαμαρά;»...

Μία στιγμή μου έμεινε χαραγμένη στο μυαλό μου: όταν ο κ. Στουρνάρας ήταν καλεσμένος στην εκπομπή του Χατζηνικολάου, τη Δευτέρα που μας πέρασε, ο παρουσιαστής του έκανε μία ερώτηση (που την είχα θέσει εγώ μέσω του twitter): ποιο είναι το Σχέδιο για την Ανάπτυξη; Πώς το οραματίζεται; Τι συγκεκριμένες δράσεις έχει σχεδιάσει;

Η απάντησή του ήταν αποστομωτική: «εγώ και ο κ. Χατζηδάκης είμαστε φίλοι και καθημερινά συνεργαζόμαστε για αυτό με τη βοήθεια και των think tank(s)

που έχουμε οργανώσει. Σε λίγο καιρό θα το δημοσιοποιήσουμε...».

Ομολογώ ότι ήταν μία ΤΡΑΓΙΚΗ απάντηση!

Γιατί μου είναι αδιανόητο να μην έχουν ΗΔΗ ετοιμάσει ΠΟΛΛΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ανάλογα με την έκβαση όλων των λογιστικών κινήσεων που γίνονται μέχρι τώρα!

Αλλά ειλικρινά, ποιος Έλληνας πολίτης περιμένει να έχει Όραμα και Σχέδιο ο λογιστής Στουρνάρας ή ο μειλίχιος Χατζηδάκης;

Σε έναν απίστευτο συγγραφικό οίστρο θα μπορούσα να γράφω επί ώρες...

Και να γίνω δηκτικός, λαϊκιστής, ή χαμηλού επιπέδου...

Και να γίνω καταγγελτικός, αυτός που ξέρει μόνο να δείχνει...

Και είναι πολλά αυτά που θέλω να δείξω...

Και είναι ακόμη πιο πολλά τα συναισθήματα του μάταιου που με κυριεύουν όμως...

Δεν είναι δυνατόν να πορευτούμε στην Ελλάδα που θέλει ο Αντώνης Σαμαράς, στην Ελλάδα του 2021 έτσι. 

Δεν τραβάει η ομάδα!

Και κυρίως τα αποτελέσματα δε θα έρθουν επειδή 5-6 δουλεύουν στο Μαξίμου νυχθημερόν.

Τι πιο τρανή απόδειξη, ότι δεν υπάρχει καμμία απόδειξη, από κανέναν Υπουργό, ότι δουλεύουν με βάση το Όραμα του Αντώνη Σαμαρά.

Δε με πείθει κανένας τους!

Και όντας κλασσικός καχύποπτος Έλληνας, είμαι πεπεισμένος ότι κοιτάζουν μόνον τη δική τους πολιτική επιβίωση.

Και το κάνουν σχεδόν απροκάλυπτα μπροστά μας!

Όταν φτάνουν στο σημείο να αποδέχονται κάποιοι να γίνουν Υπουργοί ενώ έχουν δηλώσει ευθαρσώς ότι δε διάβασαν το Μνημόνιο, και το ψήφισαν!

Τόσο μας απαξιώνουν! Και τόσο πολύ μας κοροϊδεύουν.

Δεν ξέρω πώς έχει σκοπό να πορευτεί ο Αντώνης Σαμαράς από εδώ και πέρα.

Δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του!

Μπορώ όμως να φανταστώ ότι η μοναξιά που βιώνει τον τελευταίο χρόνο, είναι πολύ πιο οδυνηρή από την μοναξιά εκείνων των πέτρινων χρόνων του.

Εύχομαι να βγω τελείως λανθασμένος στην σκέψη μου που καθημερινά μου λέει «ένας κούκος, άντε 5-6 ακόμη, δε φέρνουν την Άνοιξη»...

Νεύτων