Συριζαίοι φιλοναζί;

Όταν μάθαμε ότι κατεβαίνει παράταξη της Χρυσής Αυγής στις εκλογές των ταξιτζήδων, το ρίξαμε στην πλάκα.

Θα μουντζώνουν και θα λένε ότι είναι αρχαιοελληνικός χαιρετισμός, θα βάζουν στο φουλ το καλοριφέρ για να φωνάζουν οι επιβάτες «αμάν, φούρνος γίναμε εδώ μέσα», όταν περνάνε έξω από εκκλησία θα κάνουν αγκυλωτό σταυρό και άλλα χωρατά, που δεν εμπόδισαν τη Χ.Α. να πάρει το αναπάντεχο 14%.

Κι εδώ δεν μιλάμε για ψήφο δημοσκοπική, αλλά για σοβαρή διείσδυση σε έναν κλάδο παραδοσιακό, με επαγγελματίες που λειτουργούν και ως διαμορφωτές κοινής γνώμης.

 Ασπάστηκε ξαφνικά τον ναζισμό ένας στους εφτά ιδιοκτήτες ταξί;

Ασπάστηκε τον ναζισμό το 14,5% του ελληνικού λαού, όπως λέει η χθεσινή δημοσκόπηση της Pulse στο «Ποντίκι»;

Η Χ.Α. στεγάζει πλέον μεγάλο μέρος των ναζιστών, των φασιστών, των χουνταίων και των άλλων ζόμπι που ενδημούν στην Ελλάδα, όλοι αυτοί μαζί όμως δεν φτάνουν με τίποτα το 14,5%.

Άρα, πόθεν έσχε το διψήφιο ο Μιχαλολιάκος;

 

Οι χρυσαυγίτες κερδίζουν ψήφους από όλο το πολιτικό φάσμα.

Κερδίζουν σταθερά και το 5% όσων ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνιο, από το 27%, περίπου το 1,3% πάει σούμπιτο στις αγκάλες του Κασιδιάρη.

Πρόκειται πιθανότατα για ανθρώπους που μέσα στην αναμπουμπούλα ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ για να σπάσει κεφάλια κι επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ, ευτυχώς, δεν τα έσπασε, τώρα πάνε στους ειδικούς, που μαζί με τα κεφάλια του κατεστημένου σπάνε και τα κεφάλια των μεταναστών.

Η Χρυσή Αυγή έχει γίνει μόδα, φαίνεται άλλωστε και από τους ποπ τραγουδιστές και δημοσιογράφους που σπεύδουν να την υιοθετήσουν.

Εκείνο όμως που κυρίως την θρέφει είναι το μίσος που γεννάει η φτώχεια, το μίσος για ένα πολιτικό σύστημα που δεν εγγυάται ούτε τα στοιχειώδη.

Η Χ.Α. είναι σαν το χταπόδι, όσο τη χτυπάς, απλώνει.

Τώρα που κυριαρχεί η συζήτηση για το αντιρατσιστικό, τώρα εμφανίζει τα υψηλότερα ποσοστά της.

Θεριεύει τώρα που το σύστημα μοιάζει να συσπειρώνεται, για να εξοντώσει τα καημένα τα παιδιά, τα οποία, φευ, διαβιούν στα υπόγειά του, είναι οι φύλακές του.

Η Χ.Α. δεν πρόκειται να ξεφουσκώσει με το συνταγματικό τόξο, όσα βέλη κι αν της ρίξει.

Όταν ακούει ο άλλος συνταγματικό τόξο, το μυαλό του πάει αμέσως σε αυτούς που τον κυβερνούν και τον κάνουν να υποφέρει.

Αν δεν ανατραπεί η κυβέρνηση, αν δεν ανατραπεί η πολιτική της καταστροφής, αν δεν βρεθούν πολιτικές δυνάμεις ικανές να πείσουν ότι δεν είναι όλοι ίδιοι, οι ναζιστές θα μοιάζουν οσονούπω με το ανθρωπάκι της Μισελέν.

Ο Παναγιώταρος μοιάζει ήδη.

Αν μια μέρα μπεις στο ταξί και, αντί για την Μαντουμπάλα, ακούσεις τη Λιλί Μαρλέν, να ξέρεις, φίλε μου, ότι τα πράγματα θα έχουν πάρει πολύ άσχημη τροπή.

Γιώργος Ανανδρανιστάκης (Αυγή)

The Insider