Ήταν μια οδυνηρή ήττα!!!!!

Ο Πελέ είχε πει κάποτε ότι όσο η μπάλα παραμένει στρόγγυλη, όλα τα αποτελέσματα είναι πιθανά.

Φαντάζομαι πως μετά από το χθεσινό 1-7, ακόμη κι αυτός θα έχει πάθει ένα ελαφρύ κλακάζ.

Ένα σκορ που μόνο ο Αρχοντίδης (ήταν μια οδυνηρρρρήήή ήττα) θα μπορούσε να διαχειριστεί, όντας συνηθισμένος σε αυτά.

Ακόμη πιο προφητικός, ο Λίνεκερ είχε πει ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα όπου ότι και να γίνει, στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί… ή κάπως έτσι.

Αυτός σίγουρα δικαιώθηκε χθες βράδυ.

Αυτό που συνέβη είναι πραγματικά απίστευτο.

Διότι πέρα από τις ατάκες του Λίνεκερ, ή τα περί «πάνζερ» των ειδικών, κανείς δεν πίστευε ποτέ ότι οι Βραζιλιάνοι θα διακορευτούν εν ψυχρώ από τους φρίτζιδες.

Πιο πιθανό θα ήταν να κερδίσει η χώρα μας το μουντιάλ, από το να προβλέψει κανείς το χθεσινοβραδινό φιάσκο των Βραζιλιάνων.

Προσωπικά, ακόμη και στο pro evolution του playstation, θεωρώ σπάνιο κατόρθωμα να κερδίσω την Βραζιλία με 7-1… εκτός και αν πειράξω τις αποδόσεις των παικτών.

Κάτι τέτοιο μοιάζει να έγινε χθες βράδυ.

Κάποιος τους «πείραξε». Κάποιος τους μάτιασε…

Μπορεί να φταίει και η «κατάρα του Μικ Τζάγκερ», όπως πιστεύουν πολλοί.

Η ουσία είναι ότι η Βραζιλία, η ποδοσφαιρομάνα, υπέστη έναν ντροπιαστικό διασυρμό, που δεν έχει προηγούμενο.

Που θύμισε την παλιά δική μας εθνική, που γονάτιζε ακόμη και απέναντι στη Μάλτα…

Και μιλάμε για μια χώρα, που εκτός από το ποδόσφαιρο, δεν έχει τίποτα συγκλονιστικό να επιδείξει σε κανέναν τομέα.

Είναι μια χώρα, που λόγω Πελέ, Ρομάριο, Ρονάλντο, κλπ είναι κυρίως γνωστή για το ποδόσφαιρό της (άσχετα αν κατασκευάζει και αεροπλάνα).

Το οποίο ποδόσφαιρο ενέχει θέση θρησκείας…

Και είναι το μόνο για το οποίο είναι περήφανοι απαξάπαντες οι Βραζιλιάνοι, πλούσιοι και φτωχοί.

Φανταστείτε λοιπόν τι σοκ και δέος έπαθαν χθες το βράδυ.

Χάνοντας με τέτοιο σκορ από τους ρομποτοειδείς Τεύτωνες!

Unbefuckinglievable!

Ούτε δανεικά να τους χρωστούσαν… ούτε γραμμάτια να πλήρωναν.

Οι Γερμαναράδες πήγαν στη Βραζιλία για … σεξοτουρισμό, και μάλιστα εντός του αγωνιστικού χώρου!

Τους μάμησαν κυριολεκτικά. Στα όρθια!

Ενώπιον δεκάδων χιλιάδων μαρτύρων.

Δικαιώθηκε δηλαδή η σχολή σκέψης που θέλει την πειθαρχία, την οργάνωση, και την ψυχρή απόδοση να υπερτερεί της ατομικότητας, της φαντασίας, και της τσαχπινιάς (λέμε τώρα).  

Συνέβη δηλαδή κάτι ανάλογο με αυτό που διαδραματίστηκε κάποτε στα σκοτεινά δάση του ευρωπαϊκού βορρά, όταν οι κοντοστούπηδες μελαψοί Ρωμαίοι στρατιώτες είδαν για πρώτη φορά απέναντί τους τους γιγαντόσωμους ξανθούς αγριάνθρωπους, και λύθηκαν τα γόνατά τους.

Στη συνέχεια όμως τους τσάκισαν, καθότι οργανωμένοι, πειθαρχημένοι, και πολεμώντας βάσει τακτικής.

Αυτό είδαμε χθες βράδυ.

Είδαμε τους βιονικούς Γερμανούς να κερδίζουν το όνομα, και τη φανέλα.

Είδαμε τη μεθοδικότητα να κυριαρχεί επί του ταλέντου (λέμε τώρα).

Έχοντας μελετήσει ενδελεχώς τον αντίπαλό τους, που θα κάνει πολλά χρόνια να συνέλθει.

Προσωπικά πιστεύω ότι ακόμη και αν στη θέση της χθεσινής Βραζιλίας ήταν η Ελλάδα, ή ακόμη και ο …Πανθρακικός, τέτοιο διασυρμό δεν θα υφίστατο.

Ακόμη και αν έπαιζα εγώ ο άσχετος ως ένας εκ των 11, το σκορ το πολύ πολύ να πήγαινε στο 10-0. Καμία ουσιαστική διαφορά δηλαδή…

Χώρια που μπορεί να έβαζα και κανένα γκολ.

Και όμως χθες έπαιζαν παίκτες, που ο καθένας τους αξίζει στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο όσο ολόκληρη η πιο ακριβή ομάδα της Ελλάδας μας… τουλάχιστον.

Από την άλλη βέβαια, να λέμε καλά που μας έτυχε ο Γκέκας και δεν προχωρήσαμε στους 8, δεν βρήκαμε μπροστά μας μια τέτοια Γερμανία, διότι ένα 7-1 η γονατισμένη και διχασμένη από το μνημόνιο χώρα μας δύσκολα θα το άντεχε.

Ειδικά από τους Γερμανούς.

Οι Αλέξηδες και οι Στρατούληδες καραδοκούν, χρησιμοποιώντας κάθε ευκαιρία για να καταγγείλουν τον Σαμαρά, την Μέρκελ, το μνημόνιο, κλπ.

Οπότε φανταστείτε χαρές και πανηγύρια αν στη θέση των Βραζιλιάνων ήμασταν εμείς.

Ο Τσίπρας θα κατέθετε αμέσως πρόταση μομφής στη κυβέρνηση.

Αντιθέτως, χθες βράδυ το βούλωσε, κάτι ψέλλισε περί φαβελών, περί πλουτοκρατίας, περί ανάλγητων αφεντικών, κλπ αλλά δεν το προχώρησε παραπέρα.

Από την άλλη όπως άκουσα, ο Φωτόπουλος δήλωσε μερκελιστής, και ζήτησε να καταταγεί εθελοντής στον γερμανικό στρατό, διότι κυκλοφόρησαν φήμες ότι τον ψάχνει ο χοιροβοσκός Σβαϊνστάιγκερ  για να τον.. βατέψει!

Με αυτά και με αυτά, προσωπικά τη πάτησα, και έχασα λεφτά, διότι πήγα με τη λογική που έλεγε πως το κύπελλο θα το πάρει νομοτελειακά η Βραζιλία, αντί να ακούσω τη καρδιά μου που θέλει Μέσι και Αργεντινή.

Με αποτέλεσμα να κατοικοεδρεύω εντός του… κουβά.

Το δεύτερό μου σπίτι…

Ελπίζω όμως πως στο τέλος  θα κάτσει ένας τελικός Γερμανία- Αργεντινή, όπου αν ο Λιονέλ έχει κέφια, οι βελανιδοφάγοι θα «δουν την Μέρκελ αεροσυνοδό», παρόλη την οργανωμένη πειθαρχία τους.

Διότι παραμένω εραστής του ιδιαίτερου ταλέντου και των φαντεζί παικτών, από τότε που έφηβος έβλεπα τον Χατζηπαναγή να κεντάει.

Πάντως, εγώ μπορεί να έχασα μερικά ευρώ, αυτό όμως που έπαθε ο φίλος μου ο Μήτσος, φανατικός «βραζιλιάνος»,  ακούγεται σαν ανέκδοτο.

Ο οποίος σχόλασε αργά από τη δουλειά, και μέχρι να πάει σπίτι και να ανοίξει τη τηλεόραση το σκορ ήταν ήδη 0-4.

Ο Μήτσος σάστισε, και έψαχνε να αποσυνδέσει το playstation, νομίζοντας ότι το άφησε ανοιχτό ο γιος του.

Τον οποίο ξύπνησε και μάλωσε.

Μέχρι να καταλάβει τι γίνεται, και ότι το σκορ είναι πραγματικό, η Βραζιλία είχε φάει ένα ακόμη γκολ…

Ήπιε λέει τρεις (γερμανικές) μπύρες για να συνέλθει.

Μεγάλες πλάκες… τι να λέμε τώρα!

Strange Attractor

ΥΓ-Κυκλοφορεί μια φήμη ότι η  ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Βραζιλίας ζήτησε να προσλάβει τον Αρχοντίδη για να μπει η ομάδα στο κλίμα των οδυνηρρρρρρρρών ηττών πιο ομαλά, και με τεχνογνωσία.