Με αφορμή τις συζητήσεις για απολύσεις, εφεδρείες, και αξιολογήσεις στο δημόσιο, αξίζει να διαβαστεί το παρακάτω άρθρο, που απεικονίζει (εκ των έσω) το "επίπεδο" των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα μας.
Διαβάζω
με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα κατά καιρούς διάφορα άρθρα που αναρτώνται στο
Antinews σε σχέση με του δημοσίους υπαλλήλους, και ειλικρινά κάνω χάζι με τα
άφθονα σχόλια που συνήθως ακολουθούν.
Μην
τυχόν και ακουστεί κάτι αρνητικό για τους δημοσίους υπαλλήλους. Αμέσως ξυπνάει
το πατριωτικό κάποιων, και προσπαθούν να κάνουν το άσπρο μαύρο, λες και δεν
ζούμε όλοι στην Ελλάδα, ή δεν ξέρουμε τι γίνεται.
Και
δεν μιλάω μόνο για τις μίζες, και τα φακελάκια. Μιλάω για ζητήματα (που έχουν
τεθεί) περί ευσυνειδησίας, φιλότιμου, ανατροφής, κτλ.
Έχω
το προνόμιο να προΐσταμαι σε ένα τμήμα μιας αμιγούς δημόσιας υπηρεσίας (όχι
ΔΕΚΟ).
Στο
τμήμα αυτό υπηρετούν 46 υπάλληλοι, οι 25 εκ των οποίων πτυχιούχοι ΑΕΙ, και ΤΕΙ,
αρκετοί και με μεταπτυχιακά. Οι υπόλοιποι είναι απόφοιτοι λυκείου.
Από
τους πτυχιούχους, οι 10 προσλήφθηκαν μετά το 2000, και μέσω ΑΣΕΠ.
Υπάρχουν
και πτυχιούχοι που προσλήφθηκαν επί εποχής ΑΣΕΠ, χωρίς όμως να περάσουν ούτε απ
έξω. Τα πως και το γιατί, θα χρειάζονταν ειδική ανάλυση. Πάντως υπάρχουν τρόποι
παράκαμψης του ΑΣΕΠ, αν κάποιος είναι κομματικά δικτυωμένος, και έχει όρεξη, να
το ψάξει.
Που
θέλω να καταλήξω;
Ότι
αν είχα την ευχέρεια, αν ήμουν ιδιώτης και αφεντικό σε κάποια ιδιωτική
επιχείρηση, θα είχα απολύσει σε χρόνο ρεκόρ τους 20 τουλάχιστον από τους
46, για λόγους υπαλληλικής ανεπάρκειας.
Και
από αυτούς τους 20, οι 15 θα ήταν πτυχιούχοι.
Και
από αυτούς τους 15, οι 10 θα ήταν προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ.
Εν
ολίγοις, και για να μην το κουράζω, ούτε τα πτυχία, ούτε τα διάφορα τυπικά
προσόντα, ούτε το τουπέ, παίζουν ρόλο στην υπαλληλική επάρκεια και στην
προσφορά.
Άλλα
είναι αυτά που μετράνε ουσιαστικά.
Η
τυπική μόρφωση απλά προσφέρει περισσότερα όπλα σε κάποιον φύσει τεμπελχανά, να
διεκδικεί τα δικαιώματά του με ζήλο, την ίδια ώρα που αποποιείται οποιασδήποτε
υποχρέωσης.
Να τα
βράσω τα πτυχία, και τη κατάρτιση, αν ο νους κάποιου είναι στο φευγιό, στην
κοπάνα, και αν τα εφόδια που έχει τα χρησιμοποιεί μόνο για να λουφάρει, και
ποτέ υπέρ της υπηρεσίας. Και πιστέψτε με, είναι πολλοί αυτοί που περιγράφω,
Και
αν αυτό συνδυαστεί με την αδυναμία τιμωρίας του οποιουδήποτε, ή με τον
κομματισμό, και την πολιτική προστασία, που κυριαρχούν, εύκολα καταλήγουμε στο
συμπέρασμα ότι το δημόσιό μας είναι γενικώς για τα μπάζα, και αν λειτουργεί,
αυτό οφείλεται σε μια μικρή μειοψηφία, φιλότιμων υπαλλήλων, που το κρατάει στα
πόδια του. Όλα τα άλλα είναι λόγια να λέγαμε.
Ο
Προϊστάμενος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου