Το PONY (μας) κι οι PORSCHE (τους)…

Η είδηση ότι είναι πολύ πιθανό να ξαναδούμε να κυκλοφορεί στους δρόμους της χώρας μας το θρυλικό Pony, με ξάφνιασε ευχάριστα.

Η φωτογραφία που τη συνόδευε με το κόκκινο «τζιπ των φτωχών» -άσχετα αν δεν θυμίζει και πολύ την παλιά έκδοση της εποχής που ήμουν έφηβος- μ’ έκανε να χαμογελάσω με νοσταλγία.

Λες;

Μπορεί η σημερινή Ελλάδα να βάλει μπροστά ένα τέτοιο σχέδιο παραγωγής έστω και 24 αυτοκινήτων την ημέρα, όπως γράφει το ρεπορτάζ της Λίνας Γιάνναρου; Γιατί όχι;

Το κόστος τους θα είναι περίπου 7.000 ευρώ κι αν είναι το ίδιο «σκυλιά» με τους... προγόνους τους, που πλημμύριζαν τους ελληνικούς δρόμους τη δεκαετία του ΄70, του ΄80 ως και του ΄90, τότε αναμφίβολα θα αξίζουν τα λεφτά τους. Όπως τ’ άξιζαν τα περίπου 30.000 κομμάτια που κυκλοφόρησαν από τη NAMCO, δεκαετίες πριν.

Πολλά από τα οποία μάλιστα εξήχθησαν σε 14 χώρες.
«Πρόκειται για ένα αυτοκίνητο τόσο άσχημο που είναι ωραίο» είχε γραφτεί τότε στον γερμανικό Τύπο.

Θυμάμαι πως όταν είχα πρωτοβγάλει δίπλωμα ανυπομονούσα να μπω στο λευκό PONY ενός φίλου του πατέρα μου για βόλτες στην παραλιακή.

Με το χέρι στον λεβιέ των ταχυτήτων που βρισκόταν στο σιδερένιο ταμπλό. Και με το πόδι να «σανιδώνει» το γκάζι για να προσπερνάω… αφ’ υψηλού τα Fiat 127 και τα ατέλειωτα «σκαθάρια» της VW.
Πάω τώρα σε μια άλλη είδηση την οποία διάβασα πρόσφατα και αφορά επίσης τετράτροχα τα οποία όμως είναι… του σαλονιού κι όχι του λιμανιού, όπως τα «ταπεινά» PONY: Στην Ελλάδα πουλήθηκαν την περσινή χρονιά μόλις 8 καινούργιες Porsche έναντι… 429 που είχαν διατεθεί το 2009, όταν άρχιζε το μακροβούτι στην κρίση!
Δεν ξέρω τι θα γίνει φέτος με την… «ανάπτυξη» και το «πλεόνασμα». Αν δηλαδή κάποιοι συμπατριώτες μας, που... ζαχαρώνουν τις Porsche και άλλα παρεμφερή, ανάλογου κόστους τετράτροχα θα βάλουν το χέρι στην τσέπη ώστε να αυξήσουν και πάλι τις πωλήσεις των πανάκριβων γερμανικών «θηρίων».

Είμαι βέβαιος όμως ότι πολλοί περισσότεροι με λιγότερο ανθηρά οικονομικά, θα περιμένουν ανυπόμονα το νέο ελληνικό «τζιπ των φτωχών».
Προσωπικά αδημονώ να γίνουν πραγματικότητα τα σχέδια της ελληνικής εταιρίας. Να ξαναδώ το νέο PONY στην παραλιακή…

Και, αν τα καταφέρω, να ξαναοδηγήσω ένα λευκό με το χέρι στο περίεργο αλλά μοναδικό λεβιέ ταχυτήτων και το πόδι... τσίτα στο γκάζι!

Σωτήρης Ξενάκης

Protagon

Δείτε κι αυτό: Η επιστροφή του Pony.K