Κάποτε θυμάμαι, πριν
πολλά χρόνια, όταν κάποιος πολιτικός επιθυμούσε να εκφέρει την οποιαδήποτε
άποψη πέραν του γενικότερου πολιτικού του φέρεσθαι, είχε δύο επιλογές: Ή απευθυνόταν
κατευθείαν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης κάνοντας μικρές δηλώσεις που
υπογράμμιζαν τη στάση του απέναντι στο τάδε ή το δείνα θέμα, είτε προχωρούσε
στην παραχώρηση μιας συνέντευξης εφ’όλης της ύλης και…έβαζε το καθετί στη θέση
του.
Ή κι αν δεν το έβαζε, τουλάχιστον το
προσπαθούσε.
Λέμε εμείς τώρα.
Και τα χρόνια πέρασαν…
Οι δηλώσεις σαφώς δεν
περιορίστηκαν-αλίμονο κιόλας-αλλά μετέβησαν σε ένα…άλλο επίπεδο, πιο
εναρμονισμένο με το σήμερα, πιο “κυριλέ” ή για να το θέσουμε διαφορετικά, πιο
“εκλεπτυσμένο”, ασχέτως του ότι αυτός ο νέος τρόπος συνδιαλλαγής των πολιτικών
με το…κοινό τους, τους κάνει πολλές φορές να “βγαίνουν έξω από τα ρούχα τους” φανερώνοντας και μια
άλλη πτυχή του συνήθως ευπρεπούς εαυτού τους, που “διανθίζεται” από αρκετά
μέτρα πολύτιμου υφάσματος από το οποίο ράβονται τα “ρούχα του Αυτοκράτορα”, ε
συγγνώμη, τα ρούχα των καλών και ευυπόληπτων και αξιότιμων πολιτικών προσώπων,
ήθελα να πω.
Η νέα λοιπόν, “παιδική χαρά”, όπου όλοι μας
λίγο-πολύ αρεσκόμαστε να…παίζουμε, ακούει στο όνομα “Twitter” και μας
δίνει τη δυνατότητα εκτός από το “παιχνίδι”, να μαθαίνουμε καθημερινά τι απασχολεί τους κυρίους πολιτικούς, με ποιόν
βρίσκονται σε κόντρα, τι τους “χαλάει”, τι τους ευχαριστεί, τι επικροτούν, τι
το ένα, τι το άλλο και τα λοιπά συμπαρομαρτούντα, που συνθέτουν
μια…ολοκληρωμένη πολιτική φυσιογνωμία και προσωπικότητα.
Και όλα αυτά, μέσα σε
λίγες μόνο λέξεις,
περίπου 25 και για να μιλήσουμε στη γλώσσα της εποχής των υπολογιστών και πάσης
φύσεως ψηφιακών μέσων, μόλις 140 χαρακτήρες, που όμως κρύβουν εντός τους…τον
κόσμο ολόκληρο.
Καλά όλα αυτά και μια χαρά όλα.
Δηλαδή σχεδόν όλα.
Γιατί μεταξύ
των “τιτιβισμάτων” θα θέλαμε να βλέπουμε και πράξεις εντός της…αρένας, που
οδηγούν σε αλλαγές επί της ουσίας με αποδέκτες όλους μας.
Όλους εμάς που ελπίζουμε ότι η πραγματική αλλαγή έρχεται αν αποφασίσουμε
να “σηκώσουμε τα μανίκια” για να δράσουμε και όχι για να…πληκτρολογήσουμε στον
υπολογιστή, το τάμπλετ ή το κινητό μας τηλέφωνο, αυτούς τους 140 χαρακτήρες που…μας
φέρνουν πιο κοντά στο λαό…
Βίκυ Καλοφωτιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου