Η χώρα ζει μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της των
τελευταίων 60 χρόνων, με την οικονομία, αλλά και τον κοινωνικό ιστό να
καταρρέουν καθημερινά.
Και μέσα σε αυτό το σκηνικό γενικευμένης εξαθλίωσης, αλλά
και αντιπαλότητας, όπου η μια κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα τα βάζει με την
άλλη, με τους ανέργους να κοιτάνε
αποσβολωμένοι, έρχεται και ο πολύς Σόιμπλε, εν είδει άλλου Πάγκαλου, και
ρίχνει λάδι στην φωτιά, κατηγορώντας τις ελίτ της χώρας για την κατάντια μας.
Αφήνοντας απ΄έξω (προφανώς) τον «κυρίαρχο» και πάντα αθώο
λαό.
Ναι, αλλά είναι έτσι;
Που μας έριξαν στο βάθος του υπονόμου, να ψάχνουμε σχοινί
για να σκαρφαλώσουμε προς το φως;
Όπως το καταλαβαίνω εγώ, ελίτ είναι η πολιτική μας τάξη,
οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι τράπεζες, οι δικαστικοί, οι συνδικαλιστές, τα
παντοδύναμα ΜΜΕ, οι διάφορες επαγγελματικές συντεχνίες, και κάποιες άλλες
προνομιούχες ομάδες, που κάνουν κουμάντο εδώ και χρόνια.
Αυτές μάλλον εννοεί και ο Σόιμπλε, εκτός κι’ αν κάνω
λάθος, και μιλάει για Μασόνους, Εβραίους, Ελ, Ροδοσταυρίτες και Ναϊτες ιππότες,
κλπ.
Μάλλον όμως δεν κάνω λάθος, οπότε οι ελίτ που
αναφέρει είναι αυτές που περιγράφω
παραπάνω, και που ρίχνοντας τις το βάρος της εθνικής μας αποτυχίας απενοχοποιούμαστε
απαξάπαντες, αισθανόμενοι ένα είδος δικαίωσης, διότι όπως πάντα, κάποιοι άλλοι
φταίνε, και ποτέ ο σοφός λαός…
Ο σοφός λαός όμως που όχι μόνο ανέχτηκε τις συγκεκριμένες
ελίτ, όχι μόνο τις εξέθρεψε, αλλά τις χειροκροτούσε μανιωδώς όλα αυτά τα χρόνια,
ελπίζοντας στα ψίχουλα που θα έπεφταν από το μεγάλο τους φαγοπότι.
Ένας λαός που έβλεπε τις μίζες να πέφτουν χιαστί, κι
αυτός επευφημούσε…
Διότι, που ήταν ο λαός όταν όλο αυτό το προηγούμενο
(μεγάλο) διάστημα, βλέποντας τον ξαφνικό
πλουτισμό των πάσης φύσης πολιτικάντηδων, και το πελατειακό κράτος που αυτοί
συντηρούσαν προκειμένου να ψηφίζονται, και άρα να τρώνε, αυτός καταναλώνονταν
σε ξυλοδαρμούς και συγκρούσεις έξω από τα διάφορα εκλογικά κέντρα, και μέσα στα
πράσινα και μπλε καφενεία, κραυγάζοντας άναρθρα συνθήματα υπέρ του ενός ή του
άλλου «σωτήρα»;
Που ήταν ο λαός όταν έβλεπε τους «επιχειρηματίες» σε
αγαστή συνεργασία με το κράτος να εφορμούν στα δημόσια ταμεία, για να κάνουν
μπουλκουμέ;
Μήπως τους ενθάρρυνε, προκειμένου να γλείψει κι αυτός
κανένα κοκαλάκι από τα «μεγάλα έργα», τις φαντεζί Ολυμπιάδες, κλπ;
Να μιλήσω για τις τράπεζες;
Μήπως μόνες τους έκαναν παιχνίδι;
Ο Μήτσος και η Σούλα δεν συμμετείχαν στο απέραντο όργιο
δανεισμού που οδήγησε στη μεγάλη φούσκα του χρέους;
Ποιος πήγαινε διακοπές στο Μπαλί, και ποιος οδηγούσε όλα
αυτά τα τερατώδη τζιπ; Φτάσαμε σε σημείο πριν από 3-4 χρόνια, η Πόρσε να
πουλάει τα περισσότερα Καγιέν (ανά κεφαλή) στην Ελλάδα. Είχε γίνει μάλιστα και
μια ειδική τελετή επ’ αυτού, την οποία τα ΜΜΕ απέκρυψαν επιμελώς.
Να μιλήσω για τους δικαστικούς;
Ο κόσμος το είχε βούκινο και αυτοί (και εμείς) κρυφό
καμάρι…
Ο ψηλός εκείνος «λειτουργός» με την μεζούρα και τις
Ρωσίδες, ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου.
Να πούμε για τα ΜΜΕ; Μα ποιος τα συντηρούσε;
Ποιος τα έκανε παντοδύναμα;
Ποιος ενθάρρυνε, μέσω της τηλεθέασης και της
αναγνωσιμότητας την περίφημη διαπλοκή των εργολάβων, των εκδοτών, των
καναλαρχών, κ.ά με το κράτος;
Ποιος; Ο Φούφουτος;
Και οι
συνδικαλιστές; Χα! Εδώ γελάμε.
Διότι από πού πηγάζει η όποια ισχύς τους, αν όχι από τον
«εργαζόμενο λαό» που εκπροσωπούν; Και του οποίου χαϊδεύουν τα αφτιά, πείθοντάς
τον είναι «Θεός», ότι «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και άλλα φαιδρά, με
αποτέλεσμα να πνιγεί εδώ και χρόνια η οποιαδήποτε ορθολογική επιχειρηματική και
αναπτυξιακή πρωτοβουλία στην χώρα μας;
Εν ολίγοις, όσο και αν δεν μας αρέσει, η ουσία είναι ότι
ναι, φταίνε οι ελίτ, τις οποίες όμως εμείς όλοι ενθαρρύναμε, καλλιεργήσαμε, και
συντηρήσαμε.
Διότι στην ουσία οι ελίτ είμαστε εμείς, ή έστω είναι τα
δικά μας παιδιά, που γεννήσαμε και που αναθρέψαμε, μέχρι που μεγάλωσαν,
αγρίεψαν, έγιναν ανεξέλεγκτα, και μας
ελέγχουν πλήρως, οδηγώντας μας στο … άσυλο ανιάτων.
Με αποτέλεσμα, αυτό που κυκλοφόρησε σήμερα, ότι με βάση τα
στοιχεία της Διεθνούς Διαφάνειας, η Ελλάδα έχει επίπεδο διαφθοράς ίσο με αυτό
του …. Τζιμπουτί!
Ναι καλά διαβάσατε.
Για αυτό καλά είναι να κοιταζόμαστε που και που στον
καθρέφτη, και να ανασκουμπωθούμε όλοι μαζί, μπας και μπορέσουμε να σώσουμε
κάτι.
Αλλιώς, πέρα από τις μάχες στους δρόμους μεταξύ ακραίων
και εξτρεμιστικών στοιχείων, πέρα από την γενικευμένη εγκληματικότητα, πέρα από
την επικράτηση «μαύρων (ναζιστών) καβαλάρηδων», προβλέπω να στήνονται και
γκιλοτίνες στις πλατείες, με κεφάλια να πέφτουν στα καλάθια…
Κεφάλια αθώων και μη…
Και από κάτω να χειροκροτούν κάποιοι, με την έωλη
δικαιολογία, αυτήν που ακούγονταν και επί εποχής τρομοκρατίας στην γαλλική
επανάσταση: «Σας εκτελούμε, διότι εσείς τρώγατε, όταν εμείς πεινούσαμε….».
Strange
Attractor
Ορθώς διετυπώθη η θέσις ότι ο "χειροκροτητής" Λαός από συνταγματικά "κυρίαρχος" μετετράπη σε έρμαιο διαπλεκομένων συμφερόντων των φατριών/συντεχνιών/κλικών που ουσιαστικά κυβερνούν την Χώρα. Σαφέστατα και ο "κυρίαρχος" -πάντοτε θεωρητικά- Λαός μετετράπη εκ βαρειάς αμελείας ίσως και δε και ενδεχομένου δόλου σε καρπαζοεισπράκτορα χειροκροτητή. Άλλωστε ο Μέγας Ισοκράτης είχε φθεχθεί κάποτε πως: "Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν"
ΑπάντησηΔιαγραφή(μτφρ: το ήθος όλης της πολιτείας είναι το ίδιο με αυτό αυτών που την κυβερνούν. Όμως καλό θα ήτο μέσω του άρθρου να αναδειχθούν και οι διαχρονικές ευθύνες του Κράτους και της οργανωμένης Πολιτείας ευρύτερα, που συντέλεσε κι αυτό στη γιγάντωση αυτού του εγκλήματος. Ενδεικτικά: Που ήταν το κράτος όταν τα πιστωτικά ιδρύματα μοίραζαν αφειδώς διακοποδάνεια, εορτοδάνεια και τσαρλατοδάνεια σε πολίτες -ενώ γνώριζαν εξ' αρχής- που αντικειμενικά δεν είχαν την δυνατότητα αποπληρωμής; Που βρισκόνταν το Κράτος όταν οι αρχισυνδικαλ-η-σταράδες τραμπούκιζαν την οιαδήποτε αντίθετη άποψη και ετσιθελικά κατέβαζαν ρολά σε όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες και Ιδρύματα και θησαύριζαν πουλώντας "επανάσταση"; Που βρισκόταν η οργανωμένη Πολιτεία όταν καναλικοί ταγοί τύπου Μπόμπολα (mega κλπ.)όταν γίνονταν απευθείας αναθέσεις δημοσίων έργων χωρίς καν προκηρύξεις διαγωνισμών και δημοπρασίες ("Χρυσή εποχή" Λαλιώτη και μετέπειτα Σουφλιά);Μπορώ εύκολα να αναφέρω και άλλα -δεκάδες- παραδείγματα παντελούς απουσίας της οργανωμένης Πολιτείας-Κράτους έτσι ώστε συνελόντι ειπείν να καταλήξω στο εξής: Σαφέστατα και υπάρχει συνευθύνη του "κυρίαρχου", "δύσμοιρου", "μονίμως εξαπατηθέντα" ή όπως αλλιώς θέλετε να χαρακτηρίσετε το Λαό για τη σημερινή έκλυση ηθών και οικονομική δυσπραγία, ΑΛΛΑ υπάρχει και μια τεράστια Ευθύνη, η οποία συμπτύσσεται στις εξής λέξεις: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΕΛΛΕΙΨΙΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ.
ΑΝ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΕ,ΠΑΡΑΦΡΑΖΩ ΕΝΑ ΙΝΔΙΚΟ ΡΗΤΟ:ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφή