Εθνοπατέρες και σωτήρες….

 Το ψάρι βρομάει από το κεφάλι, λέει η λαϊκή θυμοσοφία.

Και είναι αλήθεια ότι αυτή η ρήση βρίσκει καθημερινά επαλήθευση στα πρόσωπα της πολιτικής μας ηγεσίας.

Πατέρες του έθνους που με τη δική μας ψήφο εξελέγησαν για να νομοθετούν και να ελέγχουν τα κακώς κείμενα, αν τους ψάξει κανείς λίγο βαθύτερα θα διαπιστώσει ότι αρκετοί απ’ αυτούς κάθε άλλο παρά παράδειγμα προς μίμηση αποτελεί ο βίος και η πολιτεία τους.

Είναι δε οι ίδιοι που ρίχνουν αστροπελέκια από του βήματος της Βουλής και τα τηλεοπτικά παράθυρα για τη διαφθορά ή τη φοροδιαφυγή.

Είναι οι ίδιοι που δεν χάνουν ευκαιρία να κραδαίνουν στους αντιπάλους τους τη ρομφαία της ηθικής και της κάθαρσης, θεωρώντας ότι οι σκελετοί που έχουν στη δική τους ντουλάπα δεν θα φανερωθούν ποτέ.

Εμφανίζονται άσπιλοι και αμόλυντοι διεκδικώντας ρόλο στην πάταξη όλων αυτών των φαινομένων ανομίας που απαξίωσαν πλήρως τη χώρα τόσο στα μάτια των ξένων όσο και στων ίδιων των πολιτών.

Ομως, έστιν δίκης οφθαλμός ος τα πάνθ’ ορά.

Ετσι, χωρίς να νιώθουμε καμία έκπληξη, βλέπουμε το ΣΔΟΕ να αποκαλύπτει ότι ένας βουλευτής έχει αποκρύψει έσοδα με τη μη έκδοση δελτίου παροχής υπηρεσιών,  άλλος να εμφανίζει η οικογενειακή του επιχείρηση λιγότερα έσοδα από αυτά που εισπράττει, ένας τρίτος να έχει αποκρύψει φορολογητέα έσοδα κάποιων εκατομμυρίων, άλλος να κρύβει το σκάφος αναψυχής σε κάποια offshore και Κύριος οίδε τι άλλο αν τα ελεγκτικά όργανα αποφασίσουν να ελέγξουν όλους εξονυχιστικά όπως κάνουν και με τους απλούς πολίτες. Πόσες εταιρείες συμφερόντων πολιτικών που παίρνουν δουλειές από το πολύπαθο Δημόσιο θα βρεθούν, πόσοι συγγενείς πολιτικών που κάνουν τις business για λογαριασμό τους θα ανακύψουν και πόσοι «Λιάπηδες» θα γκρεμιστούν από τους μικρούς τους θρόνους.

Το θράσος όμως όλων αυτών είναι απύθμενο και ακόμα κι όταν τους πιάνουν με τη γίδα στην πλάτη, αντί να το βουλώσουν, να παραιτηθούν και να εξαφανιστούν από τον δημόσιο βίο, περνούν με μεγάλη ευκολία στην αντεπίθεση και μιλούν για πολιτικό διωγμό και πολιτικές σκοπιμότητες, ενώ γι’ αυτό καθαυτό το αδίκημα πετάνε ένα «το αμέλησα, βρε αδερφέ, άνθρωποι είμαστε...» και νομίζουν ότι έτσι καθάρισαν και οι ψηφοφόροι τους θα τους δώσουν άφεση!

Επειδή έχουν πειστεί και οι ίδιοι πως είναι καθρέφτης της κοινωνίας, στοχεύουν στην ειλικρίνεια των κατεργαραίων ελπίζοντας πως όχι μόνο δεν θα χαλάσει η αμοιβαία σχέση με τους ψηφοφόρους, αλλά και πως θα επιβραβευτεί κιόλας.

Θεωρούν ότι θα εκτιμηθεί από εκείνους, καθώς είναι κι αυτοί σαρξ εκ της σαρκός τους, αν τα ονόματά τους βρεθούν σε κάποια λίστα Λαγκάρντ, σε κάποια λίστα εμβασμάτων που έφυγαν εκτός χώρας την κρίσιμη περίοδο της οικονομικής κρίσης, σε κάποιον καβγά χουλιγκάνων ή σε κάποιον τσαμπουκά στο καφενείο ή στο γήπεδο.

Και από αυτούς περιμένουμε να σωθούμε.

Συγκινούμαστε δε με τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνουν για τα βάσανά μας. Ενθουσιαζόμαστε από τους πύρινους λόγους τους κατά του μνημονίου, της τρόικας και όλων των εχθρών του περιούσιου έθνους μας.

Χειροκροτούμε τις μεγαλεπήβολες πρωτοβουλίες και την προθυμία τους να συντάσσουν τροπολογίες για το καλό μας!

Ψεύτες, κίβδηλοι, μαχαλόμαγκες και κλεφτοκοτάδες του κοινού ποινικού δικαίου στα έδρανα του ναού της Δημοκρατίας, την οποία αρκετοί την έχουν γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

Αυτοί οι ίδιοι που επιδιώκουν την εκλογή τους όχι για να προσφέρουν ανιδιοτελώς στο κοινωνικό σύνολο, αλλά για να αβγατίσουν τις περιουσίες τους και να μην μπορεί ο αστυνομικός να τους φορέσει βραχιόλια όπως στους άλλους παράνομους και φοροφυγάδες.

Αυτοί λοιπόν είναι οι σωτήρες μας, σ’ αυτούς εναποθέτουμε τις ελπίδες μας και αφελώς μετά αναρωτιόμαστε πότε θα γίνουμε επιτέλους κράτος.

Βασίλης Στεφανίδης

Πρώτο Θέμα