Αφιερωμένο στη Ρεπούση…

Τα ακόλουθα αφιερώνω εξαιρετικά στην πολυπράγμονα καθηγήτρια της Ιστορίας, βουλευτή της ΔΗΜΑΡ κυρία Μαρία Ρεπούση, κατ' ανάγκην συνωστισμένα  λόγω περιορισμένου χώρου.

Ο κ. Αριστείδης Κωνσταντινίδης είναι μια σπάνια περίπτωση διανοουμένου που συνεισφέρει στη γλωσσική και κατά προέκταση στην πολιτιστική μας κληρονομιά με έναν μοναδικό τρόπο. Από τον καιρό που υπηρετούσε στον Στρατό ως διερμηνέας προσείλκυσε την προσοχή του πόσο μεγάλος αριθμός λέξεων αγγλικών έχει ελληνική ρίζα.

Ερασιτεχνικά στην αρχή, συστηματικότερα εν συνεχεία και ως έργο ζωής τελικά συγκέντρωσε και καταμέτρησε 51.807 λήμματα στην αγγλική γλώσσα που προέρχονται κυρίως από την αρχαία ελληνική γλώσσα και έχουν υιοθετηθεί και κυριαρχούν και στην καθομιλουμένη και στην επιστημονική ορολογία.

Αυτόν τον γλωσσικό θησαυρό, που αφομοίωσε στη γλώσσα του ο αγγλικός λαός, καθώς και η διεθνής επιστημονική κοινότητα (όπως σχεδόν και όλοι οι λαοί της Γης), εξέδωσε το 1991 σε έναν τόμο υπό τον τίτλο «Οι ελληνικές λέξεις στην αγγλική γλώσσα», ο οποίος δίκαια βραβεύθηκε από την Ακαδημία και αναγνωρίστηκε διεθνώς ως μοναδική σχετική εργασία και πολύτιμο βοήθημα για τους μελετητές της αγγλικής γλώσσας και τους επιθυμούντες να μιλούν και να γράφουν σωστά και με πλούσιο λεξιλόγιο.

Θα πρόσθετα ότι είναι ένα λεξικό χρήσιμο ιδιαίτερα για τους νέους μας που κυρίως λόγω Internet, αλλά και εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης της αγγλικής γλώσσας μεγαλώνουν ως δίγλωσσοι.

Όχι μόνο για να μάθουν σωστότερα την αγγλική γλώσσα, αλλά και για να μάθουν καλύτερα τα ελληνικά.

Γιατί η λαϊκίστικη ισοπέδωση της ελληνικής γλώσσας από οδοστρωτήρες, όπως η κυρία Ρεπούση, και η υποχώρησή της σε ένα αγγλοελληνικό ιδίωμα τους έχουν αποστερήσει από το να ανακαλύπτουν τις ελληνικές ρίζες, καθώς αγνοούν το ελληνικό πρωτότυπο.

Μπορούν να μάθουν επίσης καλύτερα ελληνική ορθογραφία, καθώς οι άγγλοι κληρονόμοι της ελληνικής γλώσσας έχουν σεβαστεί απόλυτα την ιστορική ορθογραφία της (με ύψιλον, διφθόγγους, πνεύματα κτλ.).
Αλλά ο ακαταπόνητος κ. Κωνσταντινίδης «ξαναχτύπησε» με μια νέα πολύτιμη προσφορά του, το βιβλίο του «Your Greek Word Legacy».

Πρόκειται για μια εργασία που εκπονήθηκε για τους αλλοδαπούς αγγλόγλωσσους, αλλά εγώ θα πρόσθετα και για τους αγγλομαθείς Ελληνες, ώστε να μάθουν καλύτερα όχι μόνο τα αγγλικά αλλά και τα ελληνικά τους.

Συνδέοντας το πολιτιστικό παρελθόν με τη σημερινή πραγματικότητα, όπως αυτή έχει καταγραφεί μέσω των αρχαίων κυρίως ελληνικών λέξεων που έχει υιοθετήσει η αγγλική, δίνει συνοπτικά και πολλές ουσιαστικές πληροφορίες για την προσφορά του ελληνικού πολιτισμού.
Οπως και ο κ. Κωνσταντινίδης, υποκύπτω κι εγώ στον πειρασμό να υπενθυμίσω σε όσους το αγνοούν ότι μπορείς να μιλήσεις και να γράψεις άψογα αγγλικά χρησιμοποιώντας λέξεις αποκλειστικά με ελληνικές ρίζες.

Το απέδειξε ο αείμνηστος Ξενοφών Ζολώτας σε ομιλία στις 29.9.1957 στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μικρό απόσπασμα της οποίας παραθέτω: «Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a Panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic».
Αν, κυρία Ρεπούση, οι μαθητές των σχολείων μας δεν διδαχθούν ότι το νερό στην αρχαία ελληνική λέγεται ύδωρ, δεν μπορούν να καταλάβουν από πού προέρχονται λέξεις όπως υδατογραφία, υδροπλάνο, υδραγωγείο, υδατοκαλλιέργεια, εταιρεία υδάτων κ.ο.κ. και γι' αυτό κατέστη αναγκαία η παπαγαλία.

Απομνημονεύουν χωρίς να καταλαβαίνουν, όπως ακριβώς οι φανατικοί οπαδοί κομμάτων εκφωνούν συνθήματα χωρίς να καταλαβαίνουν τι εννοούν.

Αυτό θέλετε;

Γιάννης Μαρίνος

Το Βήμα