Τον λέγαν Μπάμπη, τον παλιό συγκάτοικο, και ήταν ανέκαθεν
λίγο αφελής.
Εννέα χρόνια πριν, αγόρασε ένα αυτοκίνητο, θεριό, 4.000
κυβικά, αμερικάνικο.
Το λιμπιζόταν από μικρός, αλλά οι φόροι εκείνα τα χρόνια
δεν τον αφήνανε.
Το 2004, όμως, πέσανε οι δασμοί.
Η GM, που 'θελε να ξανοιχτεί προς τα εδώ, έκανε εκπτώσεις
– το βρήκε του κουτιού, 48 χιλιάρικα.
Δεν ήταν λίγα, ωστόσο 2 φορές ένα Φολκσβάγκεν, αντί για
22, παλευόταν.
Κι ο Μπάμπης δεν έχασε την ευκαιρία, το ‘κανε το όνειρο
πραγματικότητα.
Προχθές, έπεσα απάνω του, είχα χρόνια να τον δω. Ήταν
«μαύρος» – ένας άνθρωπος που μια ζωή, στα πάνω και στα κάτω, είχε πάντα ένα
χαμόγελο για όλους…
Προσπάθησα να καταλάβω, μην ήταν πρόβλημα υγείας ή κάτι σοβαρό.
«Άκου», μου είπε, «θέλω να πληρώνω φόρους. Αλλά δεν θέλω
να είμαι ο μόνος που πληρώνω φόρους, ούτε αντέχω να πληρώνω άδικα. Τη μαούνα
απέξω, που 'χω να την κουνήσω κάτι μήνες, δεν την έκλεψα. Αν πάω να τη δώσω,
ούτε 4.000 δεν πιάνει - κι έρχονται, αφού με έχουν κοπανήσει για 26.000
τεκμαρτό εισόδημα που δεν έβγαλα, να ζητάνε και 4.000 σε φόρο από πάνω. Τον
χρόνο! Δεν αντέχω άλλο – ούτε το φόρο, ούτε την αδικία.».
Δεν μπόρεσα να τον συμπονέσω.
Δεν επρόκειτο για το σπίτι του.
Για ένα παλιάμαξο, που καίει δύο χωριών καύσιμα,
μιλάγαμε.
Ας το ‘δινε να ησυχάσει – υπάρχουν χειρότερες πίκρες στη
ζωή.
Όμως αυτός, εκεί, πείσμα, δεν το παράταγε το όνειρο, δεν
μπορούσε να χωνέψει ότι, επειδή, έτσι, τον έβρισκαν πρόχειρο, τον κοπανούσαν.
Τον παράτησα, μη με κολλήσει καμιά κατάθλιψη, κι έφυγα.
Όμως, εκείνο για τον «άδικο φόρο», μου ‘χε κάτσει, μ’
ενοχλούσε.
Σκέφτηκα τα τρία καλά σαξόφωνα που μου ‘μειναν, έπειτα
από 33 χρόνια μελέτης. Κάνουν 14 χιλιάρικα, δεν χάνουν την αξία τους,
σολιστικά.
Κινητή περιουσία δεν είναι;
Πολυτέλεια δεν είναι;
Δεν θα ‘πρεπε να πληρώνουν κι αυτά, εδώ ο κόσμος χάνεται;
Τρεις πίπιζες που θα τάιζαν 22 χωριά;
Ή μήπως όχι;
Γιατί εγώ δεν χαλώ το περιβάλλον - είμαι καλλιτέχνης.
Ενώ ο Μπάμπης, ένα αποφάγι από την εποχή της
αστακομακαρονάδας είναι, ο ανόητος.
Τι ωραία που 'ναι στα ψηλά της Ψευδευλάβειας – αρκεί να
μην πιαστείς ποτέ στη σκοτεινή τους την πλευρά.
Χάρης Μαθιόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου