Με εντολή Σαμαρά!

Όχι, αυτό το κείμενο δεν γράφτηκε με εντολή Σαμαρά.

Αποτυπώνει απλώς την απύθμενη υποκρισία του πολιτικού συστήματος και την μόνιμη μεμψιμοιρία μιας κοινωνίας που πάντα προτιμούσε να μένει περισσότερο σε παραπολιτικές αναλύσεις παρά στην ουσία των πραγμάτων.

Που, πως και πότε έδωσε εντολή ο Σαμαράς για να ληφθεί μια πρωτοβουλία και πως ορίζεται το όριο χρήσης της φράσης, ώστε να μην ενοχλεί όσους μάλλον δυσκολεύονται ακόμα και σήμερα να αποδεχτούν ότι τελικά ο Σαμαράς δεν έγινε απλά πρόεδρος της ΝΔ και πρωθυπουργός αλλά είναι κι αυτός που κατόρθωσε μέσα σε ενάμιση χρόνο να ολοκληρώσει τη δημοσιονομική προσαρμογή και οδηγεί τη χώρα στην αυτονόμηση από τη σκληρή μνημονιακή επιτήρηση.

Εναπόκειται στο προσωπικό κριτήριο του καθενός η αποτίμηση της ύπαρξης υπερβολής ή όχι, στην τακτική αναφορά παρέμβασης του Σαμαρά σε μια σειρά από ζητήματα που μπορεί αρχικώς να μην είχε πλήρη κι αποκρυσταλλωμένη άποψη ή που ο ίδιος θεώρησε ότι δυσλειτουργούν και θα έπρεπε να αποτελούν κυβερνητική προτεραιότητα.

Η επικοινωνιακή διαχείριση των πρωθυπουργικών πρωτοβουλιών είναι η μια όψη του νομίσματος, κρίνεται σε βάθος χρόνου από την αποτελεσματικότητα της στρατηγικής και δεν είναι ζήτημα γούστου, νοοτροπίας ή αφ’ υψηλού «ποιοτικής» ανάλυσης.

Η κοινωνία όμως δεν ενδιαφέρεται ούτε για την ύπαρξη, ή μη, απωθημένων προς πρόσωπα του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος από φιλόδοξους επιγόνους, ούτε για την αντιπολιτευτική αγωνία από το θετικό αντίκτυπο των επεμβάσεων Σαμαρά.

Κανείς δεν δυσαρεστήθηκε από εντολές για να δοθούν λύσεις σε ειδικά προβλήματα περίθαλψης πολιτών.

Κανείς δεν ενοχλήθηκε από τις προτροπές για ταχύτερη κι εκτενέστερη στήριξης της απασχόλησης.

Κανείς δεν δυσφόρησε από τις παραινέσεις για άτεγκτη στάση απέναντι στην ανομία και τη διαφθορά.

Κανείς δεν πειράχτηκε από την αμέριστη συμπαράσταση σε πληγέντες συμπολίτες και την παράπλευρη ενίσχυση του τοπικού οικονομικού κλίματος.

Με ευκολία χάνουμε την εικόνα του δάσους για να επικεντρωθούμε μονοδιάστατα σε κάποιο δέντρο.

Ανεξάρτητα από το υποκειμενικό μέτρο της επικοινωνιακής υπερβολής, το ουσιώδες της ενεργής προσωπικής συμμετοχής του πρωθυπουργού σε μια σειρά από ζητήματα πέρα από τα εξαιρετικά κοινωνικά αντανακλαστικά και της αμεσότητα της αντίληψης του, επιβεβαιώνει και τη διαρκή διάθεση του όχι απλά να διαχειρίζεται και να επιβλέπει αλλά να παρεμβαίνει, να κατευθύνει, να συντονίζει με ευαίσθητο αισθητήριο και εκτελεστική ακρίβεια.

Κων/νος Μανίκας

Μαχητικοί Πολίτες