Το φρενοκομείο που λέγαμε…

Λέγεται ότι ένα 10% περίπου του πληθυσμού της γης πάσχει από κάποια ψυχολογική διαταραχή, είτε το γνωρίζει είτε όχι.

Χωρίς να είμαι ειδικός, υποθέτω ότι  εξαιτίας  της οικονομικής κρίσης, το εν λόγω ποσοστό στην Ελλάδα μάλλον θα είναι αυξημένο.

Και αυτό φαίνεται εύκολα, αν κοιτάξουμε γύρω μας και παρατηρήσουμε συμπεριφορές, απόψεις, και κινήσεις των συνελλήνων μας.

Ιδιαίτερα των προβεβλημένων.

Οι περισσότεροι συμπεριφέρονται στη καλύτερη περίπτωση ως ματιαγμένοι…

Αλλά πιο εύγλωττα απ’ όλα φαίνεται αν δούμε την ποιότητα του πολιτικού προσωπικού που εκλέξαμε στις τελευταίες εκλογές.

Μιλάω για κάποια άτομα, που σε νορμάλ εποχές όχι μόνο δεν θα νομοθετούσαν, αλλά αρκετοί από αυτούς θα ήταν δεμένοι πισθάγκωνα σε κάποιον θάλαμο με λαστιχένιους τοίχους, και θα τους τάιζαν οι νοσοκόμοι με μπιμπερό.

Και όμως σήμερα μεγαλουργούν!

Σκαρφαλώνοντας σε κάγκελα, ποστάροντας στο τουίτερ, αλυχτώντας στα πάνελ, οργανώνοντας διαμαρτυρίες, και γενικά προκαλώντας τζερτζελέ για τον τζερτζελέ.

Απολαμβάνοντας παχυλούς μισθούς από το κράτος το οποίο οι περισσότεροι εξ αυτών βρίζουν, ως αφορμή για να κάνουν καριέρα.

Ντύνοντας την εγγενή τους ψυχοπάθεια με έναν αντιμνημονιακό μανδύα, άλλοι από τα δεξιά και άλλοι από τα αριστερά.

Στείλαμε τέτοιους ακόμη και στην ευρωβουλή, όπου μέσα στο αγωνιστικό τους μένος εναντίον των διεθνών τοκογλύφων, τα έβαλαν μέχρι και με τους δύσμοιρους τους μεταφραστές! (διότι να μη ξεχνάμε, και η γεροντική άνοια μια μορφή ψυχοπαθολογίας είναι).

Και εκτός από πολιτικούς παράγοντες, έχουμε τρελαμένους συνδικαλιστές, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες, πρυτάνεις, συνταγματολόγους, κλπ.

Όλη δηλαδή η ελίτ μας κάπου πάσχει.

Ή μάλλον από κάπου χάνει…

Μέχρι και ψυχάκηδες αρχηγούς κομμάτων έχουμε.

Που φιλοδοξούν να μας σώσουν.

Που άλλος παίρνει τη κιθάρα του και τραγουδάει στο youtube, άλλος παριστάνει τον Τζέιμς Μποντ διεμβολίζοντας  τα κακά τζιπ της ΕΥΠ(!), και άλλος ονειρεύεται την ανασύσταση του  ΕΑΜ εν έτει 2014!

Χώρια κάποιοι που φωτογραφίζονται γυμνοί επάνω σε βραχονησίδες!

Τόσο καλά.

Και το πιο περίεργο απ ‘όλα είναι ότι υπάρχουν συμπολίτες μας που ψηφίζουν τα εν λόγω φρούτα, ή όπως τα λένε οι Αμερικάνοι basket cases…

Και όχι μόνο τα ψηφίζουν αλλά τα λατρεύουν!

Αλλά θα μου πείτε  αυτοί καλύτεροι είναι; Απλά κρύβονται στον σωρό.

Μιλάμε δηλαδή για ομαδική παράκρουση, και μαζική παράνοια.

Είναι σαν οι τρελοί να ανέλαβαν τη διοίκηση του ψυχιατρείου.

Ή σαν να είμαστε απαξάπαντες όλοι θύματα μαζικής  ύπνωσης, έτσι ώστε μεγαλοκοπέλες που παραμιλάνε, και άλλες που θυμίζουν ανακριτές της γκεστάπο να τυγχάνουν προβολής, και να θαυμάζονται μετά μανίας.

Διότι τα λένε χύμα!

Αντί να βρεθεί δηλαδή κάποιος χριστιανός εισαγγελέας και να διατάξει τον βίαιο εγκλεισμό τους σε κάποια κλινική, εμείς τις παρακολουθούμε στα ραδιόφωνα, στα κανάλια, και στη βουλή, τροφοδοτώντας την ψυχασθένειά τους και άρα γιγαντώνοντάς την.

Ταίζουμε το θηρίο, αντί να το κλείσουμε στο κλουβί του.

Αγνοώντας ότι κινδυνεύουμε να μας φάει όταν θεριέψει για τα καλά.

Αλλά τι να πει κανείς… εδώ δεν μπορούμε να πιάσουμε έναν πεινασμένο αλιγάτορα σε λίμνη… θα πιάσουμε τους γκοτζίλες;

Strange Attractor

ΥΓ- Αν κρίνω και από τις αντιδράσεις φίλων κλπ από τα νέα χαράτσια ΕΝΦΙΑ, τότε τα ποσοστά ψυχασθένειας θα πιάσουν ταβάνι στην Ελλάδα…