Οι επισκέψεις του Τσίπρα…

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι επισκέψεις του Αλέκου Τσίπρα στο εξωτερικό και οι συναντήσεις του βελτίωσαν το πολιτικό του προφίλ.

Όμως από την άλλη πλευρά οι επιλογές των ατόμων/θεσμών που επισκέφτηκε αφήνουν πολλά ερωτηματικά σχετικά με το αν πράγματι κατανοεί τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι σύγχρονες οικονομίες.

Αυτό λοιπόν που ενδιαφέρει με τις επισκέψεις του ηγέτη του Σύριζα δεν είναι τόσο ποιους/τι είδε, όσο το ποιους/τι ΔΕΝ είδε.

Στην δεύτερη λοιπόν κατηγορία, σε αυτούς πού δεν είδε ανήκουν οι παραγωγοί πλούτου.

Ο κ. Τσίπρας δεν φρόντισε να συναντηθεί με κανέναν από τους σύγχρονους νέους επιχειρηματίες και να συζητήσει μαζί τους το θέμα των επιχειρηματικών καινοτομιών και της επιχειρηματικής οργάνωσης.

Ούτε ενδιαφέρθηκε να επισκεφθεί τα μέρη όπου καθημερινά συντελείται μία επανάσταση στα «μέσα παραγωγής», όπως το Σίλικον Βάλεϊ στις ΗΠΑ, οι «ελεύθερες επιχειρηματικές ζώνες» στην Κίνα, τα ρομποτικά εργοστάσια στη Βόρειο Ευρώπη κ.λπ.

Επέλεξε, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας να δει στις επισκέψεις του στο εξωτερικό πολιτικούς και παπάδες και όχι επιχειρηματίες.

Επέλεξε να επισκεφθεί κοινοβούλια, κομματικά γραφεία και εκκλησίες και όχι επιχειρήσεις και εργοστάσια.

Με άλλα λόγια και συνοψίζοντας επέλεξε να συνευρεθεί με πρόσωπα πού ειδικεύονται στην αναδιανομή του πλούτου αποφεύγοντας επιμελώς να ανταμώσει εκείνους που ασχολούνται με την παραγωγή του πλούτου.

Αυτό λέει πολλά τόσο για τη δική του αντίληψη περί του κοινωνικοοικονομικού γίγνεσθαι όσο και του κόμματός του.

Η φιλοσοφία των επισκέψεών του είναι απόλυτα εναρμονισμένη με τη γενικότερη φιλοσοφία του κόμματος ότι η λύση σε κάθε πρόβλημα είναι η φορολόγηση των «πλουσίων» - χωρίς καμία σκέψη για το πώς δημιουργείται σήμερα ο πλούτος και τι επιπτώσεις θα έχει μια τέτοια πολιτική.

Αν ο Σύριζα επιθυμεί να πείσει την κοινωνία ότι είναι έτοιμος να κυβερνήσει θα πρέπει να δείξει ότι γνωρίζει και πώς παράγεται ο πλούτος, όχι μόνο πώς διανέμεται.

Κάτι το οποίο δεν έχει επιτύχει προς το παρόν.

Τάκης Μίχας

Protagon