Κοκορέτσι, μια πράξη αντίστασης στους γραφειοκράτες των Βρυξελλών!

Το κοκορέτσι είναι παραδοσιακό έδεσμα, σύμβολο του αγώνα ενάντια στα μονοπώλια και την Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Αποτελεί must στις «ψαγμένες» ταβέρνες και ψητοπωλεία, ενώ συνηθίζεται να υπάρχει στο πασχαλινό μας τραπέζι. 

Το τρώνε άπαντες, συμπεριλαμβανομένων των άθεων και των αντικληρικιστών.

Χρειαζόμαστε εκτός από υψηλό αγωνιστικό φρόνημα:

Δύο συκωταριές με γλυκάδια από αρνί γάλακτος (με ανοικτή ημερομηνία λήξης)

Δύο κιλά έντερα από αρνί γάλακτος που βολτάριζε στο «Ποτάμι» ,λεμόνια από κοντολεμονιά, δύο μπόλιες από αρνί που ψηφίζει Ελιά, σούβλα για κοκορέτσι, ξύλα, κάρβουνα ή ηλεκτρικό φούρνο με βάθος, αλάτι, κόλιαντρο τριμμένο, κύμινο τριμμένο, πιπέρι φρεσκοτριμμένο (πως το τρίβουν όλοι ξέρετε, μην κάνετε τους ανήξερους/ανήξερες).

Προετοιμασία:

Το κοκορέτσι χρειάζεται πολύ χρόνο για να ετοιμαστεί. Λίγο λιγότερο από ότι να βγει η χώρα στις αγορές. 

Πλύσιμο των έντερων σχολαστικό (όχι ντουζάκι) πέρασμα της συκωταριάς στη σούβλα συν το γεγονός ότι οφείλουμε να το ετοιμάσουμε από την προηγούμενη ημέρα για να στραγγίζει το βράδυ πριν το ψήσουμε.

Πρώτα απ’ όλα ετοιμάζουμε τα μπαχαρικά που είναι το άλφα, το ωμέγα κι όλα τα ενδιάμεσα γράμματα. Σε ένα μπωλ, αναμειγνύουμε μπόλικο αλάτι, φρέσκοτριμμένο πιπέρι, κόλιαντρο καθώς και ελάχιστο κύμινο, ίσα για τη μυρωδιά και την ιδεολογική ζύμωση.

Πλένουμε καλά τις συκωταριές και τα γλυκάδια και τα κόβουμε σε χοντροκομμένα κομμάτια. 

Βάζουμε περισσότερα μαλακά κομμάτια (από πνευμόνι, καρδιά, νεφρά, γλυκάδια) απ’ ότι συκώτια, τα οποία πικρίζουν όταν ψηθούν και δημιουργούν δικό τους γευστικό κόμμα. 

Στη συνέχεια, περιχύνουμε το μείγμα των μπαχαρικών στα κομμάτια της συκωταριάς και τα τοποθετούμε με χέρια που τρέμουν από συγκίνηση στο ψυγείο.

Παράλληλα, ετοιμάζουμε τις μπόλιες και τα έντερα. 

Οι μπόλιες θέλουν πέρασμα από χλιαρό νερό για να ζεσταθούν και να καθαρίσουν καλά. Τα έντερα θέλουν εξονυχιστικό πλύσιμο στο εσωτερικό τους. 

Τα βάζουμε κάτω από την βρύση ώστε να πέφτει νερό απευθείας μέσα τους, μετά τα γυρίζουμε (αν τα καταφέρουμε) και στη συνέχεια τα στραγγίζουμε και τα αφήνουμε σε ένα μεγάλο μπωλ (όχι για κεφτέδες) με μπόλικα κομμένα λεμόνια.

Η δημιουργία:

Μόλις είμαστε έτοιμοι ψυχολογικά, περνάμε στη σούβλα τα γλυκάδια και τα συκώτια εναλλάξ. Από πάνω τυλίγουμε τις μπόλιες ώστε να κρατάνε τα κομμάτια στη θέση τους, και όπου χρειάζεται βάζουμε οδοντογλυφίδες για να γίνει πιο σταθερό.

Έπειτα, δένουμε το μία αντεριά στο άκρο της σούβλας και την πλέκουμε σταυρώνοντας κατά μήκος του κοκορετσιού μέχρι να δούμε ότι δημιουργείται ένα παχύ αλλά σταθερό στρώμα. 

Στη συνέχεια, πλέκουμε οριζόντια και δένουμε στο άλλο άκρο. 

Η κίνηση αν δεν γίνει δεξιόστροφα, το κοκορέτσι δεν θα γίνει νόστιμο.

Αν δεν τα καταφέρνετε με την κίνηση που ενώνει όλα τα κομμάτια, θυμηθείτε την αγαστή συνεργασία της Αριστερής Πλατφόρμας με την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και πως εκφράζονται ενιαία με ένα επιδέξιο δέσιμο. Αφήνουμε το κοκορέτσι με τη σούβλα όρθια όλο το βράδυ να στραγγίξει αίμα, δάκρυα και ιδρώτα.

Το ψήσιμο:

Ανάβουμε φωτιά και ετοιμάζουμε γερή θράκα. Βάζουμε πάνω το κοκορέτσι αλλά ξεκινάμε το ψήσιμο από ψηλά με αργή περιστροφή.

Όταν αρχίσει να βγάζει αφρούς από το εσωτερικό, σημαίνει ότι βράζει εσωτερικά και περιμένει τις ευρωεκλογές για να εκφράσει τη δυσαρέσκεια του. Τότε, μόλις ροδίσει και το εξωτερικό, κατεβάζουμε το κοκορέτσι μας πιο χαμηλά (Λόλα)και συνεχίζουμε το γύρισμα πιο γρήγορα. 

Όταν πάψει να βγάζει ζουμί, το κοκορέτσι έχει αλλοτριωθεί και είναι έτοιμο για κόψιμο και σερβίρισμα.

Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα σε όλες και όλους!

Μικρός Οδυσσέας

Antinews