Η συμπαντική δύναμη της βλακείας…

Θα έλεγα πως «όλος ο κόσμος είναι ένα φρενοκομείο, όμως εδώ είναι τα κεντρικά» αλλά δεν ισχύει.

Η καλπάζουσα παράνοια δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο.

Απλά εδώ φωνάζουν πιο πολύ οι διάφοροι ψεκασμένοι, οι υστερικοί ψευτοπροοδευτικοί και οι συνωμοσιολόγοι κι από την άλλη το τουπέ της πολιτικά ορθής «προόδου» είναι πιο γελοίο απ’ ότι στην Εσπερία.

Είδατε την ορκωμοσία της Ρένας του Άκη, της αυθάδους νέας Περιφερειάρχου; Δικαίωμα τους ο πολιτικός όρκος, που όμως έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο, το οποίο, αν δεν κάνω λάθος, το ορίζει με σαφήνεια ο νόμος.

Η Δούρου, ο συμπαθής Παφίλης και άλλοι, κάνανε μια δικιά τους εκδοχή όρκου, κοτσάροντας έκαστος κατά το δοκούν κάτι αριστερά πιασάρικα, ώστε αργότερα στο όνομα του «λαού» και των «συμφερόντων» του να αρχίσουν οι εκτός θεσμικών πλαισίων καντρίλιες.

Θα μου πείτε, ο όρκος δεν σταματά τα λαμόγια επίορκους. Σαφώς.

Όμως τον προβλέπει ο νόμος κι ο τύπος του, πολιτικός ή θρησκευτικός, δεν είναι λάστιχο.

Ή ισχύουν οι νόμοι ή όχι.

Με την λογική τους, την οποία ορθά επεσήμανε ο μισητός στην αριστερά Τζήμερος, αύριο θα μπορεί ο καθένας να ορκίζεται σε ό,τι του καπνίσει. Εγώ στην φανέλα του Δεληκάρη, η άλλη στις πανάκριβες γόβες της, ο άλλος στο βρακί της γκόμενας που καψουρεύτηκε ή απλά «στην ζωή του Μπιθικώτση», για να θυμηθώ την αθάνατη ατάκα – όρκο από ελληνική ταινία, όταν ο Σερ ζούσε και βασίλευε στο πάλκο.

Ζητήματα σημαντικά αλλά απλά, που απαιτούν μια εξίσου απλή και λογική αντιμετώπιση προκαλούν αντιδράσεις που θυμίζουν μια βόλτα στη Φωλιά του Κούκου.

Κι επειδή δυστυχώς κλείνουν το Δαφνί και το Δρομοκαΐτειο, θα ‘ναι ζόρικα τα πράγματα.

Παράδειγμα, η έρμη η Αμφίπολη. Ελάχιστες, λιτές και πολύ μετρημένες οι ανακοινώσεις των αρμοδίων επιστημόνων.

Λιτή κι εξίσου μετρημένη η δήλωση του Πρωθυπουργού, που πήγε, ως ώφειλε, στην ανασκαφή, και των όποιων κυβερνητικών αρμοδίων, σε αναμονή των ευρημάτων και της ταυτοποίησης των «ενοίκων» του τάφου.

Ε, το μόνο που δεν γράφτηκε, είναι πως περιμένουν γερμανικές νταλίκες να σηκώσουν τα ευρήματα κι ότι ήδη ο Τασούλας πήρε μπροστάντζα ένα κιλό βουρστ, ξυνολάχανο κι ένα καφάσι μπύρες από τους δανειστές - αρχαιοκάπηλους. Όλοι οι βλαμμένοι του διαδικτύου, κι όχι μόνο, πιάσανε μεροκάματο.

Ένα ζήτημα, στο οποίο όλοι θα έπρεπε να πούμε μπράβο στους επιστήμονες της ανασκαφής και να περιμένουμε την ολοκλήρωση του έργου τους, έγινε αντικείμενο τερατολογιών, φτηνιάρικης προπαγάνδας και διασποράς απύθμενης ανοησίας.

Η απλή αλήθεια είναι, πως από αυτή την σπουδαία ανακάλυψη θα ωφεληθεί η κοινή Πατρίδα Δεξιών, Συριζαίων, «ορθόδοξων» Κομμουνιστών, ακροδεξιών, αντεξουσιαστών κι απολίτικων αδιάφορων.

Ο εκνευρισμός του πιο ηλίθιου κομματιού της «προόδου» και το γελοίο μένος της, οφείλονται στην απέχθεια της απέναντι σε οτιδήποτε εθνικό και στην ανιστόρητη και μηδενιστική πεποίθηση μιας κολωνακιώτικης κι εξαρχειώτικης μειοψηφίας για την ιστορική ασυνέχεια του Ελληνισμού.

Την ιστορική πραγματικότητα αιώνων την θεωρούν «μυθική αφήγηση» κι ότι διαψεύδει τις μισελληνικές ιδεοληψίες τους, τους οδηγεί σε παράκρουση «αντιεθνικισμού».

Ο Παπαρρηγόπουλος βλέπει από ψηλά και γελάει με τις ψευδοεπιστημονικές πορδές στον άνεμο, που ρίχνουν οι στρατευμένοι ματαιοπονούντες αμφισβητίες του έργου του.

Αυτοί πάνε αντάμα με τους βαθιά ανησυχούντες πατριώτες, τους ίδιους, που πιστεύουν ακόμη, πως οι αλάδωτοι Οβριοί βγαίνουν παγανιά να σκοτώσουν παιδάκια, μέσα σε βαρέλια με πρόκες, για να τους πάρουν το αίμα και να ζυμώσουν άζυμα, πεϊνιρλί ή ότι άλλο.

Είναι το ίδιο είδος των ανθρώπων που για να ερμηνεύσουν οτιδήποτε αναφέρονται με νόημα στο βιβλίο – απάτη, δημιούργημα της τσαρικής Οχράνα, τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών», συχνά χωρίς να έχουν διαβάσει αυτή την πρωτόλεια προπαγάνδα και θεωρούν πως, πχ το πιο απίθανο γεγονός στην Μ. Ανατολή, την Αφρική ή στου διαόλου τη μάνα, είναι μια σιωνιστική συνωμοσία, με στόχο να πληγεί προσωπικά ο Μήτσος στο Μπύθουλα και ο πολιτισμός του Έθνους, τον οποίο φυλάει άγρυπνα ο Μήτσος πίνοντας μπύρες. 

Το Σύμπαν ελέγχεται από σκοτεινές δυνάμεις, που όλες κατατείνουν στην εξόντωση του Γένους και του Μήτσου, βεβαίως – βεβαίως, ο οποίος είναι ο διαδικτυακός θεματοφύλαξ των αξιών του Έθνους και αυτός, που δεν τον ξεγελάει κανείς, ξέρει πως ίσως στην Αμφίπολη είναι θαμμένη η γοργόνα του Μ. Αλεξάνδρου, το ψαροκόκκαλο της οποίας πούλησε ήδη ο μπαμπέσης Μεσσήνιος σε κάτι μερακλήδες Βερολινέζους φετιχιστές.

Και δεν είναι το μόνο ζήτημα, όπου ο κάθε σαλταρισμένος κάνει το κομμάτι του με το πληκτρολόγιο, από τηλοψίας ή στη Βουλή. Κάποιος άλλος χαβαλετζής αμόλησε στο διαδίκτυο πως αύριο, μεθαύριο, σε δυο τσιγάρα χρόνο, θα αφαιρεθεί ο …σταυρός από τη Σημαία.

Κι όμως, αυτό το παπατζιλίκι, που όποιος δεν έχει πέσει από το άλογο πάνω σε πέτρα με το κεφάλι, καταλαβαίνει πως είναι μια τερατολογία, προκάλεσε βροχή αναπαραγωγών στο διαδίκτυο και, φυσικά, οργή για τους «προσκυνημένους» κλπ.

Το κραταιό στην ταυτότητα και ιστορική του συνέχεια Έθνος μας έχει εχθρούς ή για την ακρίβεια εχθρικά συμφέροντα.

Αυτά των Τούρκων ισλαμοφασιστών, της εγχώριας διαπλοκής, τα μικροκομματικά νιτερέσα των ανακυκλωμένων ψευτοπροοδευτικών και κάτι ανθρωποφάγων κρατικοδίαιτων νεοφιλελεύθερων, κάτι μπατιρημένους θρασείς σωβινιστές βαλκάνιους γείτονες, παλιούς συμμάχους του Αδόλφου, γύρω – γύρω, κερδοσκόπους κ.α.

Όπως όμως φαίνεται έχει εχθρό και την συμπαντική δύναμη της βλακείας…

Φαήλος Κρανιδιώτης

Δημοκρατία