Πολλά πράματα μπορεί να λείπουν από την Ελλάδα, αλλά το
μόνο σίγουρο είναι ότι ποτέ δεν της έλειψαν οι σωτήρες.
Εξ υπανέκαθεν μάλιστα (που λένε και οι γραμματιζούμενοι).
Πόσο δε μάλλον σήμερα, που όντας βυθισμένη σε κρίση η
χώρα, έχει μεγαλύτερη ανάγκη από κάθε άλλη φορά από σωτήρες.
Και ευτυχώς, σε αυτόν τον τομέα διατηρούμε την πρωτιά.
Από σωτήρες να φαν’ κι οι κότες….
Ειδικά τυχάρπαστους.
Λες και ζούμε στη Παλαιστίνη της εποχής του Ιησού, που οι
προφήτες, και οι σωτήρες έσκαγαν μύτη από το πουθενά.
Και δεν μιλάω μόνο για τους κατ’ επάγγελμα σωτήρες, αλλά και
για τους άλλους, που ξύπνησαν ένα πρωί, είδαν το πόσο χαβαλέδες είμαστε, και
αποφάσισαν να μας σώσουν.
Δεν χρειάζεται να τους απαριθμήσω διότι θα φάμε δυο τρεις
σελίδες, και πάλι θα παραλείψω κάποιους.
Αρκεί να αναφέρω μερικούς όπως τον πάλαι ποτέ εθνικό μας
γαμπρό, τον Θόδωρο τον Κατσανέβα, την άφθαρτη Κατσέλη, την έντιμη Ντόρα, τον
εχθρό των πολιτικών (που όμως ονειρεύεται να γίνει κι αυτός
τέτοιος) Τζήμερο, τον Λοβέρδο, τον Παπαθεμελή, τον Μάνο, τον Καστανίδη, τον
Ντεγκρέτσια τον νεότερο, τον Ζώη, τον Νικολόπουλο, και άλλους πολλούς παρόμοιους ων ουκ έστιν αριθμός.
Ακόμη και η Ραχήλ, λένε κάποιοι κακότροποι, «σκαρώνει»
δικό της κόμμα!
Αναμένεται και αυτό του Καπερνάρου. Να με θυμηθείτε.
Να το δω κι αυτό, και τι στο διάολο…
Να το δω κι αυτό, και τι στο διάολο…
Παλιά λέγαμε ότι αν πετάξεις πέτρα στην Ελλάδα, θα κτυπήσεις
ή αδέσποτο σκύλο ή πρόεδρο.
Τώρα ότι κι αν πετάξεις, χτυπάς αρχηγό κόμματος, αφού είναι
πιο πολλοί ακόμη κι από τα αδέσποτα.
Και όλα αυτά τα θυμήθηκα διότι σήμερα μόλις διάβασα, ότι και ο Βύρωνας θέλει να ενταχθεί στις τάξεις των εν δυνάμει σωτήρων μας,
όχι ιδρύοντας δικό του κόμμα, αλλά δηλώνοντας ευθαρσώς ότι αν τον καλέσουν να
ηγηθεί μιας «δεξιάς Ελιάς», δεν θα πει όχι.
Αφήνοντας να εννοηθεί δηλαδή, ότι αν τον καλέσει ο λαός, θα βάλει
στην άκρη το προσωπικό του συμφέρον, θα κάνει πέτρα την καρδιά, θα εκτίσει την ποινήν του,
και θα μας κάνει τη χάρη, μπας και
ορθοποδήσει επιτέλους η χώρα.
Βέβαια, τον Βύρωνα δεν θα τον καλούσε ούτε η Γιούλα
Μπουρδόλη για να την σώσει (άσε που κι αυτή λέγεται πως ετοιμάζει κόμμα), αλλά
τέλος πάντων.
Φαντάζεστε μια χώρα που θα την κυβερνούσε ο «σωτήρας» Βύρωνας;
Απαλλαγμένη από τους δοσίλογους που την κυβερνάνε;
Θα μιλούσαμε όλοι καθαρευουσιάνικα, θα καβαλούσαμε μηχανές
(χωρίς κράνος), θα φιλοσοφούσαμε περί (στρατηγών) ανέμων και υδάτων, θα ασχολούμασταν
με το Αϊκίντο, και θα εργαζόμαστε όλοι (κουτσοί και στραβοί) στην Αγροφυλακή.
Κάπως έτσι φαντάζομαι την Πολιτεία του Βύρωνα….
Αμ ο άλλος;
Ο Γλέτσος;
Που είχα να ακούσω νέα του από τότε που γκρέμιζε τις μπάρες
στην εθνικό οδό για να περνάνε τσάμπα οι ψηφοφόροι του δήμου του;
Πουλώντας άγρια επανάσταση, η οποία όμως εξαφανίστηκε σε
χρόνο ντε τε μόλις η ανάλγητη τότε κυβέρνηση του έδωσε κάρτες ελευθέρας, τις οποίες μοίρασε στον λαό του, πουλώντας
ψηφοθηρική εκδούλευση «κατόπιν ενεργειών του»;
Ναι! Και αυτός δηλώνει οργισμένος με την τυραννία που ζούμε,
και καλεί τον λαό σε εγρήγορση, αν όχι σε εξέγερση.
Και όχι μόνο τον λαό του χωριού στο οποίο εξελέγη δήμαρχος,
αλλά ολόκληρο τον ελληνικό λαό.
Δεν ξέρω… ίσως ο γιαλός να είναι όντως ίσιος και εγώ να είμαι
αυτός που πάει στραβά, και μπαλατζαίρνει.
Αλλιώς δεν εξηγείται το πώς εν έτει 2014, με την
υποχρεωτική παιδεία να έχει κλείσει παραπάνω από έναν αιώνα, να υπάρχουν ακόμη
συνέλληνες (χώρια τα ΜΜΕ) που όχι μόνο να δίνουν βήμα στην κάθε Ραχήλ, και στον
κάθε Γλέτσο, αλλά να τους πριμοδοτούν κιόλας, αναγορεύοντας τους σε εν δυνάμει
σωτήρες μας…
Είναι άφθαρτοι, και αξίζει να τους δοκιμάσουμε λένε…
Χώρια το ότι έχουμε και χούντα αφού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου