Η επανάσταση μπορεί να περιμένει. Ο Αλέξης έχει υποχρεώσεις!

 Είναι σε όλους πλέον γνωστό, ότι τα εγκαίνια της ΔΕΘ, όπως και άλλες επέτειοι κλπ έχουν εδώ και χρόνια ταυτιστεί με διαδηλώσεις, συλλαλητήρια, και γενικά με το μπάχαλο.

Με αποτέλεσμα κανένας νουνεχής Θεσσαλονικιός να μην τολμά να κατέβει στο κέντρο της πόλης, και να απολαύσει την μεγάλη αυτή «γιορτή».

Και να μένουν με την όρεξη όλα τα αλάνια του Σύριζα, που θα μείνουνε χαρμάνια…

Πιο παλιά, πριν η κρίση μας χτυπήσει τη πόρτα, η ΔΕΘ ταυτίζονταν με ένα άλλο εξίσου θλιβερό φαινόμενο: Την άνοδο των μυρίων παραγόντων, παρατρεχάμενων, και λοιπών σκερβελέδων, που εκμεταλλευόμενοι τη συγκυρία (με λεφτά του δημόσιου κορβανά) περνούσαν ένα ξένοιαστο τριήμερο στην «ερωτική συμπρωτεύουσα», απολαμβάνοντας επαφές, ζυμώσεις, τσίπουρα, και κυρίως τα άπειρα σκυλάδικα που λειτουργούσαν νυχθημερόν τις εποχές των παχέων αγελάδων.

Όλα αυτά (επισκέψεις σε μπουζούκια, κωλάδικα κλπ) άλλαξαν επί Καραμανλή (του νεότερου), που τα απαγόρευσε, και κυρίως επί κρίσης, οπότε γεμίσαμε από αγανάΧτηση, και τα εγκαίνια της ΔΕΘ περισσότερο θύμιζαν εμπόλεμη ζώνη παρά γιορτή.

Τα δυο τελευταία χρόνια, ο πρωθυπουργός έκανε δυο δικές του τομές: Αφενός αύξησε την αστυνομική παρουσία προκειμένου να μην έχουμε έκτροπα, και αφετέρου κατάργησε τις διάφορες εκδηλώσεις κλπ αρκούμενος στο να έρθει, να μιλήσει, και να φύγει.

Αυτή είναι η απόφασή του και είναι σεβαστή αν και προσωπικά διαφωνώ και θα τον ήθελα να κάθεται λίγο περισσότερο.

Από την άλλη πάλι, είχαμε τη κυριολεκτικά σχιζοφρενή θέση του Αλέξη (του όψιμου όσιου) που ήθελε να έρθει δυο φορές στη συμπρωτεύουσα.

Τη μια ως μπαχαλάκιας, για να ηγηθεί των καθιερωμένων συλλαλητηρίων, και την άλλη ως θεσμικός παράγοντας, για να συζητήσει με τους φορείς κλπ και για να «ακούσει» τα αιτήματα των διαδηλωτών!

Προχθές μάλιστα είχε και συνάντηση με τους παραγωγικούς φορείς (!) όπως την ΑΔΕΔΥ! Τώρα τι ακριβώς παράγει η ΑΔΕΔΥ το αφήνω στους ειδικούς οικονομολόγους να το βρουν.

Φέτος βέβαια, και ενώ οι διψασμένοι μπαχαλάκηδες περίμεναν την παρουσία του μεγάλου χέφε τους, αυτός τους πούλησε τη τελευταία στιγμή και προτίμησε να πάει στη λίμνη Κόμο, όπου θα συναγελαστεί με άλλες διεθνείς προσωπικότητες ίσου βεληνεκούς με το δικό του.

Σιγά μη τρέχει να τσαλαπατηθεί με τη πλέμπα στη βροχερή Θεσσαλονίκη.

Εξάλλου έχει τον πάντα πρόθυμο Στρατούλη για τέτοιες αποστολές.

Η επανάσταση άλλωστε μπορεί να περιμένει μια δυο μέρες, μη τυχόν και χαλάσει το χαβιάρι, ή ταγκιάσει το μποζολέ στην Ιταλία.

Και έτσι έμειναν μόνοι τους πίσω οι υπόλοιποι επαναστάτες του Σύριζα, με τον Παναγιώτη Δραχμαζάνη (αιώνιος φοιτητής και αυτός) να δηλώνει αγωνιστικά: «Με τη σημερινή κοσμοπλημμύρα η Θεσσαλονίκη μπορεί να γίνει η αφετηρία ενός μεγάλου, φθινοπωρινού, εργατικού λαϊκού κινήματος που θα σαρώσει τις μνημονιακές πολιτικές».

Κάτι ανάλογο δήλωσε και ό άλλος αντάρτης, πρώην Πασόκ (κλασικά) και νυν Σύριζα, Παναγόπουλος της ΓΣΕΕ, ο οποίος απείλησε με «φθινοπωρινές θερινές κινητοποιήσεις» (προσοχή στα καλσόν, συμπληρώνω εγώ).

Για τη Ραχήλ δεν ξέρω, αυτή μάλλον θα ψάχνει τρόπους να σκαρφαλώσει στον τύμβο της Αμφίπολης, οπότε δεν ασχολείται με τα τετριμμένα…

Βέβαια, η χθεσινή επανάσταση αποδείχθηκε τζίφος, και η κοσμοπλημμύρα ήταν απλά μια μικρή νεροποντή, άσχετη με τα όνειρα του Δραχμαζάνη, αφού χωρίς τη παρουσία του γίγαντα Τσε Παπάρα, τα όποια συλλαλητήρια ήταν τζούφια, και  ο πολύς κόσμος προτίμησε να κάτσει σπίτι να δει καμιά ταινία, ή να πάει για μπύρες στη Βαλαωρίτου.

Αφήνοντας τους δρόμους στους επαγγελματίες επαναστάτες, και στην αστυνομία.

Που αυτή τη φορά η παρουσία της ήταν πολυπληθής.

Σε σημείο που πάρα πολλοί Θεσσαλονικείς εξανέστησαν, στηλιτεύοντας αυτή την «αστυνομοκρατία» της «χούντας που μας κυβερνά».

Και άντε καλά, να τα λένε αυτά οι επαγγελματίες και τρόφιμοι του κρατικού κορβανά, κάτοχοι ομολόγων και ακινήτων, συριζαίοι επαναστάτες.

Αυτοί έχουν τους λόγους τους να θέλουν έκτροπα.

Για τη δε αστυνομία έχουν δηλώσει πως θα την αφοπλίσουν (αφού πρώτα βγούμε από το ΝΑΤΟ)

Ο μέσος όμως Θεσσαλονικιός που διαμαρτύρεται για την αστυνομία, έχει τόσο κοντή μνήμη;

Ξεχνάει τις μολότοφ και το πεδίο μάχης μπροστά στη ΧΑΝΘ ή στα πανεπιστήμια των τελευταίων χρόνων;

Ξεχνάει πως μόλις πριν από τρία χρόνια κάηκαν 17 ΙΧ ανύποπτων πολιτών μπροστά στη Θεολογική σχολή από τα τζιμάνια της ανατροπής;

Του λείπει η  μυρωδιά των δακρυγόνων; Το σπάσιμο των βιτρινών;

Μα τι στο διάολο; Μόνο εγώ σιχαίνομαι τα επεισόδια, τους τραυματισμούς,  και τις συγκρούσεις στο πεζοδρόμιο;

Και όμως… αν πιστέψω αυτά που ακούω αλλά και διαβάζω (π.χ. φέισμπουκ) ανήκω στη μειοψηφία.

Διότι η πλειοψηφία είναι αγαναΧτισμένη από την αστυνομική παρουσία, τα ελικόπτερα, τις μηχανές, κλπ και οργίζεται μάλλον που ο κακός Σαμαράς δεν μας αφήνει να βγούμε στους δρόμους και να κάνουμε την επανάστασή μας, να πετάξουμε μερικές μολότοφ, να πλακωθούμε με τα ΜΑΤ, και μετά να πάμε σε κανένα μπαράκι να ακούσουμε τα τελευταία χιτάκια της Λαίδης Γκάγκα.

Και αν στο γυρισμό βρούμε το αμάξι μας καμένο, ε καλά, δεν έγινε και τίποτα.

Χαλάλι.

Άμα είναι να δούμε τον Αλέξη πρωθυπουργό…

Strange Attractor