Τρομοκρατία στο δημόσιο λόγο…

Μου το έλεγαν φίλοι μικροεπιχειρηματίες της εστίασης και όχι μόνο. Οταν απεργούν τα ΜΜΕ, ανεβαίνει ο τζίρος!

Οταν μαυρίζεις την ψυχή των ανθρώπων, τι όρεξη να 'χουν για βόλτες, καφέδες και φαγητό;

Και το νερό κόμπο-κόμπο τούς κατεβαίνει.

Η κινδυνολογία, οι ακραίες καταστροφολογικές μπαρούφες κι η εν γένει ρωμαίικη αμετροέπεια στον Τύπο, ηλεκτρονικό ή μη, και στον όλο δημόσιο λόγο κάνουν τα νεύρα των πολιτών κρόσσια.

Βοηθούν πολύ και οι διάφοροι παλαβοί και καραγκιόζηδες, που κυκλοφορούν στην πολιτική ή παριστάνουν τους δημοσιογράφους.

Πόσες φορές ανακοινώνεται απλά η είδηση, χωρίς να δραματοποιείται με υποβλητική μουσική, ακραία σχόλια, χαρακτηρισμούς και τραβηγμένα από τα μαλλιά συμπεράσματα;

Πόσες φορές διάφοροι, με διαμπερές «τραύμα» στον εγκέφαλο και ακεραιότητα σωματέμπορα, ανήγγειλαν ως επικείμενη τη χρεοκοπία;

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ένας εκ των σωτήρων «εκ του προχείρου, με τη μορφή του χοίρου», που παριστάνει το γιαλαντζί ΕΑΜ.

Ανά τρίμηνο εξαγγέλλει πτώχευση, δικτατορία, πανώλη, δάκο και μουχρίτσα, βγάζει ανακοινώσεις και κάνει δηλώσεις για επερχόμενο διπλό νόμισμα, δραχμή, κρεμάλες και στρατοδικεία…

Στα ΜΜΕ, ιδίως τα περιφερειακά, στους μικρούς σταθμούς, σε λαθρόβια έντυπα και ιστότοπους, που κάνουν και κάναν ψιλοεκβιασμό, όπως και στην αχανή τροπική ζούγκλα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης οργανωμένες ομάδες φανατικών, βλαμμένων, μισθοφόρων ή μοναχικοί σαλταρισμένοι, τυφλωμένοι από εμμονές, μίσος και εμπάθεια, κραυγάζουν, απειλούν, υβρίζουν και συκοφαντούν.

Κυρίως όμως διακινούν τερατώδη ψεύδη, συνωμοσιολογικές θεωρίες για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της έρμης πατρίδας, που διαδίδονται σαν φωτιά στα ξερά χόρτα, διότι, ως γνωστόν, η βαρετή στρωτή αλήθεια δεν πουλάει όσο το εξωφρενικό παρδαλό ψέμα.
Η κατάσταση είναι από μόνη της αρκούντως ζόρικη. Η ανεργία, τα λουκέτα, η μετανάστευση νέων και όχι μόνο, οι περικοπές δαπανών στην κοινωνική πρόνοια, στην παιδεία και την υγεία, η ύφεση, η απλή αλήθεια, με λίγα λόγια, είναι αρκετά από μόνα τους για να γίνεται το στομάχι σου φιόγκος.
Πέρα όμως από τις βαριές συνέπειες στην ψυχολογία των πολιτών, η ασυδοσία της καφρίλας και της αρνητικής προπαγάνδας, που γίνεται στα ΜΜΕ, στο διαδίκτυο, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και στον ίδιο τον δημόσιο λόγο κομμάτων, πολιτικών και πολιτικολογούντων, βλάπτει σοβαρά την οικονομία, λειτουργεί διαλυτικά στην αγορά, στις επενδύσεις, σε όλους τους στόχους που προσπαθεί να επιτύχει όχι μόνο η κυβέρνηση, αλλά και κάθε επιχειρηματίας, μικρός ή μεγάλος, ξεχωριστά.
Ξέρω ότι είναι απίθανο όλα αυτά τα ιδιοτελή κομματικά ή οικονομικά συμφέροντα ή οι ζαβές προσωπικότητες διάφορων δραπετών του ψυχιατρείου να συγκινηθούν από τη δημόσια έκκληση οποιουδήποτε και να βγάλουν τον σκασμό, να «αυτορρυθμιστούν».

Από της μυλωνούς τον απαυτό μην περιμένεις καλλιγραφία.

Κάποτε υπήρχε η «διασπορά ψευδών ειδήσεων», αλλά, έτσι κι αλλιώς, δεν θα λυνόταν κατασταλτικά το πρόβλημα σε ένα τόσο χαοτικό περιβάλλον.

Δεν θα μας φτάνανε οι φυλακές.

Οφείλουμε όμως όλοι, θεσμικοί ή μη, όσοι τουλάχιστον διαθέτουμε ακόμη μισό δράμι λογική μέσα στο κρανίο μας, να πολεμάμε όλους αυτούς τους τυχοδιώκτες, βαλτούς ή σαλταρισμένους, που διαλύουν το ηθικό μιας ήδη δοκιμαζόμενης κοινωνίας, επενδύοντας στο χάος.

Και βέβαια δεν θα ήταν καθόλου κακό το ΕΣΡ να σταματήσει να αναχαράζει και σε μερικές ακραίες περιπτώσεις, που εμπίπτουν στον ποινικό κώδικα και ξεπερνούν κατά πολύ την έκφραση γνώμης, η Εισαγγελία να παρεμβαίνει εδώ και τώρα.
Ενας άλλος σοβαρός φίλος μού έκανε μια πολύ απλή παρατήρηση. Πώς κάθε φορά που έρχεται η τρόικα χειροτερεύει όλο το κλίμα και μόνο από αυτό πέφτει το Χρηματιστήριο;

Δεν ξέρω αν όντως πέφτει κάθε φορά το Χρηματιστήριο, όμως το γεγονός ότι γκριζάρει το τοπίο είναι αλήθεια.

Δεν είναι μόνο που του Ελληνα του τη δίνει που ακόμη οφείλουμε να δίνουμε λογαριασμό σε ξένους υπαλλήλους και να διαπραγματευόμαστε για εσωτερικά μας ζητήματα οικονομικής πολιτικής. Κυρίως είναι ο ορυμαγδός που προκαλείται από την καταστροφολογία του αντιπολιτευτικού δημόσιου λόγου.
Νομίζεις από αυτά που λέγονται με κραυγές ή γράφονται με πηχυαίους τίτλους ότι έρχεται ο Βελής, ο γιος του Αλή Πασά, να πάρει τον κεφαλικό φόρο από τον Μοριά ή ότι τη βγάζουμε δεν τη βγάζουμε ως τη Δευτέρα.

Τελικά τίποτα από τα δυο δεν συμβαίνει, μένει μόνο η λαχτάρα και η κατάθλιψη του κόσμου, που τον τσακίζει αυτή η προπαγάνδα.
Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, όμως στεκόμαστε στα πόδια μας.

Λαβωμένοι, με μεγάλα προβλήματα, όμως δεν φουντάραμε, όπως νομίζανε ή ελπίζανε διάφοροι για να αγοράσουν τη χώρα φθηνά.

Πρέπει σίγουρα να απαλλαγούμε από την ξένη εποπτεία, να βγούμε στις αγορές, αλλά να απαλλαγούμε κι από τους εγχώριους «παπαγάλους» που δουλεύουν για τα άλλα γκρίζα πουλιά, τους γύπες, ή είναι απλά ηλίθιοι και θα ενοχληθούν σφόδρα όταν νιώσουν πως τελειώνει η ανηφόρα και πως οι βάρβαροι δεν ήρθαν ούτε θα 'ρθουν…

Φαήλος Κρανιδιώτης

Δημοκρατία