Φτάνει πια! Κάντε επιτέλους στη μπάντα!

Από το 2010 το προσπαθούν.

Με πιέσεις σε βουλευτές, υπουργούς, Πρωθυπουργούς.

Με τροπολογίες που καταφέρνουν να φτάσουν στη  Βουλή, μέσα σε άσχετα νομοσχέδια, ευτυχώς την τελευταία στιγμή αποσυρόμενες.   

Στα άπειρα κατεστημένα που διαφεντεύουν την Ελλάδα μας, υπάρχει και το περιβόητο καθηγητικό κατεστημένο.

Αυτό το κατεστημένο, που οι διάφοροι εκπρόσωποί του έχουν καταφέρει τόσο καλά να δώσουν τη χειρότερη εικόνα του προς την κοινωνία, ώστε να είναι πλήρως απαξιωμένοι από αυτήν.

Σε σημείο που έχοντας μισθούς πιο χαμηλούς από τους περιβόητους «νερουλάδες» της Βουλής, δεν αντιδρά κανένας για αυτόν τον ξεφτιλισμό τους, όταν από την άλλη μεριά όλοι μας φωνάζαμε για την απαξίωση των μισθών των ενστόλων και των δικαστικών...

Δυστυχώς όμως, μάλλον έχει δίκιο η κοινωνία.

Και εξηγούμαι… 

Πρόσφατα, ανακινήθηκε το θέμα αύξησης της ηλικίας συνταξιοδότησης των πανεπιστημιακών.

Από τα 67 να πάει στα 70.

Ακούγεται συνεχώς ότι πιέζουν, ότι βάζουν βουλευτές να κάνουν ερωτήσεις προς τον αρμόδιο Υπουργό Παιδείας, ότι κινούνται παρασκηνιακώς για αυτό το θέμα.

Για ποιο λόγο όμως;

Ο απλός πολίτης θα πίστευε ότι οι κινήσεις αυτές γίνονται για να μην αυξηθεί η ηλικία συνταξιοδότησής τους.

Πάμε λίγο να ξαναδιαβάσουμε την πρώτη παράγραφο.

Ωραία;

Έχουμε και λέμε λοιπόν.   

Μόνο για αυτόν το λόγο  δεν υφίστανται αυτές οι πιέσεις.

Το αντίθετο.

Το καθηγητικό κατεστημένο, με μπροστάρηδες μεγαλογιατρούς και νομικούς, έχει σκυλιάσει για να αυξηθεί κατά τρία χρόνια η ηλικία που θα βγαίνουν τα μέλη του  στη σύνταξη.

ΝΑΙ!  Αυτό  που  διαβάσατε!

Είναι τόσα πολλά τα προνόμια που μπορεί να έχει κάποιος ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, και το σημειώνω αυτό, ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, όντας ένας σεβάσμιος 70χρονος καθηγητής πανεπιστημίου.

Άρα γιατί να θέλει να φύγει;

Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω...

Ίσως κάποιοι υποψιασμένοι αναγνώστες να καταλαβαίνουν τι εννοώ.

Βλέποντάς τους καθηγηταράδες να αερολογούν με εκείνο το ύφος της κατοχής του αλάθητου σε κάθε έκφανση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, κατάλοιπο από τότε που πατούσαν στις αίθουσες διδασκαλίας, μου έρχονται διάφορες εικόνες, από αυτούς τους 70 παρά κάτι που αγωνιούν να μη βγουν στη σύνταξη.

Εικόνες γεμάτες από μεγαλογιατρούς ή διακεκριμένους νομικούς καθηγητές που έχουν έτοιμη πελατεία, ή που ετοιμάζουν την πελατεία για τους απογόνους τους. Εικόνες με διευθυντές κλινικών που έχουν από κάτω τους όλους τους υπόλοιπους και βασιλεύουν  μέσα στην αυτοϊκανοποίηση του αλάθητού τους.

Εικόνες με 70 παρά κάτι καθηγητές που εξακολουθούν να θέλουν να διαφεντεύουν σε σχολές, εκφέροντας άποψη για τον μέλλον αυτών των σχολών όταν οι ίδιοι δεν πατάνε στις αίθουσες διδασκαλίας, και στέλνουν «βοηθούς» στα μαθήματα, επειδή είτε βαριούνται, είτε έχουν ήδη καπαρώσει κάποια διοικητική θέση στο δημόσιο.

Πόσοι από αυτούς τους δεινόσαυρους δεν έχουν πάρει χρόνια τώρα, θέσεις σε διοικητικά συμβούλια οργανισμών, νοσοκομείων, επιτροπών, θέσεις σε γραμματείες υπουργείων και άλλα πόστα, θέλοντας να «προσφέρουν» τη «γνώση» τους στο κοινό; Τη γνώση τους, που κατάφερε να φτάσει την Ελλάδα μας σε αυτό το σημείο που όλοι γνωρίζουμε, και που όλοι ζούμε…

Όλοι αυτοί, αυτής της γενιάς που κατέστρεψε την Πατρίδα μας, ακόμη είναι ζωντανοί, και όχι μόνο…  και λυσσομανούν να προσφέρουν ξανά και ξανά «τις υπηρεσίες» τους, όχι φυσικά για την Πατρίδα, αλλά γιατί κινούνται από μία απίστευτη ιδιοτέλεια...

Σε κάθε επιστημονική περιοχή υπάρχουν τα «ηχηρά» ονόματα, τα οποία διαχρονικά ανακυκλώνονται και φυσικά καρπώνονται ό,τι είναι δυνατόν.

Και με το παραπάνω μάλιστα.

Διαμορφώνουν ερευνητικές πολιτικές με βάση τα δικά τους επιστημονικά πεδία, θεμελιώνουν και διοικούν «πόλους» και «κέντρα καινοτομίας», χωρίς να τους ζητά κανένας έναν απολογισμό.

Μετέχουν σε πάμπολλες επιτροπές «χάραξης στρατηγικής» και κανένας δεν τους σιχτιρίζει που ΤΙΠΟΤΑ ουσιαστικό δεν έχει γίνει σε αυτή τη χώρα, σε σχέση πάντοτε με τα «επιστημονικά πεδία» για τα οποία εκφέρουν λόγο. 

Δεν ξέρω, αλλά ειλικρινά  λυπάμαι για αυτή την κατάντια τους.

Λυπάμαι που όντας ο μοναδικός κλάδος δημοσίων υπαλλήλων (κρατικών λειτουργών, εντάξει, μην τους απαξιώσω κι άλλο) που φωνάζει για να αυξηθεί η ηλικία συνταξιοδότησής τους δείχνει τόσο απροκάλυπτα και κυνικά το αληθινό του πρόσωπο. Λυπάμαι που ακούω από τα χείλη τους μπούρδες του στυλ «εμείς θέλουμε να βοηθήσουμε με την εμπειρία μας, θέλουμε να προσφέρουμε μένοντας κι άλλο στο πανεπιστήμιο» όταν ΑΝ τυχόν τους πει ο Υπουργός, εντάξει ρε παιδιά, καθίστε μέχρι τα 70 σας να δουλεύετε αλλά δε θα πάρετε  καμία διοικητική θέση πουθενά, παρά μόνο θα διδάσκετε, θα φύγουν σαν κυνηγημένοι!

Αν έχουν τα κότσια, ας πούνε οι ίδιοι ότι θέλουν να συνεχίσουν μέχρι τα 70 τους, πιστοί στη διδασκαλία, χωρίς να έχουν ΚΑΜΙΑ διοικητική θέση ΠΟΥΘΕΝΑ (κράτος και Πανεπιστήμιο), και τότε θα τους βγάλω το καπέλο!

Να κάτσουν στο Πανεπιστήμιο γα να γίνουν εκείνοι οι σεβάσμιοι καθηγητές που μπαίνουν στην αίθουσα τηρώντας όλες τις υποχρεώσεις τους, για να μεταδώσουν τη Γνώση τους στους φοιτητές και στους νεώτερους, όπως γίνεται σε όλον τον κόσμο, αλλά μέχρι εκεί!

Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι δεν έχουν αυτά τα κότσια.

Γιατί απλά θα τους  λείπει η εξουσία.

Και 70χρονος καθηγητής χωρίς εξουσία δεν έχει νόημα να είσαι...  έτσι δεν είναι κ.κ. καθηγηταί;

Είναι στιγμές που τους λυπάμαι όλους αυτούς.

Γιατί βλέπουν ότι η εξουσία και η ηδονή της τελειώνουν.

Αλλά πιο πολύ λυπάμαι και συμπάσχω με εκείνα τα νέα παιδιά με τα φρέσκα μυαλά και τις μοντέρνες γνώσεις και ιδέες, που όντες εκλεγμένοι, αναμένουν εδώ και τρία χρόνια το διορισμό τους.

Που αν γίνει αυτό που θέλουν οι δεινόσαυροι των πανεπιστημίων, θα τους πάρει άλλα τρία χρόνια να περιμένουν τον διορισμό τους, σε ένα κράτος που θέλει να τηρήσει πιστά το 1:5 ή 1:10 στους διορισμούς.  

Ας τελειώνουμε κανονικά  λοιπόν με αυτούς που χρόνια τώρα έβαλαν το χεράκι τους στην αποδόμηση της Πατρίδας μας.

Ανήκουν εξάλλου στη γνωστή και μη εξαιρετέα γενιά της Μεταπολίτευσης, που τόσα χρόνια φαίνεται ότι δεν χόρτασε!

Θα έπρεπε να ντρέπονται για αυτό που ζητούν.

Ίσως και να ντρέπονται τελικά, για αυτό και δε βγαίνουν να το ζητήσουν ευθαρσώς, επίσημα, ενυπόγραφα, με ονόματα, ΟΛΟΙ μαζί, νέοι και δεινόσαυροι!

Αλλά κινούνται υπογείως, στα σκοτάδια και στους κομματικούς διαδρόμους.

Οι μασκαράδες…

Φτάνει πια με αυτή τη γενιά!

Ας κάνει επιτέλους στη  μπάντα! 

Νεύτων