Η μπάλα στην κερκίδα!

Το «φλέγον» ζήτημα που κυριαρχεί τελευταία, αυτό δηλαδή με την λίστα της Λαγκάρντ, δεν με πολυαπασχολεί.

Εδώ και δεκαετίες, όλοι οι «φραγκάτοι» βγάζουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, νόμιμα ή παράνομα, και αυτό είναι μια ακόμη νεοελληνική πραγματικότητα, γνωστή στους πάντες, η οποία δεν παλεύεται.

Θυμάμαι κάποτε, πριν από 15 περίπου χρόνια, που είχα επισκεφτεί την Γενεύη.

Εκεί λοιπόν, δίπλα στην πανέμορφη λίμνη, βρίσκονται δεκάδες τράπεζες, κυρίως private, πολλές εκ των οποίων δεν είναι παρά ένα διακριτικό πολυτελές γραφείο σε κάποιο παραλίμνιο κλασικό κτίριο.

Αν δεν ήταν οι χρυσοποίκιλτες πινακίδες και ταμπέλες, ούτε καν θα το πρόσεχα.

Ε λοιπόν, μου είχε κάνει εντύπωση ο αριθμός των ατόμων, που περιφερόμενοι γύρω από την λίμνη (και τις τράπεζες), μιλούσαν … ελληνικά, κουβαλώντας χαρτοφύλακες και τσαντάκια.

Και δεν μιλάω για χλιδάτες παρουσίες, αλλά για απλούς καθημερινούς ανθρώπους, αρκετοί εκ των οποίων λαϊκές φάτσες.

Νοέμβριος μήνας ήταν. Για αυτό και μάλλον δεν ήταν τουρίστες, που ήθελαν να χαρούν τα αξιοθέατα!

Τώρα λοιπόν που η περιβόητη λίστα, την οποία είχαν χάσει(!) κοτζάμ υπουργοί, δημοσιεύτηκε, άρχισαν τα κλάματα.

Απ το πρωί ακούω τον Τράγκα να μιλάει για στοχοποίηση, για πολιτική δίωξη, και για συνομωσίες εναντίον του.

Επειδή είναι ένας πετυχημένος ρεπόρτερ, εκδότης, και επιχειρηματίας, που δίνει δουλειά σε εκατοντάδες άτομα, συμβάλλοντας κι αυτός στην ανάπτυξη της χώρας.

Και επειδή, είναι αντιμνημονιακός, που δεν διστάζει να τα βάζει με το γερμανικό θηρίο, και με αυτό της τρόικας.

Και αντί λέει, να του δώσουν βραβείο, κάποιοι σκοτεινοί κύκλοι απλά τον … δίνουν.

Βορά στο πόπολο, που θέλει αίμα.

Τι καταλαβαίνω εγώ απ όλα αυτά;

Πως η λίστα, αν είναι ακριβής, απλά βγάζει στη φόρα πολλούς «λαμόγιους», που πρώτα κοιτάνε την τσέπη τους και μετά την Ελλάδα, και κυρίως αποκαλύπτει τις πραγματικές διαθέσεις κάποιων φανατικών αντιμνημονιακών δραχμολάγνων, που αφού εξασφάλισαν τον μπερντέ τους, θέλουν τώρα να καεί το (ελληνικό) σύμπαν, για να έρθουν μετά με τα σκληρά τους ευρώ, και να μας αγοράσουν κοψοχρονιά.

Για αυτό οι καθημερινοί θρήνοι, οι κλάψες, και ο ανελέητος πόλεμος εναντίον του Σαμαρά.

Όλα είναι ένα θέατρο.

Για να φύγει η μπάλα στην κερκίδα…..

Strange Attractor