Εδώ Στρατούλης: Έγινα… λούτσα!

Στην αρχαιότητα, ήταν συνηθισμένο θέαμα οι βασιλείς, οι άρχοντες και οι λοιποί μεγαλόσχημοι να μεταφέρονται στους ώμους σκλάβων, επάνω σε πολυτελή φορεία, ή ακόμη και επάνω  σε ασπίδες (βλ. Αστερίξ).

 

Στη συνέχεια της ανθρώπινης ιστορίας, οι εκάστοτε κυβερνώντες, αλλά και οι απλοί πλούσιοι διέθεταν δούλους για να τους κάνουν αέρα, να τους βάζουν τα σταφύλια στο στόμα, να τους διασκεδάζουν, και γενικά να τους υπηρετούν στα πάντα.

Λένε μάλιστα πως πολλοί πασάδες επί οθωμανικής αυτοκρατορίας είχαν καταντήσει τόσο πλαδαροί και παχύσαρκοι από την ακινησία, που χρειάζονταν ειδικοί δούλοι για να τους πάνε από τον ένα σοφά στον άλλον…

Χώρια που ακόμη και για το τσιμπούκι τους είχαν τα λεγόμενα τσιμπούκ τσογλάνια για να τους το ανάβουν, αλλά και για να το κρατάνε αναμμένο.

Όλα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν…

Σήμερα, μπορεί οι διάφοροι μεγιστάνες του πλούτου να έχουν υπαλλήλους για τα θελήματα, αλλά σίγουρα όχι οι πολιτικοί μας ταγοί, οι οποίοι εμφυσούνται από τα δημοκρατικά ιδεώδη, σύμφωνα με τα οποία όλοι είμαστε ίσοι κλπ…

Ειδικά οι αριστεροί τέτοιοι!

Όλοι;

Όχι!

Δυο τρεις συγκεκριμένοι αριστεροί ιδεολόγοι αντιστέκονται.

Και δεν μιλάω για κανέναν αλήστου μνήμης Τσουσέσκου, ή τον άλλο τον ομορφάντρα της Βόρειας Κορέας…

Μιλάω για δικούς μας (γιαλαντζί) αριστερούς, που μόλις έγιναν αξιωματική αντιπολίτευση, άρχισαν τις σαχλαμάρες και τα νεοπλουτίστικα κόμπλεξ.

Π.χ. ο πολύς αριστερός σύντροφος Στρατούλης, που ζήλωσε την δόξα του αρχηγού του, και έτσι δεν μπορεί κι αυτός να κάνει βήμα όταν ψιχαλίζει, χωρίς τον προσωπικό του βαστάζο να του κρατά την ομπρέλα, μη τυχόν και χαλάσει η πλούσια κώμη του.

Έτσι, όπως διαβάζω στο Πρώτο Θέμα, όταν την περασμένη Κυριακή ο λαϊκός αυτός αγωνιστής Στρατούλης επισκέφτηκε το σύγχρονο «πολυτεχνείο», δηλαδή το αμαξοστάσιο Σεπολίων, προκειμένου να συμπαρασταθεί στον δίκαιο αγώνα των υπαλλήλων του μετρό ενάντια στο φαύλο κράτος που μας ξεζουμίζει, έτυχε να βρέχει!

Ναι, είχε παλιόκαιρο την ώρα που ο σύντροφος ήθελε να κάνει δηλώσεις…

Πλην όμως δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας, αφού εκτός από αστυνομική φρουρά, ο εν λόγω εθνοπατέρας και φίλος του λαού διαθέτει και κάμποσους παρακεντέδες οι οποίοι σπεύδουν πρόθυμα να παίξουν το ρόλο του «τσουτσεκίου»!

Έτσι, αμέσως βρέθηκε εθελοντής, που με συνοπτικές διαδικασίες ανέλαβε το κρίσιμο έργο της προστασίας του ριζοσπάστη βουλευτή από τις απειλητικές και αντιλαϊκές στάλες της βροχής.

Κι αυτός, απελευθερωμένος πλέον από τα δεσμά του άστατου καιρού, προχώρησε ελεύθερα σε πύρινες δηλώσεις συμπαράστασης στους απεργούς αγωνιστές!

Ποια βροχή και ποια θεομηνία;

Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στον λαό, και στους εκπροσώπους του, όταν ο αγώνας είναι δίκαιος.

Άλλωστε, λακέδες πάντα θα υπάρχουν για να κρατάνε μια ομπρέλα….

Τι στο διάλο;

Και που ξέρεις;

Μόλις ο Σύριζας γίνει κυβέρνηση, μπορεί ο συγκεκριμένος βαλές να διοριστεί και στο δημόσιο… με καλό μισθό, με γραφείο και σφραγίδες, και με κρατικές πλέον ομπρέλες….

Venceremos λοιπόν companeros …  και hasta na pane γενικώς!

Strange Attractor