Αρκετά λατρέψαμε τον κίνδυνο…

Αν είναι κάτι που μένει από τις ημέρες που πέρασαν κι αυτές που έρχονται είναι ότι η κυβέρνηση κατάλαβε ότι η συζήτηση με την τρόικα είναι άνευ ουσίας.

Κι ο λόγος δεν είναι η κακή, τεμπέλα, κακομαθημένη Ελλάδα που δεν κάνει ότι πρέπει για να αλλάξει.

Ο λόγος που έφτασε ο κόμπος στο χτένι είναι ότι οι δανειστές μας δεν τηρούν τις συμφωνίες τους και κυρίως βλέπουν κοντόφθαλμα.

Ο Σαμαράς και ο Στουρνάρας τους το εξήγησαν με τον πιο απλό τρόπο. Θέλετε νέο μνημόνιο; Τότε δεχθείτε παρατεταμένη πολιτική αστάθεια, εκλογές, ακύρωση εκ των πραγμάτων του δημοσιονομικού προγράμματος και στο βάθος… Αλέξης Τσίπρας, Γ. Σταθάκης, Τσακαλώτος και Δραγασάκης.

Με όλους αυτούς θα διαπραγματευτούν οι τροικανοί, μόλις ρίξουν την κυβέρνηση με τα καμώματά τους…

Κι αν νομίζουν ότι θα είναι εύκολα τα πράγματα όταν θα έρχονται στο Μαξίμου να δουν τον Τσίπρα και στη συνέχεια θα πρέπει να περάσουν από τον… κλοιό που θα έχει στήσει ο… Λαφαζάνης, είναι πολύ γελασμένοι.

Τα πράγματα είναι απλά.

Η εμμονή σε νέα οριζόντια μέτρα θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα και ταυτόχρονα σε κοινωνική έκρηξη.

Ακόμη και οι.. νοικοκυραίοι που ψηφίζουν παραδοσιακά ΝΔ, θα βγουν στο δρόμο κι όποιον πάρει ο χάρος.

Αν οι ξένοι θέλουν μια τέτοια Ελλάδα εντός της Ευρώπης, θα την έχουν.

Αν πάλι θέλουν να έχουν μια Ελλάδα εκτός της ΕΕ θα έπρεπε να μας το πουν.

Αν μας οδηγούν προς τα εκεί τότε να ξέρουν ότι δεν θα πάρουν ούτε σεντ πίσω.

Κι εδώ έρχεται ο ρόλος που πρέπει να διαδραματίσει ο πρωθυπουργός.

Είναι ο ρόλος του γεφυροποιού, που θα ρίξει γέφυρες με τους δανειστές σε ανώτερο επίπεδο, αλλά που θα βάλει και φουρνέλο στις βάσεις της γέφυρας.

Ο κ. Σαμαράς δεν έχει πολλές επιλογές, απλά και μόνο γιατί δεν του αφήνουν άλλες οι ξένοι. Στην ουσία είναι μία η επιλογή του και σύμφωνα με πληροφορίες μας τη σκέφτεται πολύ σοβαρά.

Η απίστευτη σκληρότητα και αδιαλλαξία μόνο με σθεναρή αντίσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Γι΄ αυτό λοιπόν μην απορήσει κανείς αν το «πιστόλι στο τραπέζι» πλέον σημαδεύει την τρόικα. “Θέλετε μέτρα κύριοι; Ωραία αλλά πάμε σε εκλογές, κι αν χρειαστεί σε διάλυση του συνεταιρισμού με τους δανειστές“.

Επειδή ξέρουμε ότι ο Σαμαράς λατρεύει τον Ελύτη θα δανειστούμε ένα στίχο του μεγάλου ποιητή: «Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε».

Αυτό πρέπει να κάνει μότο του ο κ. Σαμαράς εδώ που έχουμε φτάσει. Άλλα περιθώρια δε μας άφησαν οι χαρτογιακάδες της συμφοράς.

Δεν προαναγγέλλουμε τίποτε, δε βάζουμε λόγια στο στόμα του πρωθυπουργού.

Όμως, η συζήτηση σε… πολιτισμένο επίπεδο με την τρόικα έχει λήξει.

Τώρα αρχίζει ο πόλεμος. Θα διαμορφωθούν οι συμμαχίες και ο καθένας θα πάρει το πόστο του.

Ήδη στο πλευρό της Ελλάδας φαίνεται να βρίσκεται η Λαγκάρντ, η οποία λέει ότι δε ζήτησε ούτε θα ζητήσει νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων.

Μαζί και ο ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών της Γερμανίας ο οποίος ζητά από τη Μέρκελ χαλάρωση στην οικονομική πολιτική.

Δεν ξέρουμε αν είναι αληθινές οι απόψεις, κι αν θα μείνουν στα λόγια ή θα κάνουν πράξη τα όσα λένε.

Αυτό που ξέρουμε είναι ότι σε ανώτερο επίπεδο η κυβέρνηση έχει φτάσει στα όρια της αντοχής της. «Μη υποτιμάτε τις θυσίες του λαού και τις επιτυχίες που έχει κάνει» ήταν το μήνυμα της κυβέρνησης διά στόματος Στουρνάρα. Και κάπως έτσι θα προχωρήσει η διαπραγμάτευση.

Τι έχουμε να χάσουμε άραγε;

Είτε μας οδηγήσουν μόνοι τους στο γκρεμό είτε πέσουμε μόνοι μας, ίδιο είναι το αποτέλεσμα, ο δράστης είναι διαφορετικός.

Όμως, όπως έγραψε και ο Ελύτης, για λίγη υπερηφάνεια αξίζει να ζήσεις τη ζωή σου ακόμη κι αν είναι δύσκολη.

Το αποτέλεσμα κανείς δεν μπορεί να το προδικάσει.

Όμως, θα κλείσουμε με έναν ακόμη στίχο του νομπελίστα ποιητή: «Αρκετά λατρέψαμε τον κίνδυνο κι είναι καιρός να μας το ανταποδώσει».

Antinews