Qui bono?

Μένω στο θέμα της συνωμοσιολογίας που μαστίζει τους Ελληναράδες, εξ αφορμής ραδιοφωνικής συνέντευξης που έδωσε ο στομφώδης «διεθνολόγος» με το φουλάρι, χθες, στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ.

Ερωτηθείς για την κατάρριψη του αεροπλάνου των Μαλαισιανών Αερογραμμών, ο καθηγητής (της Οικονομικής Γεωγραφίας) έθεσε το ερώτημα: qui bono ― ποιος ωφελείται, δηλαδή. Απάντησε ότι, προφανώς, δεν ωφελείται η ρωσική πλευρά. Οπότε, αφήνεται να εννοηθεί ότι ωφελείται η πλευρά προς το συμφέρον της οποίας είναι να ενοχοποιούνται οι Ρώσοι…

Βλέπετε πόσο απλά είναι τα πράγματα στη ζωή;

Ολα είναι υπολογισμένα και σχεδιασμένα.

Πουθενά δεν παρεισφρέει το τυχαίο ή το λάθος.

Σε αυτή την προσέγγιση, ιδίως δε όταν εκφράζεται με την επιτηδευμένη εκφορά του λόγου του καθηγητή (να λες «φοβούμαι» αντί «φοβάμαι» ή «κοινότητος» αντί «κοινότητας»), εντοπίζεται η ρίζα της συνωμοσιολογίας.

Η απλοϊκότητα μεταμφιέζεται σε σκέψη, η ρηχότητα σε βάθος και έτσι φτιάχνεται το άλλοθι της βλακείας, που παίρνει τη μορφή θεωριών συνωμοσίας. Θα ήταν πολύ πιο ειλικρινές από πλευράς του καθηγητή αν έλεγε ευθέως ότι υποψιάζεται τους Ουκρανούς επειδή ο ίδιος είναι με την πλευρά των Ρώσων. Επίσης, δεν θα προκαλούσε και τη ζημιά που κάνει τώρα, καθώς δεν είναι λίγοι όσοι ακόμη παίρνουν στα σοβαρά τον τίτλο του καθηγητή στη σημερινή Ελλάδα...

Στέφανος Κασιμάτης

Καθημερινή