Την επανεμφάνιση τους έχουν κάνει στο διαδίκτυο τα chain mails που αναφέρονται στον περιβόητο κώδικα Codex Alimentarius, ένα θέμα που δεν το εντάσεις και με ελαφριά την καρδιά στις θεωρίες συνομωσίας.
Με την επιστήμη της γενετικής να καλπάζει με γοργούς ρυθμούς και τις ανάγκες του παγκόσμιου πληθυσμού να τραφεί, πολλές από τις απορίες γύρω από το Codex Alimentarius φαντάζουν λογικές. Αλλά ας εξηγήσουμε στους μη μυημένους τι συμβαίνει.
Πλέον, μπορεί να κατατεθεί ως... πατέντα από μια εταιρεία συγκεκριμένη ποικιλία κάποιου φυτού. Αυτό σημαίνει πως τον σπόρο για την συγκεκριμένη ποικιλία μπορεί να τον εμπορεύεται μόνο η συγκεκριμένη εταιρεία. Αν και αυτό έχει μια λογική βάση σε περιπτώσεις υβριδίων και γενετικά τροποποιημένων τροφίμων, ως προς την ανάγκη προστασίας της επένδυσης σε έρευνα της εν λόγω εταιρείας, ενέχονται κάποιοι σοβαροί κίνδυνοι.
Πρώτον, τι γίνεται στις περιπτώσεις που κατοχυρώνονται ευρέως διαδεδομένες ποικιλίες φυτών? Στη φωτό πιο πάνω βλέπουμε ότι πρόκειται για "πατάτες Νάξου". Η επιγραφή "απαγορεύεται η φύτευση" μπορεί να αναφέρεται σε κάποια αγορανομική διάταξη, μπορεί όμως και να σημαίνει πως υπάρχει από πίσω μια εταιρεία που έχει πατεντάρει την εν λόγω ποικιλία! Μάλιστα, υποστηρίζεται πως τα δικαιώματα για τις πατάτες Νάξου τις έχουν... Ολλανδοί. Άρα, αν στη Νάξο θέλουνε να φυτεύσουνε τις πατάτες τους... πρέπει να αγοράσουν σπόρο από την Χάυντι! Και, άντε, αυτό απλά θυμίζει τις κλασικές πρακτικές των πολυεθνικών για καρτελοποίηση των αγορών, δεν είναι τα Νεφελίμ ή οι Δρακονιανοί, απλά νεοφιλελεύθερες εταιρίες με χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια, μετόχους, που όσο βρίσκουν πάτημα για κέρδος, τόσο σπρώχνουν.
Το δεύτερο ερώτημα όμως αρχίζει και αγγίζει περίεργες χορδές. Έχουνε καταγγελθεί περιστατικά αγροτών στις ΗΠΑ οι οποίοι υπέστησαν σοβαρή οικονομική ζημιά μετά από μηνύσεις εταιρειών, όπως η Mosanto, γιατί βρέθηκαν προϊόντα στα χωράφια τους με γενετικό αποτύπωμα πατενταρισμένων από τις εταιρείες ποικιλιών, χωρίς να έχουνε αγοραστεί οι σπόροι από αυτές. Έστω ξεφεύγουμε από την πιθανότητα μαφιόζικων πρακτικών, όπου εταιρείες φυτεύουν κρυφά σπόρους τους σε καλλιέργειες για να εκβιάζουν μετά αγρότες, ως παρατραβηγμένο σενάριο. Ο αέρας? Τα ζώα? Τοπικοί ανταγωνιστές ή απατημένες σύζυγοι? Υπάρχουν πάμπολλοι τρόποι να καταλήξει κάποιος "απαγορευμένος" σπόρος στο χωράφι σου. Οπότε, μιλάμε πλέον για μεγάλες επισφάλειες στις αγροτικές επιχειρήσεις, εάν δεν χρησιμοποιούν εγκεκριμένους σπόρους, ανοίγοντας πολλά σενάρια και πιθανές πρακτικές που μόνο τον ανταγωνισμό δεν προωθούν.
Και περνάμε στον τρίτο, και πιο... παρανοϊκό, φόβο. Τι γίνεται εάν περάσουμε από την στυγνή χειραγώγηση της εμπορικής εκμετάλλευσης των αγροτικών προϊόντων, στην καθολική απαγόρευση της ιδιωτικής και για προσωπική χρήση καλλιέργειας? Γιατί, τι είναι μια θεωρία συνομωσίας χωρίς λίγο Big Brother μέσα της? Πλήρης έλεγχος των διατροφικών μας συνηθειών και των καναλιών διάθεσης τροφίμων. Θα συλλαμβάνονται οι γιαγιάδες στο χωριό για τον μπακτσέ, αντί για τον εγγονό με την "γλαστρούλα". Όμορφα πράγματα.
Εντάξει, μπορεί να ακούγονται υπερβολικά τα παραπάνω, αλλά αν το δεις με ψυχραιμία και από καθαρά οικονομική σκοπιά, πολλές από τις αιτιάσεις πάνω στο θέμα έχουνε λογική. Σε μια απορυθμισμένη παγκόσμια οικονομία, όπου ο καπιταλισμός έχει εκφυλιστεί στην τουρμπίσια εκδοχή του (τουρμποκαπιταλισμός, καζινοκαπιταλισμός, νεοφιλελευθερισμός, όπως θέλετε πείτε το) και οι εταιρείες λύνουν και δένουν στα παρηκμασμένα πολιτικά συστήματα της Δυτικής εκδοχής της Δημοκρατίας, δεν είναι καθόλου παράλογος ο φόβος να γίνει προσπάθεια ελέγχου της βιομηχανίας τροφίμων, ακόμα και σε αυτό το βαθμό. Ίσως η δίωξη της ιδιωτικής καλλιέργειας προϋποθέτει ακόμα πιο σκληρές καταστάσεις και πιθανώς να είμαστε πολύ μακριά ακόμα (λίγο Οργουελικό ακούγεται ακόμα), ίσως η αγροτική βιομηχανία ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες να αυτορυθμιστεί προς όφελος των καταναλωτών, αλλά όχι των μικροκαλλιεργητών, ίσως, στην τελική, δεν καταλάβουμε και κάποια διαφορά.
Προσωπικά, είμαι ενάντια στην πανικόβλητη συνομωσιολογία και στις παράλογες αντιδράσεις περί παγκόσμιων επικυρίαρχων. Σιγά το νέο. Απ' αρχής της καταγεγραμμένης ιστορίας γίνονται αυτά, αλλά συνεχίζουμε να επιβιώνουμε και να εξελισσόμαστε, και ως κοινωνία και ως άτομα. Ακριβώς σε αυτή τη βάση, θεωρώ ότι δεν θα ήταν άσχημα να έχουμε τα αυτιά μας ανοικτά και τα ραντάρ μας ενεργοποιημένα πάνω στο θέμα. Δε θα πήγαινα τόσο μακριά όσο να προτείνω μαζικό μποϋκοτάρισμα αλυσίδων super market, αλλά για καλό και για κακό, αν δε μας συμφέρει τόσο πολύ οικονομικά, ας μην τα πολυπροτιμάμε τα τρόφιμα αυτού του είδους. Ποτέ δεν ξέρεις...
TopGunZ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου