Η στρατηγική πρόβλεψη είναι ένα ζήτημα που πρέπει να
απασχολεί κάθε οργανισμό, ιδιαίτερα τα κράτη, αφού οι ορθές στρατηγικές
προβλέψεις είναι δυνατόν να θωρακίσουν και να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα ενός
κράτους.
Ιδιαίτερα όσον αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο, που
καταλαμβάνουν έναν γεωγραφικό χώρο μείζονος γεωπολιτικής αξίας, οι στρατηγικές
προβλέψεις μπορεί να δώσουν τη δυνατότητα στις κυβερνήσεις σε Λευκωσία και
Αθήνα να λάβουν έγκαιρα αποφάσεις και να κάνουν επιλογές, που άλλοτε θα μας
προστατέψουν από εξελίξεις που πρόκειται να συμβούν στην ευρύτερη περιοχή και
άλλοτε θα μας εξασφαλίσουν θαυμάσιες ευκαιρίες, για να επωφεληθούμε και να
ενισχύσουμε τη θέση μας στην περιοχή.
Τα ανωτέρω είναι μια καθαρά θεωρητική προσέγγιση, που
όμως πρέπει να απασχολεί όλους εκείνους, πρόσωπα και φορείς, που απαρτίζουν το
πνευματικό δυναμικό του Ελληνισμού, συμπεριλαμβανομένων και των εφημερίδων,
φυσικά.
Επειδή αποτελεί εύστοχο παράδειγμα και πάντως όχι για να
επιδαψιλεύσουμε δάφνες στον εαυτό μας, θα υπενθυμίσουμε τι γράφαμε κλείνοντας
το άρθρο μας με τίτλο «Η μετάλλαξη του Ερντογάν», που δημοσιεύθηκε στην
«κυριακάτικη δημοκρατία» στις 24 Νοεμβρίου 2013:
«Τις μέρες αυτές είναι σε εξέλιξη πρωτοφανής κόντρα
ανάμεσα στον Γκιουλέν και τον Ερντογάν, με αφορμή τον νόμο που απαγορεύει τη
λειτουργία των φροντιστηρίων στην Τουρκία, μέσω των οποίων έρχονται σε επαφή με
τη νεολαία αλλά και με τις λαϊκές μάζες ο Γκιουλέν και οι χιλιάδες των στελεχών
του κινήματός του... Είναι προφανές ότι βρισκόμαστε προ ραγδαίων εξελίξεων στην
Τουρκία…».
Για να δικαιολογήσουμε γιατί χαρακτηρίζουμε στρατηγική
πρόβλεψη την αναφορά μας σε «ραγδαίες εξελίξεις στην Τουρκία», να
υπογραμμίσουμε ότι η παρουσία του ίδιου του Ερντογάν στο πολιτικό σκηνικό και η
τύχη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης είναι ένα ζήτημα που απασχολεί τους
μεγαλύτερους γεωπολιτικούς παράγοντες του πλανήτη.
Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι υπηρεσίες μεγάλων χωρών
παρακολουθούν με μεγάλο ενδιαφέρον την πορεία της υγείας του Ερντογάν αλλά και
τα πεπραγμένα του ιδίου και της κυβέρνησής του, γεγονός που αποδεικνύει ότι οι
εξελίξεις γύρω από τον Τούρκο πρωθυπουργό και το κόμμα του έχουν στρατηγικό
ενδιαφέρον και για την Ελλάδα.
Να δούμε λοιπόν τι έγινε μετά το εν λόγω δημοσίευμα.
Ο Γκιουλέν και το πολυπλόκαμο κίνημά του έδειξαν τα
δόντια τους στον Ερντογάν και την κυβέρνησή του, με αποτέλεσμα να ανακοινωθεί
ότι αναβάλλεται η ψήφιση του νόμου για την απαγόρευση των φροντιστηρίων.
Μια μικρή αναφορά στα φροντιστήρια: Οι Τούρκοι πολίτες
αναγκάζονται στην ουσία να περνούν από τα φροντιστήρια Γκιουλέν για να έχουν
ελπίδες ότι θα πετύχουν στις εξετάσεις και στους διαγωνισμούς για να εισέλθουν
στα πανεπιστήμια αλλά και στις υπηρεσίες του κράτους.
Αυτό, από τη μια πλευρά, εξασφαλίζει τεράστια ποσά στο
κίνημα Γκιουλέν και, από την άλλη, επέκταση της επιρροής στα πανεπιστήμια και
στο κράτος, αφού όποιος περνά από την «πόρτα» του κινήματος το πιο πιθανό είναι
να παραμείνει προσδεμένος με ισχυρούς δεσμούς σε αυτό.
Και ο νοών νοείτω.
Μετά την υπαναχώρηση της κυβέρνησης Ερντογάν, που
θεωρήθηκε τακτική νίκη του Γκιουλέν, ύστερα από μια περίοδο αψιμαχιών,
ακολούθησε μια επίθεση βαρέων βαρών από πλευράς των μηχανισμών του
αυτοεξόριστου στις ΗΠΑ θρησκευτικού ηγέτη, η οποία οδήγησε σε πολιτική αποσταθεροποίηση
την κυβέρνηση Ερντογάν, με τεράστιες επιπτώσεις στην αξιοπιστία και την ίδια τη
βιωσιμότητά της.
Οι εισαγγελείς της Κωνσταντινούπολης, σε συνεργασία με
την αστυνομία, το πρωί της 17ης Δεκεμβρίου διεξήγαγαν μια εκτεταμένη
επιχείρηση, η οποία εξευτέλισε την κυβέρνηση αλλά και τον ίδιο τον Ερντογάν.
Δεν είναι μόνο ότι συνελήφθησαν οι γιοι τριών υπουργών
του, που βρίσκονται στον στενό του κύκλο και θεωρούνται από τους «ταμίες» του
κόμματος αλλά και του ιδίου, αλλά είναι και το γεγονός ότι για την επιχείρηση,
που προετοιμαζόταν επί 12 μήνες, δεν είχε πάρει «μυρωδιά» η πολυδιαφημισμένη
ΜΙΤ, με τον υπερεκτιμημένο διοικητή της, τον Χακάν Φιντάν.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο υπουργός Εσωτερικών, υπεύθυνος
για την αστυνομία, να μάθει για τη σύλληψη του γιου του από τις τηλεοράσεις.
Να υποθέσουμε ότι τα ίδια θα πάθει ο Ερντογάν, αν συμβεί
κάτι ανάλογο, π.χ., στον γιο του Μπιλάλ;
Σάββας Καλεντερίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου