Περί Βούτση…

Ή αλλιώς: «Δεν μας χ….ς  ρε συ Βούτση»;

Αυτή η ιστορία με τις φαιδρές δηλώσεις του ομορφάντρα και «αντάρτη» Βούτση περί οπλοφορίας,  αναδεικνύει μια εγγενή ψυχοπαθολογία της κοινωνίας μας, που ανάγεται στο (όχι και πολύ μακρινό) παρελθόν.

Και που έχει να κάνει με το πώς ο μέσος Έλληνας βλέπει την αστυνομία.

Μια αστυνομία, που σίγουρα έχει λερωμένη τη φωλιά της, αλλά που σήμερα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ήταν παλαιότερα.

Οι εμμονές όμως παραμένουν, και είναι πλέον ποτισμένες μέσα στο «μεδούλι» του Έλληνα, και δη του «αριστερού».

Το αριστερός σε εισαγωγικά, διότι ο πραγματικός αριστερός (βλ. ΚΚΕ) είμαι σίγουρος πως αντιλαμβάνεται πλήρως τον απαραίτητο ρόλο των σωμάτων ασφαλείας σε μια σύγχρονη χώρα.

Δυστυχώς, η ελληνική αστυνομία (παλιά χωροφυλακή, κλπ) δεν έχει άμεμπτο παρελθόν.

Ανέκαθεν ασχολούνταν με την πολιτική καταστολή, την καταδίωξη των (αριστερών και δημοκρατικών) φρονημάτων, και στην ουσία ήταν πάντα το μακρύ χέρι της κάθε δεξιάς, ακροδεξιάς, συντηρητικής,  (ακόμη και κατοχικής ή χουντικής) κυβέρνησης.

Αυτή είναι η αλήθεια, και μια απλή ανάγνωση της νεοελληνικής ιστορίας την επιβεβαιώνει σε οποιονδήποτε (καλοπροαίρετο) εξ ημών.

Η απουσία σοβαρής εγκληματικότητας στη χώρα μας, βοηθούσε την αστυνομία να έχει άφθονο χρόνο για να ασχολείται με τα πολιτικά, και να αποκτήσει έτσι έναν ρόλο ιδιαίτερα απεχθή για τον μέσο Έλληνα, που δεν ήταν ούτε δεξιός, ούτε φιλοκυβερνητικός, και κάθε άλλο παρά χουντικός.

Τα πράγματα όμως άλλαξαν προ πολλού.

Ειδικά μετά το 1981, και την κυριαρχία του Πασόκ, η αστυνομία δεν είναι αυτή που ήταν στο παρελθόν.

Να μη ξεχνάμε πως ένα από τα μεγάλα «επιτεύγματα» του Ανδρέα ήταν και το να μην φοβάται πλέον ο πολίτης τον αστυφύλακα.

Και δεν αναφέρομαι στον παραβατικό πολίτη, ή τον κακοποιό, αλλά τον απλό πολίτη, που επί δεκαετίες ολόκληρες ζούσε υπό τον τρόμο του παπά, του δάσκαλου, και του χωροφύλακα (ειδικά στα χωριά και στις κωμοπόλεις).

Το πασοκικό «ξεδόντιασμα» όμως της αστυνομίας, επέφερε και την αναπόφευκτη ισοπέδωσή της (όπως την επέφερε και σε πολλούς άλλους τομείς της κοινωνίας).

Ουδέν καλόν, δηλαδή, αμιγές κακού (ποιητική αδεία).

Έτσι, η αστυνομία βρέθηκε ξαφνικά με έναν νέο ρόλο, στον οποίο δεν είχε συνηθίσει, στελεχωμένη από νέους ανθρώπους που τόσο ηλικιακά όσο και από πλευράς (πολιτικής) καταγωγής δεν είχαν καμία σχέση με το ιστορικό παρελθόν της «ένδοξης» χωροφυλακής.

Εν ολίγοις, η αστυνομία βρέθηκε χαμένη στο διάστημα μεταξύ δυο κόσμων.

Του παλιού, της ανεξέλεγκτης και με τις ευλογίες του κράτους πολιτικής καταστολής, και του νέου, της «πλέριας» δημοκρατίας, και της νέας πρωτόγνωρης εγκληματικότητας (ειδικά μετά το 1991).

Ακόμη θυμάμαι την έντονη έκπληξη των παραδοσιακών δεξιών, όταν στις πρώτες διαδηλώσεις μετά το 1981, η αστυνομία (ΜΑΤ) συνέχισε να αντιμετωπίζει  τις ταραχές όπως και πιο πριν.

Θυμάμαι τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων για το «πασοκικό ξύλο», και για τον Αρκουδέα!

Οι εποχές άλλαξαν, οι ιδεολογίες ξέφτισαν, η αστυνομία στελεχώθηκε από διάφορων πολιτικών προελεύσεων άτομα, και το μόνο που έμεινε ίδιο ήταν οι διαδηλώσεις, οι ταραχές, και τα επεισόδια κάθε λίγο και λιγάκι.

Και εκεί είναι που η ΕΛ.ΑΣ θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να είναι από τις πιο έμπειρες στον κόσμο (όπως και οι πιλότοι των μαχητικών μας).

Διότι είμαι σίγουρος, πως αν κάποιος Αμερικανός αστυνομικός δέχονταν βροχή από μολότοφ, τα πιστόλια θα είχαν πάρει φωτιά, και τα πτώματα των «μπαχαλάκηδων» θα κάλυπταν την άσφαλτο των αμερικανικών δρόμων.

Οι δικοί μας όμως αντιμετωπίζουν με ψυχραιμία τις μολότοφ, και άλλα χειρότερα, σε καθημερινή βάση.

Εκεί που η αστυνομία μας όμως υστερεί, είναι στην αντιμετώπιση της νέας (ξενόφερτης) εγκληματικότητας.

Αυτής που θέλει τις ληστείες ακόμη και περιπτέρων να γίνονται με καλάσνικοφ.

Αυτής που θέλει 20χρονα παιδιά της ΔΙΑΣ να δολοφονούνται εν ψυχρώ από αδίστακτους Γεωργιανούς, και άλλους σαλεμένους.

Και ενώ  η αστυνομία κάνει φιλότιμες (έστω και ανεπαρκείς) προσπάθειες να προσαρμοστεί στην νέα κατάσταση, και να αποκτήσει αμερικανικού τύπου επαγγελματισμό απέναντι στο έγκλημα, έρχονται οι παλιές συνήθειες, αποτυπωμένες στο (αριστερό) DNA μας, και σαμποτάρουν την προσπάθεια.

Με αποτέλεσμα βουλευτές και κόμματα να μιλούν για την ανάγκη αφοπλισμού των αστυνομικών!!!!

Την ώρα που το έγκλημα φουντώνει καθημερινά.

Είμαστε δηλαδή που είμαστε η Ντίσνειλαντ του εγκλήματος και της ανομίας, να αφοπλίσουμε και την αστυνομία....

Λες και αν το κάνουμε, την άλλη κιόλας μέρα οι διάφοροι κακοποιοί θα γίνουν αρνάκια.

Λες και αν κάποιοι καλασνικοφόροι επιτεθούν σε αστυνομικούς, αυτοί θα πρέπει να αντιδράσουν μοιράζοντας φιλιά και λουλούδια.

Και ποιοι τα λένε αυτά;

Κάποιοι που δεν δικαιούνται δια να ομιλούν, καθώς έχουν χεσμένη την φωλιά τους.

Το να κατηγορείς ανέξοδα τους αστυνομικούς ως «μπάτσους» είναι εύκολο.

Το να καταφέρεις να ελέγξεις την ίδια σου την οικογένεια, και να βάλεις τάξη στο ίδιο σου το σπίτι είναι δύσκολο.

Και εκεί σε θέλω, ειδικά αν θέλεις να συγκαταλέγεσαι στους «σωτήρες» που αύριο κιόλας μπορεί να κυβερνήσουν (μπρρρ…..).

Εν ολίγοις και για να μη το κουράζουμε, η σύγχρονη ζούγκλα στην οποία έχει μετατραπεί η κοινωνία μας ΑΠΑΙΤΕΙ την ύπαρξη ισχυρής και ένοπλης αστυνομίας, και μάλιστα με περισσότερες εξουσίες.

Τελεία και παύλα.

Η οπλοφορία απαγορεύεται μεν για τους πολίτες, αλλά μόνο για τους νομοταγείς. Οι κακοποιοί, οι ληστές, οι μπράβοι, ούτως ή άλλως οπλοφορούν. Παράνομα.

Και ο μόνος τρόπος αντιμετώπισής τους είναι η αστυνομία.

Είτε αρέσει αυτό σε κάτι μαϊμού αριστερούς, είτε όχι.

Και να θυμίσω ότι είχαμε και έχουμε σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά καθεστώτα άφθονα στον κόσμο.

Υπήρξε κανένα από αυτά, όπου η αστυνομία να ήταν αφοπλισμένη;

Μη τρελαθούμε.

Το αντίθετο συνέβαινε.

Και τέλος, να ρωτήσω όλους αυτούς τους συμπατριώτες μου που συντάχθηκαν με τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, και συνεχίζουν να τον στηρίζουν δημοσκοπικά, πηγαίνοντάς τον από το 3-4% στο 20-30%: Γνωρίζουν ότι υπάρχουν συνιστώσες του που στο καταστατικό τους πρόγραμμα θέλουν τον αφοπλισμό της αστυνομίας;

Συμφωνούν με τον Βούτση;

Αν όχι, τότε καλά θα κάνουν να το μάθουν πριν τις επόμενες εκλογές.

Αν ναι, τότε η Ελλάδα μας είναι καταδικασμένη.

Βοήθειά μας….

Άρτσι, Βούτση, και λουλάς!

Strange Attractor