Ιδού το πρόβλημα της Ελλάδας.

Υπάλληλος του ΟΣΕ (κλειδούχος για την ακρίβεια, ΔΕ)   

εισπράττει εν έτει 2013 ως μισθό, τέσσερις φορές τον μισθό ιδιωτικού υπαλλήλου αναλόγων προσόντων, δυόμιση φορές τις αποδοχές του Λοχαγού, διπλάσιο από τον μισθό του Λέκτορα του Πανεπιστημίου, μιάμιση φορά τον μισθό του ιατρού του ΕΣΥ και όσο πληρώνεται ένας διοικητής νοσοκομείου 400 κλινών!

Το ίδιο συμβαίνει με υπαλλήλους άλλων ΔΕΚΟ, τους υπαλλήλους της Βουλής, του ΥΠΟΙΚ και πολλών άλλων φανερών και αφανών αχρείαστων οργανισμών του δημοσίου, που όλο θα κλείσουν και όλο ανοικτοί μένουν.

Αντ’ αυτών, κλείνουν νοσοκομεία, πανεπιστήμια και στρατόπεδα και – δυστυχώς – ιδιωτικές παραγωγικές επιχειρήσεις.

Συνταξιούχος μόνιμος υπαξιωματικός του στρατού που συνταξιοδοτήθηκε στα 44 χρόνια του, μετά από 25 χρόνια ασφάλισης, εισπράττει σήμερα διπλάσια σύνταξη από συνταξιούχο του ΤΕΒΕ που συνταξιοδοτήθηκε στα 65 του μετά από 45 χρόνια ασφάλισης.

Κατά τεκμήριο, ο πρώτος θα εισπράττει αυτή την διπλάσια σύνταξη για 30 έτη (περισσότερα από τον ενεργό ασφαλιστικό του βίο!), ενώ ο δεύτερος για 19, δηλαδή λιγότερα από τα μισά του δικού του ασφαλιστικού βίου.

Δεν υπεισέρχομαι καθόλου στις άλλες παροχές (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, παροχές σε είδος, κλπ) όπου η σύγκριση είναι απλά συντριπτική.

Παρόμοια με τον μόνιμο υπαξιωματικό, συνταξιοδοτούνται αβέρτα και πρόωρα, με συντάξεις αδικαιολόγητα υψηλές, δεκάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι και αναμένεται να συνταξιοδοτηθούν έως το 2016 σχεδόν 150.000 «μειώνοντας» τον αριθμό των δημόσιων υπαλλήλων κατά την ΑΔΕΔΥ.

Κανείς δεν μας λέει ποιοι θα πληρώσουν αυτές τις υπέρογκες, μακροχρόνιες συντάξεις, όταν η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους θα έχει πέσει πολύ κάτω από την μονάδα!

Μεγαλοχειρουργός, καθηγητής Πανεπιστημίου, διευθυντής πανεπιστημιακής κλινικής νοσοκομείου του ΕΣΥ με πραγματικό εισόδημα άνω των 5.000.000 ετησίως, δηλώνει μονάχα το 1/100 εξ αυτών παραλείποντας 9 στις 10 αποδείξεις στο ιδιωτικό του ιατρείο και μη δηλώνοντας φυσικά ούτε ευρώ από τα παράνομα φακελάκια και τα «γρηγορόσημα» που εισπράττει χρησιμοποιώντας την κλινική του δημόσιου νοσοκομείου ως προσωπικό φέουδο.

Ο ιατρός αυτός, έχει στην κατοχή του δεκάδες ακίνητα προς εκμετάλλευση τόσο στο όνομά του όσο και στα ονόματα των μελών της οικογενείας του και είναι «μπροστάρης» στους αγώνες για να καταργηθεί ο δικαιότερος φόρος που έχει επιβληθεί μέχρι σήμερα στο ελληνικό δοβλέτι, δηλαδή το «ΧΑΡΑΤΣΙ» ή αλλιώς ο φόρος ακίνητης περιουσίας.

Κανείς ποτέ δεν τον ρώτησε και δεν τολμά ακόμη να τον ρωτήσει αναδρομικά, πόθεν έσχε ώστε να βρεθεί κάτοχος τόσων ακινήτων κι αυτό επειδή η οικοδομή θεωρείτο και από πολλούς θεωρείται ακόμη ως η «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας, ενώ στην πραγματικότητα αποτέλεσε, αποτελεί και θα αποτελεί πάντα αν δεν αλλάξει κάτι, το μεγαλύτερο και φαυλότερο πλυντήριο μαύρου, γκρίζου και αφορολόγητου εισοδήματος στην χώρα.

Υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα, καθένας από εμάς θα μπορούσε να προσθέσει τουλάχιστον άλλα τρία.

Κατά την γνώμη μου όμως κι αυτά από μόνα τους φτάνουν.

Δείχνουν ξεκάθαρα τι συνέβη, τι συμβαίνει ακόμη και σήμερα και τι θα πρέπει να συμβεί στο άμεσο μέλλον αν θέλουμε κάποτε να σωθούμε ως κοινωνία.

Akenaton

Antinews