Σκόρπιες σκέψεις… περί ΕΡΤ.

Το λέω εδώ και καιρό.

Ο άνθρωπος δεν παίζεται.

Είναι ο Μέσι της πολιτικής.

Και παίζει και σε ξερό γήπεδο, με χιλιάδες ντεσαβαντάζ.

Με εχθρική διαιτησία.

Αλλά μαγεύει.

Αντιπάλους και συμπαίκτες μαζί.

Έτσι, χθες βράδυ, την έκανε την μαγική του ενέργεια, για μια ακόμη φορά.

Έκανε τη τρίπλα του, κι έστειλε αδιάβαστους μερικούς μερικούς, που με αφορμή το πισωγύρισμα της διεφθαρμένης Gazprom, ήταν έτοιμοι να τον κρεμάσουν ανάποδα.

Την έκανε κλείνοντας το μαγαζάκι της ΕΡΤ, το οποίο αφού αναδιοργανωθεί, και αφού συμμαζευτεί, θα ξανανοίξει το φθινόπωρο, υπό νέα διεύθυνση.

Με μια νέα μορφή, ανάλογη των εποχών που ζούμε.

Χωρίς το νεκρό της βάρος.

Χωρίς σαβούρα.

Με κομμένο (για κάποιους) τον μπουλκουμέ.

Και κυρίως, χωρίς το ατελείωτο κηφηναριό που όλοι πληρώνουμε θέλουμε δεν θέλουμε.

Ναι, όλοι θέλουμε να υπάρχει δημόσια τηλεόραση.

Εξάλλου υπάρχει παντού. Σε όλα τα κράτη της οικουμένης.

Αλλά πουθενά δεν έχει το χάλι της ΕΡΤ (εκτός ίσως από καμιά… Σομαλία).

Ένας γιγάντιος υπερτροφικός και ανεξέλεγκτος οργανισμός, ένας Λεβιάθαν, όπου αν πιστέψουμε κάποιες αναφορές, κανένας δεν ήξερε ποτέ πόσοι, πότε, και αν εργάζονται εκεί.

Ναι αλλά πληρώνονται.

Και μάλιστα πλουσιοπάροχα (αν όχι όλοι, αρκετοί).

Αν μάλιστα αληθεύουν αυτά που είδα να αναρτώνται χθες βράδυ στο φέισμπουκ, και σε μπλογκς, αναφορικά με τις μισθοδοσίες κάποιων επώνυμων δημοσιογράφων, τότε σαλεύει ο νους του ανθρώπου.

Μιλάμε για ετήσια εισοδήματα μεγαλύτερα κι από αυτά του πλανητάρχη!!!!

Για παραγωγές που κοστίζουν όσο κάποια blockbusters του Χόλυγουντ.

Και με τηλεθεάσεις μετρημένες σε μονοψήφιους αριθμούς ποσοστών.

Αντιστρόφως ανάλογες του κόστους.

Δυστυχώς όμως για κάποιους επιτήδειους, το πάρτι τελείωσε, και πρέπει τα κεφάλια να μπουν μέσα.

Κι αυτό έκανε χθες ο Σαμαράς.

Είτε αρέσει στους διπρόσωπους πράκτορες του χάους, είτε όχι.

Αυτούς, που βρήκαν χθες την ευκαιρία να μιλήσουν για πλατεία Ταχρίρ!

Που όταν ο Ριζοσπάστης, ή ο 902 απολύει κατά δεκάδες, δεν ακούγεται κιχ.

Αλλά όταν συμμαζεύεται η ΕΡΤ, οι δρόμοι γεμίζουν από κόκκινες σημαίες και από  αγανακτισμένους πατριώτες, λες και ζούμε στην Αγία Πετρούπολη του 1917.

Τόσους «επαναστάτες» είχαμε να δούμε από την εποχή του `21.

Και τόσους «πατριώτες» από την εποχή της … κατοχής!

Είναι  οι ίδιοι που χρόνια ολόκληρα κατηγορούσαν την Ολυμπιακή για σπατάλες, για μίζες, για αναποτελεσματικότητα, για νεποτισμό, και για χίλια μύρια, αλλά όταν τελικά έκλεισε, έβαλαν μαύρες πλερέζες, μιλώντας δακρυσμένοι για τον Εθνικό μας Αερομεταφορέα…

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και τώρα.

Ήμουνα νιος και γέρασα, και όλοι ανέκαθεν έβριζαν την ΕΡΤ (και τους προκατόχους της) και τους προνομιούχους ρουσφετολογικά τοποθετημένους υπαλλήλους της, που πληρώνονται μέσα από το χαράτσι της ΔΕΗ, που συμπεριλαμβάνεται ακόμη και σε λογαριασμούς ρεύματος σε στάβλους και κοτέτσια σε απόκρημνα βουνά…

Και μόλις επιτέλους κάποιος βάζει το μαχαίρι στο κόκαλο, προσπαθώντας να επιβάλλει τη τάξη, αρχίσανε τα κλάματα, οι γκρίνιες, και οι καταγγελίες για «χούντες»!

Που αν είχαμε χούντα, η ΕΡΤ θα ήταν το διαμάντι του στέμματος, και σίγουρα δεν θα έκλεινε. Το αντίθετο.

Αλλά τέτοιοι είμαστε.

Μίζεροι, και κομπλεξικοί.

Φύσει αρνητές.

Διπρόσωποι χαμαιλέοντες.

Και πάνω απ όλα αλληλέγγυοι στον κάθε προβληματικό (είτε αυτός είναι λαθρομετανάστης μαχαιροβγάλτης, είτε ντόπιος καλασνικοφόρος, είτε χρυσοπληρωμένος αργόμισθος της «κρατικής» τηλεόρασης).

Και η ΕΡΤ είναι προβληματική. Πώς να το κάνουμε;

Δεν παράγει τίποτα (εκτός από «πολιτισμό»).

Και συγχρόνως κοστίζει. Ουκ ολίγα.

Άρα;

Άρα την συμμαζεύουμε, και την επαναλειτουργούμε με το 1/3 του προσωπικού που έχει σήμερα. Για να υπάρχει κάποιο νόημα.

Αλλιώς δεν λέει.

Και μην ακούτε τα κροκοδείλια δάκρυα του Μπένυ, και του κυρ Φώτη.

Ήξεραν από πριν για το «έγκλημα».

Ήταν ενημερωμένοι.

Απλά τώρα, παίζουν κι αυτοί το ρόλο τους.

Αυτόν του απατημένου συζύγου (που έβλεπε τη γυναίκα του με καινούργια κοσμήματα κάθε τόσο, αλλά έκανε τα στραβά μάτια… έκανε τον ανήξερο, διότι βολεύονταν κι αυτός. Ή έπαιρνε μάτι).

Όπως τον ίδιο ρόλο παίζει κι ο Αλέξης, ο λατρεμένος ηγέτης της ψευδεπίγραφης αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ

Όπως τον παίζει και ο οργισμένος Πάνος, αυτός που έβλεπε τα ψεκαστικά να περνούν,  και που έσπευσε παρέα με τον Τέρενς να συμπαρασταθεί  στους κατατρεγμένους χρυσοκάνθαρους, που παρεμπιπτόντως θα αποζημιωθούν γενναία, και οι περισσότεροι εξ αυτών θα επαναπροσληφθούν τον Σεπτέμβρη.

Τέλος πάντων, ότι και να λέμε η ΕΡΤ θα βρει το δρόμο της, και ο κάθε κατεργάρης θα βρει τον πάγκο του.

Το βασικό όμως ζήτημα για εμένα είναι τα βαρβάτα  κοχόνες του Σαμαρά.

Που τα έβγαλε στη φόρα για μια ακόμη φορά.

Που δεν δειλιάζει προ ουδενός.

Και που το αποδεικνύει παντοιοτρόπως.

Μου αρέσει  η   αποφασιστικότητά του.

Διότι όπως έχει πει, δεν θέλει να είναι ένας ακόμη διαχειριστής (τέτοιους είχαμε πολλούς), αλλά κάποιος που θα αφήσει το στίγμα του στον τόπο, παράγοντας έργο, και αλλάζοντάς τα όλα.

Και όποιος θέλει να τον δοκιμάσει, ας το κάνει.

Ας ρίξει τώρα τη κυβέρνηση για χάρη της νομενκλατούρας της ΕΡΤ, και ας μετρηθούνε μετά τα κουκιά που θα προκύψουν.

Και εν πάση περιπτώσει, αν το αποφασίσει ο λαός, ας βγάλει πρωθυπουργό τον Τσίπρα.

Να καταργηθούν τα μνημόνια, οι λιτότητες και άλλα τέτοια μικροπροβλήματα, να επανακρατικοποιηθούν οι ΔΕΚΟ, και να τρώμε όλοι με χρυσά κουτάλια.

Παρέα με τον Φωτόπουλο…

Αλλά μέχρι τότε, ας κάνουν τουμπεκί οι γιαλαντζί σωτήρες…

Και ας μη ζητάνε και τα ρέστα.

Δώσαμε, δώσαμε….

Strange Attractor

ΥΓ- Δεν ακούστηκε καθόλου ο Κατσανέβας, ο Πάντζας, ο Στρατούλης, η Δούρου, ο Λαζόπουλος, ο Καστανίδης, ο Λοβέρδος, και οι λοιποί αριστεροί δημοκράτες αγωνιστές.

Γιατί άραγε;

Γιατί σιωπούν;

Η μόνη που τοποθετήθηκε είναι η Φώφη.

Και ο Μπαρουφάκης… που αν άκουσα σωστά, δηλώνει πως η ΕΡΤ είναι βιώσιμη και δεν πρέπει να κλείσει!

Μάλιστα….

Α, κάτι ψέλλισε κι ο Νταλάρας.

Λέτε να’ χουμε  συναυλίες καλοκαιριάτικα;

Ε, μακάρι, μια και τσιμινιέρες δεν έχουμε εδώ και δεκαετίες….