Πρωθυπουργό Αλέξη; Όχι ευχαριστώ… δεν θα πάρω!

Ένα από τα πολλά που μου αρέσουν στην Ελλάδα, είναι ότι όσο εύκολα δημιουργούμε είδωλα, άλλο τόσο εύκολα τα γκρεμίζουμε.

Οπότε,  κανείς Έλληνας, όσο και «λατρεμένος» κι αν είναι, δεν είναι σίγουρος για το μέλλον του.

Κάτι που κρατάει τους κ...ους σφιγμένους (λέμε τώρα).

Και αυτό συμβαίνει από αρχαιοτάτων χρόνων.

Τα παραδείγματα είναι πολλά.

Ο Σωκράτης καταδικάστηκε σε θάνατο, άλλοι μεγάλοι της εποχής εξορίστηκαν, τον Καποδίστρια τον δολοφόνησαν, τον Καραϊσκάκη τον ταλαιπώρησαν με διώξεις και δικαστήρια, τον Κολοκοτρώνη τον φυλάκισαν, και τον Ελευθέριο Βενιζέλο προσπάθησαν να τον σκοτώσουν.

Στην εποχή μας, όπου το να αγγίξει κανείς τα υπέρτατα όρια της δημοφιλίας είναι πανεύκολο και ιδιαίτερα γρήγορο, αρκεί να σε αβαντάρουν 5-6 σκοτεινοί τύποι που ελέγχουν τα ΜΜΕ, το ίδιο εύκολο είναι να περιπέσει στην απαξίωση και στην ανυποληψία.

Και καλά θα κάνουν κάποιοι «μεγαλόσχημοι» και ντεμέκ σωτήρες μας να το έχουν υπόψη τους.

Και τα θυμήθηκα όλα αυτά, διότι χθες βράδυ βρέθηκα σε μια παρέα γνωστών, συζητώντας περί πολιτικής κλπ με αποτέλεσμα να φύγω από το τραπέζι, αναρωτώμενος αν τελικά ζω σε άλλο κόσμο…

Διότι, αν και η παρέα αποτελούνταν από «νορμάλ» ανθρώπους, από επιστήμονες, και επιτυχημένους επαγγελματίες, και όχι από τίποτα  τρελαμένους αγαναχτιστές, τελειωμένους μπαχαλάκηδες, ή από κάποιους που θεωρούν ότι μας ψεκάζουν αφού, εν τούτοις το γενικό κλίμα και το τελικό συμπέρασμα ήταν πως ίσως μια κυβέρνηση Τσίπρα μας κάνει καλό, με κύριο επιχείρημα το ότι ο Αλέξης είναι νέος και άφθαρτος!

Κάτι που κυριολεκτικά έχω βαρεθεί να ακούω, ακόμη και όταν η συζήτηση έχει να κάνει με εκείνο το ούφο που μονοπωλεί τελευταία την δημοσιότητα, την καγκελάριο Ραχήλ.

Ναι, λένε πολλοί, ο Αλέξης και τα μεγάλα στελέχη του Σύριζα που θα υπουργοποιηθούν, είναι καθαροί, και πάνω απ όλα φρέσκοι, χωρίς να κουβαλάνε αμαρτίες της εξουσίας πίσω τους.

Αγνοώντας φερ’ ειπείν ότι το πιο σημαντικό μπλοκ αυτή τη στιγμή μέσα στον Σύριζα είναι το άλλοτε βαθύ Πασόκ, που αποτελείται από όλα εκείνα τα ποντίκια που εγκατέλειψαν το ναυάγιο του Μπένυ, και βρήκαν στέγη στο στέκι των συνιστωσών.

Οι οποίες παρεμπιπτόντως είναι στον κόσμο τους, φιλοσοφώντας για το αν θα πρέπει να αφοπλιστεί η αστυνομία, αν θα πρέπει να δοθούν επιδόματα στους λαθρομετανάστες, αν θα πρέπει να νομιμοποιηθεί ο μπάφος και οι γάμοι των λεσβιών, και άλλα παρόμοια, την ώρα που οι βετεράνοι του διαδρομισμού και της παραεξουσίας Πασόκοι, ζυμώνονται μεταξύ τους μοιράζοντας από τώρα τον μελλοντικό μπουλκουμέ.

Και όλοι αυτοί οι κατά τα άλλα νορμάλ συμπολίτες μας, αποφάσισαν να στηρίξουν τον Αλέξη και τον Πάντζα, μη λαμβάνοντας υπόψη όλα όσα βγαίνουν τελευταία στη δημοσιότητα, σε σχέση με τις καταθέσεις στο εξωτερικό, και με τα τραπεζικά προϊόντα που διατηρούν σε «μισητά ξένα funds» οι δήθεν φίλοι του λαού, που αύριο θέλουν να μας κυβερνήσουν.

Μιλάμε για άτομα, που όχι μόνο ο πιο φτωχός απ αυτούς έχει τουλάχιστον  €500.000 σε ξένες καταθέσεις, αλλά και για κάποιους που επενδύουν σε εταιρίες που οι ίδιοι καταγγέλλουν για ψηφοθηρικούς λόγους (βλ. Μπλακ Ροκ, και Ελντοράντο).

Και άντε αυτό να το καταπιώ…

Είναι όμως δυνατόν, να μπορέσω να αποδεχτώ (στην πιο δύσκολη περίοδο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας) τον Αλέξη για πρωθυπουργό;

Με μόνο του εφόδιο τις καταλήψεις που έκανε κάποτε ως μαθητής, απέναντι στη τότε χούντα του Ανδρέα;

Και που τις έκανε για το δικαίωμα στην αντιγραφή, ή για την εφταήμερη εκδρομή, ή για δωρεάν γλιφιτζούρια;

Ένας ανερμάτιστος, αδιάβαστος, καλομαθημένος νέος, που καλά καλά αγγλικά δεν έμαθε να μιλάει, θα σώσει τη χώρα; Ήμαρτον δηλαδή…

Επειδή του μπήκε στο μυαλό (αν όντως το πιστεύει) ότι η Μέρκελ θα τον φοβηθεί, και προκειμένου να μην καταρρεύσει η γερμανική οικονομία και η ευρωζώνη, θα κάνει πίσω αποδεχόμενη τα εφηβικά του καπρίτσια;

Μα είδαμε όλοι ξεκάθαρα τι έγινε στη Κύπρο, η οποία για ένα 24ωρο ακολούθησε τις συμβουλές του Αλέξη και του Μπαρουφάκη, και μόλις τα ΑΤΜ στέγνωσαν, παρακαλούσε τους τροϊκανούς να την σώσουν μέσω μνημονίου.

Και όμως!

Ακόμη υπάρχουν Έλληνες που στηρίζουν τις ελπίδες τους στον «άφθαρτο» Αλέξη.

Ο οποίος αν τυχόν ποτέ κυβερνήσει, έχει δυο δρόμους να ακολουθήσει:

Ή να προσπαθήσει να κάνει πράξη όλα όσα έχει κατά καιρούς υποσχεθεί, οπότε μέσα σε 1-2 μήνες η χώρα θα καταρρεύσει ολοσχερώς και ο ίδιος θα την κάνει με ελικόπτερο (μεταμφιεσμένος)…

Ή να ρίξει νερό στο κρασί του, να γίνει μετριοπαθής και συνετός,  και να ακολουθήσει μια πιο φιλομνημονιακή στάση, οπότε εκεί θα φάει το ξύλο της αρκούδας από τους ίδιους τους δικούς του, που ονειρεύονται άμεση επιστροφή στα Καγιέν, στα Κοχίμπας, και σε μιαν Ελλάδα που δυστυχώς ετελεύτησεν τον άσωτο βίον της προ πολλού…

Lose lose situation δηλαδή τόσο για τον ίδιο, όσο και για την Ελλάδα.

Με μόνους κερδισμένους τους παλιούς Πασόκους, που αναβαπτισμένοι μέσα από τον Σύριζα, θα συνεχίσουν να κάνουν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά: Να κυβερνούν, και να ελέγχουν την νομενκλατούρα.

Να επιβιώνουν δηλαδή, σαν τις κατσαρίδες, σε κάθε καιρική συνθήκη.

Αυτό θέλουμε;

Προσωπικά δεν θα πάρω…

Strange Attractor

ΥΓ- Να δω τον Στρατούλη υπουργό να συναγελάζεται με τον Σόιμπλε ή την Μέρκελ, ή κανέναν Ολάντ, φορώντας παπιγιόν… και τι στο διάολο!

Ή την Ζωίτσα υπουργό Δικαιοσύνης!!!!

Ή τον Πάντζα υπουργό Πολιτισμού.

Ή την Γαϊτάνη υπουργό Δημόσιας Τάξης!

Μιλάμε για τρελές πλάκες.

Πιο αστείες καταστάσεις και από το να ακούω τον Σταθάκη ή τον Τσουκαλά να καταγγέλλουν τις ξένες αγορές, τους τοκογλύφους, και τα άνομα συμφέροντα που πίνουν το αίμα του κοσμάκη…..

Ή από το να ακούω τον Αλέξη να μιλάει αγγλικά!