Μερικές φορές νομίζω ότι ζω στον κόσμο του ήρωα
της ταινίας ''Η ημέρας της μαρμότας'', όπου ο συμπαθέστατος Bill Murray,
ξυπνούσε κάθε πρωί και ζούσε την ίδια ημέρα.
Σε αυτό βεβαίως συντελεί το γεγονός ότι
καλούμαστε για άλλη μια φορά δημοσιογραφικά να καλύψουμε τον επικείμενο ανασχηματισμό…
Έτσι, στα Μ.Μ.Ε ηλεκτρονικά και μη κυριαρχεί η
ονοματολογία.
Οι ''large υπουργοί'' που είτε θέλουν να φύγουν
από την κυβέρνηση, είτε έχουν λάβει διαβεβαίωση ότι θα μετακινηθούν κάνουν
δηλώσεις του τύπου ότι ''δεν τους ενδιαφέρει η καρέκλα'', οι επίδοξοι μνηστήρες
για υπουργοποίση δηλώνουν παρόντες και έτοιμοι να αναλάβουν προκλήσεις και
ευθύνες για τη σωτηρία του έθνους και όσοι διαισθάνονται ότι θα ''κοπούν'',
φωνασκούν γενικώς (βλέπε Στουρνάρας)...
Το πρόβλημα γενικότερα στην Ελλάδα και ειδικά σε
θέματα όπως ο ανασχηματισμός είναι πολιτικό.
Θα μπορούσε να ήταν πραγματικά πιο ουσιαστικός ο
ανασχηματισμός αν κυριαρχούσε, η αμιγώς αγνή αθλητική σκέψη.
Σε αυτήν την περίπτωση ο προπονητής έχει
τον απόλυτο έλεγχο για την εικόνα μια ομάδας και όταν αυτή δεν είναι καλή,
προχωρά άμεσα σε αλλαγές και το Γενάρη και το καλοκαίρι σε
μεταγραφές, ανάλογα με τις δυνατότητες του σωματείου.
Αν δεχτεί παρεμβάσεις και επιθυμεί να διατηρήσει
την αξιοπρέπεια του παραιτείται, ή αν οι διοικούντες θεωρήσουν ότι φέρει την
ευθύνη για την κακή εικόνα της ομάδας, τον διώχνουν.
Δυστυχώς όμως στην πολιτική, τα πράγματα
αλλάζουν και κυριαρχεί το παρασκήνιο, οι ραδιουργίες και ο αγώνας για την
εξουσία.
Έχουμε και λέμε λοιπόν: Στη συγκεκριμένη
περίπτωση, έχουμε ένα τεχνικό team (τώρα ποιος είναι ο πρώτος
προπονητής και ποιος ο βοηθός ελέγχεται...), αποτελούμενο από τον πρωθυπουργό
Αντώνη Σαμαρά και τον αντιπρόεδρο Ευάγγελο Βενιζέλο, που παραδέχθηκαν δημοσίως
ότι η εικόνα της κυβέρνησης δεν είναι καλή.
Όπως δήλωσαν ''το πήραν το μήνυμα''.
Και αντί να αρχίσουν να δουν τι φταίει, τι
περιθώρια έχουν και πως θα φτιάξουν το καλύτερο δυνατό σχήμα, άρχισαν τα
παζάρια.
Ο Αντώνης Σαμαράς στις όποιες επιλογές προσπαθεί
να κρατήσει ισχυρό τον εταίρο του Βενιζέλο, αλλά και να μην διαταραχθούν οι
ισορροπίες στο δικό του κόμμα, από τα στελέχη που ζητούν το κεφάλι του
Στουρνάρα και γκρινιάζουν ότι τελικά κυβερνά το ΠΑΣΟΚ.
Στην αντίπερα όχθη, ο Ευάγγελος Βενιζέλος
προσπαθεί μέσω του επικείμενου ανασχηματισμού να κατοχυρώσει την πρωτοκαθεδρία
του ΠΑΣΟΚ στις πρωτοβουλίες για συνεργασίες στην κεντροαριστερά,
παζαρεύοντας θέσεις για τους "58" το κόμμα του Ανδρέα Λοβέρδου
αλλά και της ΔΗΜΑΡ, προκειμένου ευοδωθεί το φλερτ.
Θεωρώ ότι υπό αυτές συνθήκες ο επικείμενος
ανασχηματισμός δεν θα είναι ουσιαστικός.
Οι οποίοι εξωκοινοβουλευτικοί χρησιμοποιηθούν
δεν θα επιλεγούν λόγω της αξίας τους, αλλά λόγω των προξενιών που έχουν
προηγηθεί και η πολιτική της κυβέρνηση, δεν θα αλλάξει από τους νέους
υπουργούς, αλλά από τα όποια οικονομικά περιθώρια υπάρχουν για να κατευναστούν
τα πνεύματα στην αγριεμένη κοινωνία.
Είναι από τις περιπτώσεις που λες ''άντε και του
χρόνου''...
Φώτης Νάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου