Έχει πλάκα η ζωή, δεν λέω…

Είχα κάποτε έναν φίλο, που είχε ένα από τα μεγαλύτερα δισκάδικα στη Θεσσαλονίκη.

Σε κάποια συζήτηση, πριν από χρόνια, μου είχε αναφέρει πως τα cd των παπαροκάδων πουλούσαν σαν τρελά!

«Δηλαδή πόσο καλά πουλάνε»; τον ρώτησα.

«Περισσότερο και από αυτά του Νταλάρα, που είναι η σταθερή αναφορά… περισσότερο κι από αυτά του Ρουβά, που όταν βγάζει καινούργιο δίσκο, γίνεται πανζουρλισμός»!

 

«Ο Μότσαρτ, η Μαρία Κάλας, ο Χατζιδάκης, ο Παύλος Παυλίδης, πόσα πουλάνε σε σχέση με αυτούς»; ρώτησα απορημένος.

Ο φίλος μου απλά γέλασε… «Είσαι νυχτωμένος» μου είπε. «Αν περίμενα από αυτούς, θα το είχα κλείσει προ πολλού.».

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στον κινηματογράφο, όπου το «Αν» του Παπακαλιάτη σπάει ρεκόρ εισπράξεων…

Αλλά και στη τηλεόραση, όπου κυριαρχεί ο Σουλεϊμάν και η Τατιάνα!

Δεν πάει να παίζει το πιο τέλειο ντοκιμαντέρ στο διπλανό κανάλι;

Ο κόσμος εκεί… στα σκουπίδια.

Για να μην αναφερθώ και στα βιβλία.

Είμαστε που είμαστε από τους τελευταίους στην παγκόσμια κατάταξη, όσον αφορά ανάγνωση βιβλίων, έρχονται και τα διάφορα «Ο Ιούδας Φιλούσε Υπέροχα» και δένει το γλυκό της αμορφωσιάς μας.

Είμαστε απαίδευτοι, πώς να το κάνουμε;

Και για αυτό, δεν χρειάζεται να απορούμε για το πώς και το γιατί έχουμε την πολιτική τάξη που έχουμε.

Για το πώς καταφέρνει η Χρυσή Αυγή, ο Καμένος, και άλλα διάφορα φρούτα να έχουν ρόλο και λόγο στα πολιτικά μας πράγματα.

Για το πώς εκλέγουμε στην Βουλή Χαϊκάληδες, Ανατολάκηδες, Κουντουράδες, και αστυνόμους Θεοχάρηδες…

Μια αναγωγή να κάνουμε από τα πολιτιστικά μας γούστα, στο δημοκρατικό μας δικαίωμα του εκλέγειν, και αμέσως καταρρίπτεται το ιδανικό της δημοκρατίας.

Η μάζα είναι για τα μπάζα. Έτσι απλά.

Και βέβαια, για να μην είμαι εντελώς αφοριστικός, το ίδιο συμβαίνει παντού.

Και στην πολυπληθή δημοκρατική Αμερική, στα ραδιόφωνα της κυριαρχεί το τίποτα, όπως και στην τηλεόραση της.

Εκεί μάλιστα, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, αφού όπως προκύπτει κατά καιρούς, ένα 25% περίπου δεν γνωρίζουν καν ποιος είναι ο πρόεδρός τους!!!!!

Εδώ τουλάχιστον, μπορεί να ακούμε Βανδή και να βλέπουμε Μενεγάκη και Ματσούκα, αλλά όλοι ξέρουμε ποιος μας κυβερνά, για να τον βρίζουμε, και να του  φορτώνουμε τις ευθύνες για το γενικό μας χάλι.

Ξεχνώντας πάντα ποιος εκλέγει όλους αυτούς που κυβερνάνε.

Έτσι, το βράδυ το καίμε στα σκυλάδικα ακούγοντας Οικονομόπουλο, και την άλλη μέρα το πρωί βρίζουμε αναφανδόν το άτιμο το σύστημα που μας πατάει σαν χταπόδια…

Έβλεπα χθές στις ειδήσεις, ένα ρεπορτάζ για αυτή την βλακεία που ψηφίστηκε, και βάσει της οποίας αν κάποιος δεν πάρει απόδειξη, δεν χρειάζεται να πληρώσει.

Λες και έπρεπε να ψηφιστεί ειδικός νόμος, για αυτό το αυτονόητο.

Εν πάση περιπτώσει, μου έκανε εντύπωση η αντίδραση κάποιων εμπόρων, ένας εκ των οποίων δήλωσε με νεοελληνικό τσαμπουκά, ότι αν του τύχει ένας τέτοιος (που θα απαιτήσει απόδειξη δηλαδή) «δεν θα φύγει όρθιος από το μαγαζί…»!

Φαντάζομαι πως ο ίδιος αυτός ο μαγαζάτορας, θα βρίζει από το πρωί μέχρι το βράδυ τους άτιμους τους πολιτικούς, την τρόικα, και την κακή μας μοίρα, για τα κεσάτια που έχει λόγω λιτότητας.

Όμως, αν του ζητήσεις απόδειξη….  δεν θα φύγεις όρθιος από το κατάστημά του!

Και κλείνοντας αυτό το παραλήρημα που με έπιασε πρωί πρωί, δεν μπορώ παρά να απορήσω με το εξής:

Είσαι λέει ένας πρώτης γενιάς αυτοδημιούργητος μεγαλοεπιχειρηματίας, ο οποίος μαζί με τα αδέλφια σου, καταφέρατε μέσα σε 30-40 χρόνια να γίνετε μια από τις πιο πλούσιες οικογένειες της Ευρώπης, να διοικείτε επιχειρηματικούς ομίλους αξίας δισεκατομμυρίων, να συναγελάζεστε με τους ισχυρούς του πλανήτη, να σπουδάζετε τα παιδιά σας στην Ελβετία, κλπ κλπ.

Και στο φινάλε, ένα από τα βλαστάρια σας, από αυτά με τις πανάκριβες σπουδές Καλών Τεχνών, και Ιστορίας της Τέχνης, κλπ να ερωτεύεται και να μένει έγκυος από έναν ερωτύλο ημιαγράμματο λαϊκό "τραγουδιστή", που προέκυψε ίνδαλμα μέσα από ένα πρόσφατο ρεάλιτυ σόου !!!!

Τρελαίνεσαι ή δεν τρελαίνεσαι;

Μάλιστα η συγκεκριμένη περίπτωση μού ’φερε στο μυαλό εκείνη του Μπαρμπά Γιάννη, που μέχρι να κλείσει τα μάτια του δεν είχε συγχωρέσει το πώς η μονάκριβη κόρη του τα είχε με έναν «θεατρίνο»… ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν και καμιά δεκαριά κλάσεις πάνω από τον «κομήτη» που ψώνισε την αδαή debutante κληρονόμο…

Έχει πλάκα η ζωή, δεν λέω.

Strange Attractor