«Αποχώρησε η Βανδή από το σχήμα».
Τα πληκτρολόγια σε blogs, facebook, twitter πήραν φωτιά,
οι πένες στα life style περιοδικά
και εφημερίδες έλιωσαν, τα μεσημεριανά απέκτησαν τεράστιο θέμα για όλη την
εβδομάδα, ενώ στον αντίποδα ο Νότης τροφοδότησε το πολιτικό ρεπορτάζ ανάλογα…
Η προσφορά του Νότη στο ελληνικό τραγούδι είναι δεδομένη,
όπως και η αγάπη του κόσμου προς το πρόσωπό του.
Όμως, είναι αντιφατικό να ασκεί κριτική στο χρεoκοπημένο
πολιτικό σύστημα οποιοσδήποτε εκπρόσωπος του καλλιτεχνικού χώρου, αν έχει
εμφανιστεί σε ελληνική πίστα, αποδεχόμενος τους κανόνες της.
Ο Νότης, η Δέσποινα και όλοι οι αγαπημένοι μας
καλλιτέχνες έχουν αποδεχτεί αυτούς τους κανόνες, ζουν από αυτούς.
Το καλοκαίρι ο Ρέμος είχε μιλήσει για τους Γερμανούς.
Ο Νότης τώρα μίλησε για «κοπρόσκυλα που ΣΑΣ κυβερνάνε».
Εμάς, όχι αυτούς, ρεαλιστική η δήλωση.
Την πίστα δεν την κυβέρνησαν ποτέ, γι αυτό σωστά το έθεσε.
Πράγματι, αν τα κοπρόσκυλα είχαν κυβερνήσει εκτός από
εμάς και αυτούς, μπορεί το δικό μου δικαίωμα να ακούσω ζωντανά το Νότη ή όποιον
αγαπημένο τραγουδιστή να μην κόστιζε 150, 180 ή 200 κατάμαυρα Ευρώπουλα, σε
κατάσταση κονσέρβας σε «μαγαζιά» που είναι ζήτημα αν τα μισά πληρούν
προδιαγραφές ασφαλούς εκκένωσης, αλλά ας περιοριστούμε στην οικονομική
διάσταση.
Αν τα κοπρόσκυλα είχαν κυβερνήσει κι αυτούς εκτός από
εμάς, μπορεί τα 200 Ευρώπουλα να φορολογούνταν κανονικά, αντί να εμφανίζονται
μεταμορφωμένα σε δεκάευρα μιας απόδειξης ξεκαρφώματος, καμιά φορά και
μεταχειρισμένης…
Αν τα κοπρόσκυλα είχαν κυβερνήσει και το Νότη εκτός από
όλους εμάς, μπορεί το παρκινγκ στους ναούς της διασκέδασης να μην κόστιζε 8
ολόμαυρα Ευρώπουλα, μπορεί τα γαρύφαλλα νεκροταφείου να μην κόστιζαν 10 επίσης
ολόμαυρα Ευρώ, μπορεί η «φύλαξη» του παλτό στην γκαρνταρόμπα να μην κόστιζε
άλλα 2 κατάμαυρα Ευρώπουλα, οι φωτογραφίες να μην κόστιζαν άλλα 5…
Αυτά βέβαια δεν είναι σοβαρά επιχειρήματα, μπορεί κανείς
να πάει μπουζούκια και να παρκάρει έξω, να μη δώσει το σακάκι του, να μην πάρει
γαρύφαλλα, ούτε φωτογραφίες, απλά να σκάσει τα 180 τα μαύρα για το δικαίωμά του
στη διασκέδαση.
Είναι πολύ σοβαρό όμως το γεγονός ότι αν τα κοπρόσκυλα
που λέει ο Νότης είχαν κυβερνήσει εκτός από εμάς και την πίστα, μπορεί τα
παιδάκια που δουλεύουν για ελάχιστα κατάμαυρα Ευρώπουλα 10 και 11 ώρες στα
μπουζούκια, να μη χρειαζόταν να παριστάνουν τους πελάτες όταν «πλακώνει»
έλεγχος, οι καλλιτέχνες να μην εισέπρατταν αστρονομικά ποσά κάτω από το
τραπέζι, οι αλλοδαπές στη λάντζα να ήταν ασφαλισμένες, να υπήρχε μια σταγόνα
νομιμότητας στον «κλάδο» που ψυχαγωγεί τον Έλληνα.
Εύλογα θα ρωτούσε κάποιος το Νότη, ποιος τραγουδάει σ’
αυτά τα μαγαζιά;
Οι 300; Εμείς που ΜΑΣ κυβερνάνε αυτά τα κοπρόσκυλα που
σου χρωστάνε και δεν τους χρωστάς τίποτα;
Σε μια χώρα χωρίς κοπρόσκυλα, show biz σαν την
ελληνική δε θα υπήρχε.
Αν σε όλο αυτό το φαγοπότι οι καλλιτέχνες δε συμμετέχουν,
αν κάνουν και αυτοί σαν τους βουλευτές το σ…. τους παξιμάδι, ούτε τότε έχουν
δικαίωμα να ασκούν κριτική, γιατί στην πίστα ο προβολέας αυτούς φωτίζει και
ό,τι γίνεται από κάτω κι από πίσω έχει αυτούς βιτρίνα.
Θα πει βέβαια και εν μέρει δικαίως ο κάθε Νότης, η κάθε
Δέσποινα, μα αφού έτσι λειτουργεί η νύχτα, εγώ τι να κάνω, να μη δουλέψω;
Να δουλέψουν, αλλά τουλάχιστον να έχουν τη στοιχειώδη
σοβαρότητα να μη μιλάνε για «κοπρόσκυλα που ΣΑΣ κυβερνάνε», εφόσον έχουν
συμβιβαστεί με τη σαπίλα και της «νοικιάζουν» το ταλέντο τους έναντι της αγάπης
του κόσμου που τα σκάει για να τους δει, καθισμένος σε πτυσσόμενο τραπέζι,
πίνοντας σε πολλές περιπτώσεις V-Power cola και Aegean tonic, πετρέλαιο
από την κάνουλα στο ποτήρι.
Ο καλλιτέχνης που τραγουδάει σε πίστα και «κράζει» το
πολιτικό σύστημα θυμίζει τον επί 30 χρόνια ψηφοφόρο Τσοχατζόπουλου που μόνο
όταν του έκοψαν το μισθό αποφάσισε να ζητήσει κάθαρση.
Και το χειρότερο, αποποιείται κάθε ευθύνης, σαν να μην
είναι αυτός στην αφίσα και στο μικρόφωνο, έχοντας πάντως ωφεληθεί από το ίδιο
το σύστημα που «καταδικάζει». Για άλλη μια φορά πολύ ασχοληθήκαμε.
Αλλά εκείνο το «ΣΑΣ κυβερνάνε» και το «εγώ είμαι
τακτοποιημένος» έκατσε άσχημα, πιο άσχημα ακόμα και από τις δηλώσεις
υποστήριξης της χρυσής αυγής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου