Εδώ και πολλά χρόνια, παρακολουθώντας το «τσίρκο» της
πολιτικής μας σκηνής, είχα μια μεγάλη απορία.
Από την εποχή ακόμη που η Χρυσή Αυγή αποτελούσε μια ακόμη
αμελητέα και γραφική περίπτωση «πολιτικού» μορφώματος, αποτελούμενη από διάφορα
ανερμάτιστα ημιμαθή ανεμομαζώματα.
Πως είναι δυνατόν, αναρωτιόμουν, να υπάρχουν Έλληνες, και
μάλιστα (κατά δήλωσή τους) πατριώτες, που να θαυμάζουν εκείνους που μακέλεψαν
την Ελλάδα (και όχι μόνο);
Πως γίνεται κάτι τέτοιο;
Την ίδια ώρα που οι «προδότες» κουκουέδες πολεμούσαν τους
Γερμανούς στα βουνά;
Πως είναι δυνατόν, όσο θαυμαστής κι αν είναι κανείς του
εθνικοσοσιαλισμού ως πολιτική ιδεολογία, να δηλώνει οπαδός του, όντας Έλληνας;
Όντας πολίτης μια χώρας που υπέφερε τα πάνδεινα από τις
ορδές των Ούννων;
Εκτός κι αν είναι τελείως παραπληροφορημένος και ανιστόρητος.
Αγράμματος δηλαδή, ή απλά ζαβός.
Και δεν έχω την απαίτηση να έχουν εντρυφήσει οι χρυσαυγίτες
στα γραπτά της Hannah Arendt, ούτε να έχουν μελετήσει τις ρίζες του
ολοκληρωτισμού.
Αλλά μια στοιχειώδη ανάγνωση βρε παιδί μου….
Όπως καλή ώρα εκείνη εκεί η υποψήφια βουλευτίνα της
αντίστοιχης Χ.Α. της μακρινής Αυστραλίας, που προχθές έγινε διεθνώς ρεζίλι με
την άγνοιά της, θεωρώντας για παράδειγμα το Ισλάμ…. κράτος!
Ή εκείνος ο δικός
μας βλαξ, ο κάγκουρας Κατίδης, που αν και από τα Γιαννιτσά, στα οποία «μεγαλούργησε»
π.χ. ο Φρανς Σούμπερτ σφάζοντας αδιάκριτα, χαιρετούσε τα πλήθη περήφανος … ως
άλλος γκεσταπίτης.
Μέχρι που ξεφτιλίστηκε, και αναγκάστηκε να παραδεχτεί πως
από το σχολείο … απλά περνούσε απ’ έξω.
Για τέτοιες προσωπικότητες μιλάμε.
Και άντε και ξεχνάμε την πολιτικοοικονομική χροιά του
ναζισμού, που σε τέτοιες δύσκολες εποχές, όπως και να το κάνουμε έχει μια
απήχηση στα πρωτόγονα ένστικτα των ανθρώπων, που θεωρούν ότι πάντα φταίνε οι
άλλοι, που θέλουν αίμα, και που ως μέσο αντίδρασης στοιχίζονται πίσω ακόμη κι
από τον ίδιο τον Σατανά.
Έλα όμως που
ο ναζισμός εμπεριέχει και άλλα στοιχεία, όπως αυτό της ευγονικής, και της
φυλετικής καθαρότητας.
Και εκεί είναι που μπερδεύεται η κατάσταση με την Χρυσή
Αυγή.
Ένα από τα βασικά
στηρίγματα των ναζί, ήταν και είναι η θεωρία περί ανωτερότητας της
λευκής φυλής, και δη της Άριας.
Που για τους Γερμανούς είχε ταυτιστεί με τα
βορειοευρωπαϊκά, σκανδιναβικά, Nordic, φυλετικά χαρακτηριστικά.
Με αποτέλεσμα, στα πλαίσια της επιχείρησης Ράιχαρντ, εκτός
από τους μαύρους, τους γύφτους, και τους Εβραίους, να θεωρούν και όλους
ανεξαιρέτως (ειδικά τους Σλάβους) μη Τεύτονες ως υπάνθρωπους, που μοναδικός
τους ρόλος στο μέλλον θα έπρεπε να είναι η χειρονακτική εργασία προς όφελος των
Άριων αφεντών τους.
Αυτό ήταν το όραμα του Χίτλερ και της παρέας του, που αν
τυχόν νικούσαν τον πόλεμο, θα το ζούσε η υφήλιος στο πετσί της.
Τελικά το ζήσανε οι ίδιοι, ειδικά στα χέρια των
«υπάνθρωπων» Σλάβων του Στάλιν!
Μέσα όμως στο γενικό παραλήρημα του Χίμλερ, του Χάιντριχ,
και άλλων υψηλόβαθμων του ναζιστικού καθεστώτος, υπήρχε και η ζαλισμένη άποψη
κάποιων απ αυτούς, ότι οι Έλληνες αποτελούν κλασικό δείγμα της αρχαίας άριας φυλής.
Αυτό σε συνδυασμό με την γενναιότητα που χαρακτήρισε τον
ελληνικό στρατό στη διάρκεια της επιχείρησης
«Μαρίτα», οδήγησε τον Χίτλερ στο να δείξει μια επιείκεια, και να μην
αιχμαλωτίσει για παράδειγμα τους Έλληνες στρατιώτες, να τους αποδώσει τιμές,
και να μην επιτάξει βιαίως (τουλάχιστον στην αρχή) Έλληνες για καταναγκαστική
εργασία στις πολεμικές φάμπρικες της Γερμανίας.
Μέχρι που οι θεωρητικοί του ναζισμού κατάλαβαν ότι άλλο
πράγμα η εξιδανικευμένη άποψη περί αρχαίας Άριας ελληνικής φυλής, και άλλο οι
μαυριδεροί κακομούτσουνοι σύγχρονοι Έλληνες με τους οποίους ήρθαν σε επαφή οι
κατοχικές δυνάμεις.
Και μπορεί οι ανάγκες του πολέμου να τους έκαναν προς το
τέλος του να ρίξουν πολύ νερό στο κρασί τους, συστήνοντας μονάδες των SS
αποτελούμενες ακόμη κι από Βόσνιους, ή και Άραβες Μουσουλμάνους, αλλά ουδέποτε
παραδέχτηκαν πως οι κοντοστούπηδες μελαχρινοί Έλληνες είναι Άριοι, με την
έννοια που θα τους ήθελαν να είναι.
Και εδώ ερχόμαστε στα δικά μας.
Και ειδικά στη περίπτωση του Ηλία Κασιδιάρη, που όλα τα
σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει.
Και που περήφανα ποζάρει στην αμμουδιά με την σβάστικα χαραγμένη
στο μπράτσο, και την (βαμμένη) ξανθιά στο πλάι του.
Και αντί να του τη βγουν οι διάφοροι αριστεροί,
μπαχαλάκηδες ή μη, αυτοί που ονειρεύονται μια μούλτι κούλτι Ελλάδα, του τη
βγήκαν τα συντρόφια του από ένα διεθνές σάιτ ρατσιστών, κατηγορώντας τον ως ….
μελανούρι.
Αμφισβητώντας το ελληνικό του αίμα, και μιλώντας για
χαρακτηριστικά νέγρου, Βεδουίνου, Αιγύπτιου, ακόμη και Βουσμάνου!
Μιλάμε για μεγάλες πλάκες τελικά.
Που να έβλεπαν δηλαδή και καμιά φωτογραφία του ηγέτη της
Χ.Α. του ομορφάντρα Μιχαλολιάκου, ο
οποίος συνηθίζει να μιλάει για μαύρους
«χιμπατζήδες» κλπ.
Εκεί να δούμε τι θα έλεγαν….
Όπως και να το κάνουμε, κι εγώ θαυμάζω για παράδειγμα τον
Robert Plant ως φωνή,
αλλά αν επιχειρήσω να τον μιμηθώ το ηχητικό αποτέλεσμα θα είναι σαν να σφάζουν
γαϊδούρια!
Έτσι και οι δικοί μας χρυσαυγίτες.
Που όσο και να το πιέζουν, κάθε άλλο παρά για Άριοι
μοιάζουν.
Πόσο μάλλον για ελίτ SS;
Που αν πετύχαιναν πουθενά κανέναν Άριο σαν και τους δικούς
μας, θα γέλαγαν σε ολόκληρη τη διαδρομή μέχρι τους θαλάμους αερίων…
Πως λέμε ψηλός ξανθός και με πράσινα μάτια;
Ε, καμία σχέση.
Οπότε τι το παλεύουν;
Για να γίνονται ρεζίλι στα ιντερνετικά «εθνικιστικά»
φόρα;
Κρίμα δεν είναι;
Τώρα που πήραν φόρα;
Strange Attractor
1-ΥΓ: Ακόμη και ο σχετικά μικρόσωμος, και μελαχρινός
Αδόλφος, είχε εν τούτοις γαλάζια μάτια.
Ο Καιάδας τι χρώμα μάτια έχει άραγε;
2-ΥΓ: Του’χει πει κανένας εκείνου του βουλευτή (με τα πλούσια
μαλλιά) που δήθεν φέρνει προς τον Καραϊσκάκη, ότι ο εν λόγω ήρωας του ελληνισμού
ήταν νόθος καρπός του έρωτα μεταξύ μιας καλόγριας, και ενός … γύφτου;
3-ΥΓ: Μικρός, μεγαλώνοντας στην Αμερική, πρόλαβα συμπατριώτες
μας παππούδες, που με τη σειρά τους είχαν προλάβει πινακίδες σε εστιατόρια και
δημόσιες υπηρεσίες των δημοκρατικών, κατά τα άλλα, ΗΠΑ, του στυλ: «No colored
scum, no dogs, and no Greeks allowed…».
ΑΝΕΡΜΑΤΙΣΤΕΣ ΤΡΙΧΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ ΣΥΝΟΘΥΛΛΕΥΜΑ....
ΑπάντησηΔιαγραφή