Θα ψοφήσω λοιπόν…

Οι Έλληνες είναι ένας λαός σκλάβων, που δεν κατάφεραν να αποκτήσουν ποτέ την ελευθερία τους.
Είναι να αναρωτιέται κανείς…
Αλήθεια, που πήγε στο τέλος τόσο αίμα που χύθηκε, που εξαφανίσθηκε τόσος πόνος που κάρφωσε και ξέσκισε τις καρδιές αυτού του λαού και πώς σβήστηκε η αγωνία για την ύπαρξη του έθνους, εν ονόματι του οποίου κάποτε ξεσηκώθηκε η φιλελεύθερη Ευρώπη;

Αλήθεια αγαπητοί φίλοι, πώς οι Έλληνες κατάντησαν υπόδουλοι στυγνών κυβερνήσεων, που τους μεταχειρίζονται σαν πρόβατα ή σαν αριθμούς ελάχιστης αξίας;

Αλήθεια φίλοι πώς ξεφύτρωσαν γύρω μας τόσοι νέοι γενίτσαροι και μας πετσοκόβουν χωρίς έγνοια και χωρίς δισταγμό;
Το καταλάβαμε αλήθεια πως γίναμε ξανά «γκιαούρηδες», αυτή τη φορά της πολιτισμένης Ευρώπης, σιδηροδέσμιοι της ευρωπαϊκής απάτης των Αρίων λαών και των ηγεσιών τους;
Οι Έλληνες δεν είναι ελεύθερος λαός πλέον, είναι ένας λαός προβάτων, που άγεται και φέρεται δυστυχώς από ανίκανους και επικίνδυνους κυβερνήτες.

Είναι ένας λαός χωρίς προοπτικές, ένας λαός χωρίς μέλλον, δεδομένου πως βίαια και βάναυσα καταργούν το παρελθόν του και όπως είναι γνωστό λαοί χωρίς παρελθόν δεν έχουν μέλλον.
Οι Έλληνες είναι ένας προδομένος λαός, στη βούληση του οποιουδήποτε εγχώριου ή ξένου τυχόντα αποπειραθεί να ασελγήσει εναντίον του.
Σήμερα όλοι οι Έλληνες βιώνουν τη διαρκή καταπίεση από εγχώριους και ξένους εκμεταλλευτές και ειλικρινά δε διαφέρουν σε τίποτα από ένα φόρτωμα ελιές στο πιεστήριο του ελαιοτριβείου.
Στην Ελλάδα του σήμερα επικρατεί η παρακμή των αξιών, η πτώση των συμβόλων, η απαξίωση των ιδεών και των ιδανικών.
Σήμερα η Ελλάδα δεν έχει τίποτα για να θέλξει ή να δελεάσει τα τέκνα της.

Δεν έχει να τους δώσει το παραμικρό, δεν έχει να τους προτείνει, δεν μπορεί ούτε καν να τα προστατέψει από τις λυσσασμένες «γάτες», που με οποιαδήποτε μορφή επέπεσαν εναντίον τους.
Σήμερα ως Έλληνα με διακατέχει η απέραντη οργή, η απέραντη θλίψη, η απέραντη εγκατάλειψη και η απόλυτη ταπείνωση, στοιχεία που έχουν να κάνουν από τη συμπεριφορά εσωτερικών και εξωτερικών παραγόντων σε βάρος της ζωής μου και της ύπαρξής μου.
Σήμερα δεν έχω πιστεύω, δεν έχω αρχηγούς, δεν έχω σημαίες, δεν έχω καθοδήγηση, δεν έχω κατεύθυνση, δεν έχω τίποτα, που να πιστοποιεί το είναι μου.
Σήμερα εγώ ο έλληνας είναι σαν να μην υπάρχω, σαν να μη πέρασα ποτέ από τη γη, σαν να μη με είδε και να μη με κατέγραψε κανείς, σαν να μη πιστοποίησε ποτέ κανείς την παρουσία μου, σαν να μην ΕΙΜΑΙ!
Σήμερα εγώ ο Έλληνας αισθάνομαι να με πνίγει ένας ωκεανός ντροπής!
Να ντρέπομαι αλήθεια που είμαι Έλληνας;
Να παρακαλάω τη γη να ανοίξει και να με καταπιεί για να κρύψω την απογοήτευσή μου, το μίσος μου, την οργή μου, την απελπισία μου, την ανέχειά μου, την αδυναμία μου, την ντροπή μου;
Σήμερα εγώ ο Έλληνας αισθάνομαι πλήρως απαξιωμένος!
Μέσα μου έχουν πεθάνει τα πάντα και έξω μου υπάρχουν μόνο συντρίμμια.
Μια απέραντη δυστυχία, αυτή του να είμαι Έλληνας, κυριαρχεί και καταπνίγει κάθε μου προσπάθεια να αναπνεύσω.
Σήμερα δεν μπορώ και να πεθάνω σαν Έλληνας!
Μου τα πήραν όλα!
Και πάνω από όλα την τιμή μου…
Εγώ και το έθνος μου, σαν το σκυλί στο αμπέλι θα πάμε;
Σήμερα λοιπόν δεν μπορώ να πεθάνω σαν Έλληνας, αφού με υποχρεώνουν να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν σκύλος…
Θα ψοφήσω λοιπόν…
Μαζί με το γένος μου…

Σχόλιο του Tak σε ανάρτηση του Antinews