Το αναισθητικό του Σύριζα.

Aπορώ πως δεν αντιλαμβάνονται στον ΣΥΡΙΖΑ ότι η ανάδειξη της λίστας Λαγκάρντ σε κορυφαίο θέμα κουτσομπολιού όπως και η αντίδραση στον καθαρισμό των αχουριών που λέγονται Πανεπιστήμια ή κτίρια «πολιτισμού» προσφέρουν υπηρεσίες μόνο στην κυβέρνηση. Γιατί αυτό που πραγματικά πονάει τον κόσμο σήμερα είναι τα χαράτσια και οι περικοπές που κατέφθασαν.

Όταν όμως η λίστα, τα αχούρια και οι τεκέδες είναι το πρώτο θέμα, τα χαράτσια και η φτώχια περνάει σε δεύτερη θέση. 
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι δεν είμαστε σοβαρή χώρα.

Γιατί αν είμαστε δεν θα είχε γίνει ούτε από τις κυβερνήσεις, ούτε από την αντιπολίτευση και κατ΄ επέκταση ούτε από τα μέσα ενημέρωσης «σαπουνόπερα» η λίστα Λαγκάρντ και μάλιστα με «επεισόδια θρίλερ» που  κρατάνε ήδη δύο χρόνια. 
Εάν όλοι οι πολιτικοί είχαν την απαιτούμενη σοβαρότητα θα απέκρυπταν εξ αρχής, από τους πάντες, τη λίστα.

Θα ενεργούσαν ως κυβέρνηση και ως Βουλή το αργότερο μέσα σε μία εβδομάδα. Και μόνο τότε θα έπρεπε να ανακοινώσουν, μια και έξω, ονόματα και αποφάσεις, για κάθε περίπτωση, μαζί με χρονοδιάγραμμα ενεργειών.
Έτσι αφενός δεν θα είχαμε φθάσει ποτέ στην δεύτερη λίστα και αφετέρου θα αποφεύγαμε το σημερινό κουτσομπολιό που δυστυχώς ενισχύει με τις παρεμβάσεις του και με την αντιπαράθεσή του με τις ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και μιας και τα μέσα ενημέρωσης δεν θα είχαν να «παίζουν» τα «επεισόδια» θα έριχναν ακόμη περισσότερο βάρος σε ό,τι κυρίως απασχολεί τους πολίτες. Δηλαδή στα φορολογικά, στις περικοπές, στα χαράτσια, στα λουκέτα και στην ανεργία.  
Σε επίπεδο δε πολιτικής αντιπαράθεσης επίκεντρο θα ήταν η κριτική στην κυβέρνηση και μόνο στην κυβέρνηση εφόσον δεν προχωρούσε με ταχύτητα τις πιθανές καταδίκες των παράνομων καταθετών, τον εντοπισμό του πιθανού ξεπλύματος χρήματος και το ξεκαθάρισμα του επιχειρηματικού αλλά και πολιτικού σκηνικού της χώρας.
Γιατί αυτό που πονάει τον καθένα μας είναι πότε και πως θα συλληφθεί η φοροδιαφυγή και οι κατ΄ επάγγελμα φοροδιαφεύγοντες ώστε να αποκατασταθεί φορολογική δικαιοσύνη. 
Συνεπώς οι πολίτες δεν πρόκειται να αναισθητοποιηθούν βλέποντας τα επεισόδια της «σαπουνόπερας».  
Το ίδιο και με το σήριαλ με τα αχούρια-Πανεπιστήμια της χώρας.
Γιατί και εδώ, αν είμαστε σοβαρή χώρα και όχι τριτοκοσμική σοσιαλιστική για γέλια και για κλάματα, δεν υπήρχε περίπτωση να επιτρέπαμε να μετατραπούν τα Πανεπιστήμια σε αχούρια και σε «οχυρά πόλης»...
Από την στιγμή όμως που τα κρατικά εκπαιδευτικά ιδρύματα μετατρέπονται από ελεύθεροι χώροι διακίνησης πνευματικών ιδεών σε χώρους διακίνησης ναρκωτικών, λαθρομεταναστών και ειδών λιανεμπορίου ούτε η κάθαρση του κ. Δένδια έχει (τελικά) τόσο μεγάλη αξία ούτε και η πολιτική αντίσταση του ΣΥΡΙΖΑ. 
Άλλωστε και οι έφηβοι των 15-17 ετών που επιτέθηκαν στον Δήμαρχο κ. Γ. Καμίνη έχουν (εκτός από το ακαταλόγιστο) την δικαιολογημένη, ίσως, άποψη ότι αφού μεγάλωσαν με την «πνευματική ιδέα» ότι άσυλο στην Ελλάδα σημαίνει πως τα κτίρια πολιτισμού και τα Πανεπιστήμια μπορούν να είναι και τεκέδες και υπνωτήρια αστέγων και χώροι συγκέντρωσης κάθε «αντάρτη» η δίωξη της αστυνομίας είναι «φασισμός».
Αυτήν την εικόνα είχαν οι συγκεκριμένοι έφηβοι των 15-17 εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον. Από τότε πήγαιναν στο Δημοτικό. 

Γιατί λοιπόν μας το χαλάτε τώρα κύριε Δήμαρχε; 
Όταν μάλιστα η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας καλύπτει πολιτικά τους Πανεπιστημιακούς στάβλους και τους τεκέδες που λέγονται κτίρια πολιτισμού δεν έχει καμία αξία η οποιαδήποτε παρέμβαση. 
Γιατί δυστυχώς για την μοίρα του τόπου η παρέμβαση με σκοπό την αποκατάσταση των χώρων αυτών θα είναι συνδεδεμένη μόνο με κάθε συγκεκριμένη κυβέρνηση. 
Μετά τις εκλογές όμως, αν αλλάξει η κυβέρνηση, οι λαθρομετανάστες θα επιστρέψουν στα Πανεπιστημιακά έδρανα... αφού και οι πρυτάνεις δεν τολμούν και δεν θα τολμούν να αντισταθούν. Και τότε θα πρέπει να πάρει αποφάσεις η άλλη κυβέρνηση... μιας και δεν υπάρχει πολιτεία με κανόνες.
Ποια σημασία έχει λοιπόν η «αντίσταση» του ΣΥΡΙΖΑ στις παρεμβάσεις του κ. Δένδια στα κρατικά κτίρια και στα Πανεπιστήμια-αχούρια; 
Να μας τραβήξει την προσοχή από τα προβλήματά μας που έχουν να κάνουν με την τσέπη μας και να μας διασκεδάσει με το ατυχές επιχείρημα ότι τα ρόπαλα, τις μάσκες και τα άλλα σκουπίδια τα έχουμε και στο σπίτι μας; 
Μέγα λάθος. 
Γιατί μπορεί να έχουν ρόπαλα στα σπίτια τους, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το Πανεπιστήμιο δεν είναι σπίτι κανενός. 
Ανήκει στον λαό που το πληρώνει και δεν έχει δικαίωμα κανένας να το κάνει χωματερή. 
Πολύ περισσότερο τα πολιτικά κόμματα και οι φανατικοί τους.

Όλοι οι φανατικοί οπαδοί και όχι μόνο οι αριστεροί.

Του Γιώργου Κράλογλου

Capital.gr